چگونه عفو عمومی طالبان به ابزاری برای سرکوب مبدل شده است؟

دسته: تحلیل
نویسنده: احمد فرزاد
1403/05/29
12:15 ب.ظ
بازدید: 7

پایگاه خبری تحلیلی روایت : پس از تسلط دوباره‌ی طالبان در افغانستان، این گروه تلاش کرد تا با اعلام عفو عمومی، ضمن آرام سازی وضعیت جامعه، اعتماد مردم را نیز جلب نماید. این وعده بیشتر برای تضمین امنیت افرادی بود که با حکومت پیشین کار کرده‌بودند. با این حال، بررسی واقعیت‌های میدانی و گزارش‌های متعدد سازمان‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که عفو عمومی طالبان، بیشتر یک شعار تبلیغاتی بوده و در عمل نه تنها به اجرا درنیامده، بلکه در مواردی به ابزاری برای سرکوب مبدل شده‌است.

پس از تسلط دوباره‌ی طالبان در افغانستان، این گروه تلاش کرد تا با اعلام عفو عمومی، ضمن آرام سازی وضعیت جامعه، اعتماد مردم را نیز جلب نماید. این وعده بیشتر برای تضمین امنیت افرادی بود که با حکومت پیشین کار کرده‌بودند. با این حال، بررسی واقعیت‌های میدانی و گزارش‌های متعدد سازمان‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که عفو عمومی طالبان، بیشتر یک شعار تبلیغاتی بوده و در عمل نه تنها به اجرا درنیامده، بلکه در مواردی به ابزاری برای سرکوب مبدل شده‌است.

یکی از گروه‌هایی که بیش‌ترین آسیب را از این وعده‌ی نقض شده دیده‌اند، دادستان‌ها و قضات حکومت پیشین هستند. به تازگی شبکه فاکس‌نیوز به نقل از یک دادستان پیشین افغانستان گفته است که از زمان تسلط طالبان تا کنون، ۳۲ دادستان کشته و حدود ۱۰۰ نفر دیگر زخمی‌شده‌اند. این کشته‌شدگان عمدتاً در اماکن عمومی‌یا در خانه‌های خود توسط افراد ناشناس یا نیروهای طالبان هدف قرار گرفته‌اند. علاوه بر این، از سرنوشت ۵۰ دادستان دیگر که در زندان‌های طالبان به‌سر می‌برند، اطلاعی در دست نیست.

این وضعیت به‌ویژه زمانی نگران‌کننده‌تر می‌شود که بدانیم بسیاری از این دادستان‌ها، پیش از بازگشت طالبان به قدرت، در مبارزه با تروریسم و گروه‌های افراطی که طالبان نیز بخشی از آن‌ها بوده‌اند، نقش داشته‌اند. جو مایدا، که تا سال ۲۰۱۹ در فرماندهی عملیات ویژه آمریکا در افغانستان فعالیت داشت، تأکید کرده‌است که طالبان با جدیت به دنبال این افراد هستند تا از آنان انتقام بگیرند. اقدامات طالبان برای یافتن این دادستان‌ها، از جمله فرستادن نیروهای ویژه به شهرها و ارسال نامه‌ها به مساجد، نشان از یک استراتژی هدفمند برای تعقیب و انتقام‌جویی دارد.

همچنین بخوانید: طالبان: ناروی در آینده نزدیک نشستی درباره تغییرات اقلیمی در افغانستان برگزار می‌کند

این تحولات نشان‌دهنده‌ی تناقض عمیق میان اظهارات رسمی طالبان و رفتارهای عملی آنان است. عفو عمومی، که قرار بود امنیت و اطمینان خاطر را به جامعه بازگرداند، در عمل به یک ابزار برای تعقیب و سرکوب مخالفان سابق تبدیل شده، طوری که این موضوع، باعث بی‌اعتمادی و نگرانی گسترده در داخل افغانستان شده‌است.

از سوی دیگر، باید به پیامدهای این وضعیت برای نظام قضایی افغانستان نیز توجه کرد. دادستان‌ها و قضات، به‌عنوان ستون فقرات هر نظام قضایی، نقش حیاتی در اجرای قانون و تضمین عدالت دارند. با کشتار و سرکوب این افراد، نظام حقوقی افغانستان به‌شدت تضعیف شده و فضای ترس و بی‌اعتمادی جایگزین نظم و عدالت شده‌است.

بسیاری از این دادستان‌ها و قضات که موفق به فرار از کشور شده‌اند، اکنون در کشورهای اروپایی پناهنده شده و در جستجوی حمایت هستند. با این حال، حدود ۱۵۰۰ نفر از آنان هنوز در داخل افغانستان به‌سر می‌برند و در شرایطی بسیار خطرناک زندگی می‌کنند. هیلار مور، دادستان لوئیزیانا که با بسیاری از این افراد در تماس است، تخمین زده که حدود ۲۰ درصد از دادستان‌ها و قضات افغانستان زن بوده‌اند و اکنون در داخل کشور با خطرات جدی مواجه‌اند.
در نهایت، می‌توان نتیجه گرفت که عفو عمومی طالبان بیشتر به‌عنوان یک پوشش تبلیغاتی استفاده شده تا راهکاری واقعی برای آشتی ملی. این رویکرد، نه تنها به ایجاد ثبات در افغانستان کمکی نکرده، بلکه بحران امنیتی و حقوق بشری جدیدی را به‌وجود آورده‌است.

نوشته های مرتبط :