آیا «روزِ پدر» جهانی خواهد شد؟

دسته: اخبار فضای مجازی, تحلیل, فرهنگ, هویت, یادداشت
نویسنده: تحریریه روایت
۱۴۰۱/۱۱/۱۵
۴:۰۳ ب٫ظ
بازدید: 0

در برخی از کشورها، از جمله جمهوری اسلامی، ۱۵ دلو و سال‌روز تولد مولای متقیان حضرت علی کرم‌الله وجهه را به عنوانِ «روزِ پدر» نام‌گذاری کرده‌اند و از آن به صورت با شکوه تجلیل می‌کنند.
اگرچه در تقویمِ رسمی افغانستان مناسبتی به نام «روزِ پدر» درج نیست و در سایر کشورها شاید نباشد، اما من فکر می‌کنم نیاز است که مناسبتی به این نام در سراسر جهان تجلیل گردد.
آن‌چه این نیازمندی را ایجاد کرده است، فروپاشی نهاد خانواده در پی ظهورِ کیش جوانی در دنیای غرب است. مه ۶۸ را در دنیای غرب، مرحله‌ی اوج ظهور «کیش جوانی» می‌دانند. کیش جوانی در دنیای غرب در قامتِ عصیان علیه پدران و نهاد خانواده ظهور کرد. در این دوره بود که همه به ستایش اغراق‌آمیز جوانان آغاز کردند و به نحوی آن‌ها را به شورش و عصیان علیه پدران و هر نوع اقتدار پدرانه تشویق کردند.
یکی از عرصه‌هایی که از ظهور کیش جوانی زیان دید، عرصه آموزش و پرورش بود. لوک فری، فیلسوف و وزیر پیشین آموزش و پرورش فرانسه، در کتابی که زیر عنوان «انقلاب عشق» نوشته است، در باره پیامدهای منفی ظهور کیش جوانی در عرصه آموزش و پرورش کشورهای غربی می‌گوید که این امر باعث گردیده است در تربیت کودکان توجه به قانون و آثار کمرنگ گردد. او می‌گوید که کودکان امروزی نه آن سخت‌کوشی نیچه را دارند که در پانزده‌سالگی ۹۰ صفحه به زبان یونانی در بارة مزیت‌های تطبیقی سوفوکل و اوریپید می‌نوشت و نه والدین شان آن اقتدار حداقلی بر فرزندان را دارند که بدون آن تعلیم و تربیت دشوار است. او مشکلات ناشی از فروپاشی اقتدار پدرانه در عرصه آموزش و پرورش امروزی در فرانسه را چنین شرح می‌دهد: ۱) افزایش عظیم بی‌سوادی. دانش‌آموزان از مدرسه فارغ می‌شوند اما هم‌چنان بی‌سواد باقی می‌مانند؛ ۲) خشونت و افول مدنیت در مدارس؛ ۳) هر ساله ۱۵۰ هزار نفر از نظام آموزشی بدون داشتن گواهی‌نامه یا آزمون عمومی خارج می‌شوند که این نشان‌دهنده شکست حقیقی نظام آموزشی فرانسه است.
او پس از آن‌که این مشکلات را مطرح می‌کند، پیشنهاد می‌کند که باید دوباره اقتدار حداقلی والدین را در خانواده‌ها احیا کنیم. این اقتدار با اقتدار سنتی تفاوت خواهد داشت. اقتداری خواهد بود با تقدم عشق. خانواده‌ها باید تربیت اطفال را به عهده بگیرند و در آن‌ها روحیه قانون‌گرایی را ایجاد کرده و آن‌ها را با آثار بنیادین تمدن غربی آشنا بسازند. وظیفه آموزش به عهده مدارس گذاشته شود و از آموزگاران توقع تربیت کودکان را نداشته باشیم. از ستایش اغراق‌آمیز فرهنگ جوانی و کم‌بهادادن به فرهنگ بزرگ‌سالی باید پرهیز کرد و دوباره شکل سلسله‌مراتبی نظارت را میان دانش‌آموز و آموزگار برقرار نمود.
من که مشکلات امروزی دنیای غرب در زمینه بحران خانواده و فروپاشی اقتدار پدر را می‌بینم، به این نتیجه می‌رسم که این مناسبت ظرفیت و پتانسیل آن را دارد که جهانی شود.
امیدوارم از این مناسبت در افغانستان عزیز نیز به صورت گسترده تجلیل شود.

همچنین بخوانید: بایدن: برای از بین بردن القاعده از طالبان کمک خواهیم گرفت

نوشته های مرتبط :