طالبان و دشمنی با آزادی بیان

دسته: تحلیل
نویسنده: تحریریه روایت
۱۴۰۲/۰۶/۰۲
۱:۱۲ ب٫ظ
بازدید: 3

بدون شک رسانه‌ها دست بالایی را در تغییر افکار عمومی از جمله افغانستان به سود جریان‌های مختلف در شرایط کنونی داشته و دارند. در واقع، بدون رسانه‌ها طالبان راحت‌تر می‌توانند به خواسته‌های خود برسند.

پس از سلطه طالبان در اسد ۱۴۰۰، موج تازه ای از سرکوب‌ها و خفقان استبدادی در کشور آغاز گردید. گروه طالبان با افزایش روش‌های مبارزه علیه فعالین رسانه‌ای بر امر سانسور و استبداد شان افزودند. یکی از اهداف طالبان سرکوب رسانه‌ها و مجامع مدنی برای خاموشی و خودسانسوری بوده است. تردیدی نیست که سرکوب، ترور، حملات و انفجار و زندانی ساختن فعالین رسانه‌ای، سبب خود‌سانسوری در میان خبرنگاران و رسانه‌ها شده/ می‌شود. شماری زیادی از خبرنگاران و فعالان مدنی پس از سلطه طالبان و بالاخص یک سال اخیر، افغانستان را ترک کرده‌اند. تمامی رسانه‌های داخل از نقد عمل‌کردهای طالبان و گروه حاکم چشم پوشی کرده اند. برخی از رسانه‌ها نشرات خود را کاهش داده‌اند. حتی شماری از فعالان شبکه‌های اجتماعی نیز فعالیت‌های خود را یا متوقف کرده‌ و یا هم به حداقل رسانده‌اند. آنان هم که فعالیت دارند و در قالب یوتیوبر، فعال رسانه و… در انعکاس رویدادهای اجتماعی و برای درآمدزایی فعالیت می کنند، اما در عین حال روز به روز تهدید علیه آنها بیشتر شده و از صحنه با ابزارهای مختلف برداشته می‌شوند. شماری با تهدید، تعدادی با حبس و زندان کردن و عده‌ی هم با ترور و کشتار از سوی طالبان دارند حذف می‌شوند.

به نظر می‌رسد که طالبان اذهان عامه را بعنوان آخرین و یگانه مانع در برابر حضور دوامدار، قاطع و استبدادی شان در افغانستان می‌دانند. البته نقش رسانه‌های اجتماعی بویژه فعالین که در حوزه اجتماعی حالا به هر نحوی کار می کنند، مهمترین وسیله ای آگاهی بخش اجتماع، برای طالبان غیر قابل قبول است. از این رو با ابزار و وسایل مختلف برای خفه کردن این صداها کار می‌کند. چنانچه در دو سال گذشته ده‌ها خبرنگار و فعال رسانه‌ای و مدنی، حبس، تهدید و ترور شده اند.

همچنین بخوانید: «رواداری»: در دستگاه قضایی طالبان هیچ قاضی شیعه وجود ندارد

بدون شک امروزه فعالیت‌ رسانه‌ای به دلیل روشنگری‌ که در قبال رفتار استبدادی طالبان انجام می‌دهند مهمترین وسیله می‌باشد. از سوی هم رو کردن جنایات و فساد طالبان و برملا ساختن معضلات اجتماعی بدون تردید یکی از پُرمخاطره ترین حرفه‌ها است که لرزه بر دستگاه مستبد طالب وارد می‌کند. از این رو گروه طالبان فعالیت‌های مدنی و رسانه‌ای را بزرگترین چالش در برابر تفکر و مشروعیت سیاسی خویش می‌دانند. تاریخ این گروه نشان می‌دهد که آن‌ها به دنبال خفه کردن هر صدایی غیر از صدای خودشان اند. با خفقان و کشتارها، می‌خواهند افغانستان را هر روز بی صداتر ساخته تا زمینه استبداد گروهی آنان فراهم شده و روایت جامع تر طالبانی از جامعه، فرهنگ، دین، در افغانستان شکل گرفته و تداوم داشته باشد.

نوشته های مرتبط :