جشن نوروز؛ فریادی از عمق تاریخ علیه ستم

دسته: تحلیل
نویسنده: پرویز ستاری
1403/12/26
11:52 ق.ظ
بازدید: 9

پایگاه خبری تحلیلی روایت : نوروز، به عنوان یکی از کهن‌ترین جشن‌های ایران کهن، نه تنها آغاز سال نو را جشن می‌گیرد، بلکه به عنوان نمادی از هویت فرهنگی و ملی ما، در برابر خفقان و ستمگری‌هایی که بر هویت‌مان روا می‌دارند، ایستادگی می‌کند. این جشن با ریشه‌های عمیق فرهنگی‌اش، پیام‌های مهمی را به همراه دارد که می‌تواند در دوران چالش‌ها و بحران‌ها، الهام‌بخش نسل‌های آینده باشد.

نوروز، به عنوان یکی از کهن‌ترین جشن‌های ایران کهن، نه تنها آغاز سال نو را جشن می‌گیرد، بلکه به عنوان نمادی از هویت فرهنگی و ملی ما، در برابر خفقان و ستمگری‌هایی که بر هویت‌مان روا می‌دارند، ایستادگی می‌کند. این جشن با ریشه‌های عمیق فرهنگی‌اش، پیام‌های مهمی را به همراه دارد که می‌تواند در دوران چالش‌ها و بحران‌ها، الهام‌بخش نسل‌های آینده باشد.

نوروز به معنای “روز نو” است و آغاز فصل بهار را نشان می‌دهد؛ فصلی که طبیعت به حیات دوباره بازمی‌گردد. این بازگشت به زندگی، نماد امید و تجدید حیات است که در برابر ظلم و ستم، ما را به یاد می‌آورد که هر تاریکی، روزی به پایان می‌رسد. در شرایطی که هویت ملی و فرهنگی ما تحت فشار است، نوروز فرصتی برای تجدید نظر در ارزش‌های خود و بازتعریف هویت جمعی‌مان است.

نوروز فراتر از یک جشن صرف است؛ این روز می‌تواند نمادی از مقاومت و مبارزه برای آزادی و عدالت باشد. در تاریخ افغانستان/خراسان، نوروز همواره فرصتی برای ابراز نارضایتی و خواسته‌های مردمی بوده است. این جشن می‌تواند به عنوان یک نشانه از اتحاد و همبستگی مردم در برابر ستمگران و دیکتاتورها عمل کند. با گرامیداشت نوروز، ما بر ادامه مبارزات خود برای حقوق بشر و آزادی تأکید می‌کنیم.

در شرایطی که ستمگران سعی دارند هویت ما را محو کنند و فرهنگ غنی‌مان را زیر پا بگذارند، نوروز به ما یادآوری می‌کند که باید به ریشه‌های خود پایبند بمانیم. برپایی سفره هفت‌سین و گرامیداشت آداب و رسوم مرتبط با نوروز، فرصتی است برای تجدید عهد با هویت فرهنگی‌مان. این عمل نه تنها یک جشن بلکه یک اقدام سیاسی است که نشان‌دهنده اراده ما برای حفظ فرهنگ و تاریخ‌مان در برابر فشارهای خارجی است.

همچنین بخوانید: اتحادیه اروپا از اختصاص بیش از ۱۴۲ میلیون کمک بشردوستانه به افغانستان خبر داد

جشن نوروز نه تنها برای ما خراسانیان بلکه برای تمامی انسان‌ها پیامی از امید، صلح و دوستی دارد. این جشن می‌تواند الهام‌بخش نسل‌های آینده باشد تا در برابر ظلم و ستم ایستادگی کنند و به دنبال تحقق عدالت و آزادی باشند. نوروز به ما یادآوری می‌کند که هر فردی مسئول است تا در راستای حفظ هویت فرهنگی و انسانی خود تلاش کند.
کلام آخر
نوروز، با تمامی ابعاد فرهنگی، اجتماعی و سیاسی‌اش، نمایانگر یک میراث زنده است که باید آن را گرامی بداریم. در شرایط خفقان و ستمگری که بر هویت‌مان روا می‌دارند، جشن نوروز فرصتی است برای تجدید نظر در ارزش‌های خود و ایستادگی در برابر ظلم. این جشن باید به عنوان یک پیام انقلابی مورد توجه قرار گیرد تا نسل‌های آینده بتوانند از آن الهام بگیرند و در راستای حفظ هویت ملی و فرهنگی خود تلاش کنند. نوروز، نماد امید، مقاومت و اتحاد است؛ همه باهم آن را جشن بگیریم و به ستمگران نشان دهیم که هویت ما زنده است و هیچ ستمگری نمی‌تواند آن را نابود کند.

نوشته های مرتبط :