گول به‌خودی‌ مخالفان طالبان در وقت‌های اضافی

دسته: تحلیل
نویسنده: غلام رضا سادات
1403/02/10
10:04 ق.ظ
بازدید: 49

پایگاه خبری تحلیلی روایت : نکته آخر این‌که شماری از مخالفان طالبان به جای این‌که بیایند و کار تیمی بکنند و در بازی سیاست از هم تیمی‌های شان دفاع کنند و نگذارند که تیم آنان شکست بخورد، اما گول به‌خودی‌ می‌زنند. این در حالی است که هنوز سوت پایان بازی زده نشده و طالبان از سوی سازمان ملل و کشورها به رسمیت شناخته نشده و مشروعیت بین المللی کسب نکرده است. یعنی طالبان پیروز میدان اعلام نشده و بازی در وقت‌های اضافه ادامه دارد. اما این افراد در تلاش زدن گل به‌خودی‌ هستند. البته بسیاری هم با توجه به نتیجه در وقت‌های قانونی بازی، هیچ انگیزه‌ی برای ادامه ندارند و برای آنان فرقی ندارد که داور، سوت پایان مسابقه بازی سیاست افغانستان را به سود طالبان کی به صدا در میاورد. شماری دیگر که انگیزه دارند، تمام تلاش شان را برای کار تیمی گذاشته و تلاش دارند روحیه پیروزی را به تیم مخالفان طالبان برگردانند.

در چند روز اخیر اختلاف بعضی از سران ضد طالب باردیگر به سوژه کاربران فضای مجازی بدل شده است. این مسئله زمانی مطرح شد که مسعود اندرابی‌، وزیر داخله اشرف غنی، در فایل صوتی که منتشر شده، به جبهه مقاومت تحت رهبری احمد مسعود تاخته و ضمن انتقاد از کارکرد جبهه، به شخصیت شماری از اطرافیان احمد مسعود حمله کرده و خود احمد مسعود را هم متهم کرده جواب تماس های مکرر او را نداده است. این سخنان مسعود اندرابی‌ که ظاهرا گفتگوی خصوصی وی با یکی از دوستانش بوده و در آن حتا به بعضی از اعضای جبهه مقاومت ملی توهین صورت گرفته، به بیرون درز کرده است.
در پاسخ به صحبت های مسعود اندرابی، امرالله صالح، چهره جنجالی دیگر که به شدت مورد انتقاد مردم و فعالان مدنی و سیاسی به خاطر همراهی‌اش با اشرف غنی قرار دارد، به صورت کنایه‌آمیز پاسخ اندرابی را داده است.

با این اوضاع و احوال اما در مدت نزدیک به سه سال که از سقوط کابل به دست طالبان و فرار مخالفان و تاسیس جبهات مقاومت می‌گذرد، با این‌که خط مشی و رویکرد این جبهات و افراد آن تقریبا همسو و هم نوا‌ باهم هستند، ولی به خاطر یک سلسله مسایل کوچک، این افراد نتوانسته که دور یک میز جمع شوند. البته بعضی تلاش‌هایی هم که برای اتحاد آنان صورت گرفته، منتج‌ به ایجاد چتر واحد کلان سیاسی و نظامی فراگیر و اعتماد سازی کامل نشده است.

بااین وجود، میدان فعلی سیاست افغانستان بیشتر شبیه یک بازی‌ فوتبال می‌ماند که در یک طرف آن طالبان هستند و در سوی دیگر مخالفان این گروه. در حالیکه طالبان به شدت از نتیجه و امتیازی که به دست آورده اند، دارند محافظت می‌کنند، ولی مخالفان هیچ انگیزه و رمقی برای ادامه بازی ندارند. این عدم انگیزه مخالفان برای ادامه بازی به عنوان یک تیم که در دقایق آخر بازی هم هستند، عوامل و دلایل مختلف دارد که مهمترین آن را می‌توان در چند مورد خلاصه کرد:

همچنین بخوانید: محرومیت دختران مسلمان تحت حاکمیت طالبان و دولت فرانسه؛ فرق در چیست؟

اول؛ نخستین عامل گول بخودی و شکست احتمالی این افراد و جبهات، فردمحوری است. نگاه رهبران مخالف هنوز “من خواهی و من گرایی است”. اکثریت اعضای این جبهات، دنبال همین مسئله من گرایی هستند. کمتر کسی از این افراد به بازی تیمی باور دارند. اکثریت مخالفان دنبال این هستند که خود را با حرکت فردی مطرح کنند و دنبال نتیجه گیری در میدان سیاست نیستند. البته همین خودمحوری در بیست سال گذشته سبب پراکندگی بین سران جبهه شمال شد که همه دارای تفکر نسبتا واحد سیاسی بودند و هستند. بنابراین یکی از مهمترین مشکلات امروز آنان هم “خود محوری” این افراد است که راه به جایی نبرده و نمی برد.

دوم: مورد دیگر از عدم موفقیت مخالفان طالبان؛ صرف تمامی توان آنان برای یارگیری درون جناحی است. در همین فایل منتشر شده از مسعود اندرابی‌ معلوم‌ می‌شود که وی چقدر تلاش دارد که اطرافیان احمد مسعود را مجاب به دور شدن از جبهه مقاومت ملی کند. یعنی بسیاری از مخالفان طالبان تمام توان شان را گذاشته اند برای تخریب گروه‌های همسو با خود شان. مثلا همین مسعود اندرابی‌ که مدعی تشکیل جبهه مستقل ضد طالبان است چه کاری در مخالفت با طالبان تاکنون انجام داده است؟ با افشای این فایل صوتی‌اش به درستی معلوم می‌شود که انرژی وی صرف تخریب دیگر مخالفان می شود.

سوم: مورد دیگر از چالش مخالفان طالبان که چند بار دیگر مطرح شد؛ این است که آنان قبل از تلاش برای به چالش کشیدن طالبان و پیروزی در میدان سیاست، برای چوکی و صندلی که اصلا وجود ندارد، چانه زنی می‌کنند. هنوز بسیاری در خواب و خیال سه سال پیش هستند و فکر می‌کنند که افغانستان تحت زعامت اشرف غنی است و آن یکی معاون و دیگری به اصطلاح وزیر می باشد. از این رو خیال پردازی ها و تخریب های این افراد، ناشی از توهم است. بنا تا زمانی‌که مخالفان طالبان و به صورت مشخص افرادی که دچار توهم شده و این‌گونه می‌پندارند که با تشکیل یک مجمع به اصطلاح مدنی و یا یک مطلب فیس‌بوکی‌ می‌توانند نقش بازی کنند، این‌ها همه‌ش خواب است و خیال است و جنون!

همچنین بخوانید: بازداشت جوان پنجشیری؛ طالبان از خانواده‌ی آغا شیرین پول و پنج میل اسلحه می‌خواهند

چهارم: نکته مهم دیگر در رویکرد شماری از مخالفان طالبان که در گذشته نیز با معامله و تمکین به خواسته‌های حلقه‌های فاشیست معاون و معین شدند، این است ‌که از دیدگاه مردم شماری از این افراد ظاهرا به دنبال آزادی افغانستان نه که دنبال منافع و امتیازگیری از سازمان ها و کشورهای بیرونی اند. بسیاری هم فکر می کنند، همان‌گونه که این افراد با چاپلوسی در سال‌های گذشته به موقف رسیدند، فعلا هم با همان رویکرد دنبال منافع شخصی شان هستند. برای مردم هیچ تضمینی وجود ندارد که این افراد برای ارزش‌ها مبارزه کنند. از دید اکثریت مردم منش و تفکر این چهره‌ها با چاپلوسی و خیانت گره خورده و امیدی به نقش مثبت آنان در قضایای افغانستان بعد از این هم تصور نمی شود.

پنجم: نکته آخر این‌که شماری از مخالفان طالبان به جای این‌که بیایند و کار تیمی بکنند و در بازی سیاست از هم تیمی‌های شان دفاع کنند و نگذارند که تیم آنان شکست بخورد، اما گول به‌خودی‌ می‌زنند. این در حالی است که هنوز سوت پایان بازی زده نشده و طالبان از سوی سازمان ملل و کشورها به رسمیت شناخته نشده و مشروعیت بین المللی کسب نکرده است. یعنی طالبان پیروز میدان اعلام نشده و بازی در وقت‌های اضافه ادامه دارد. اما این افراد در تلاش زدن گل به‌خودی‌ هستند. البته بسیاری هم با توجه به نتیجه در وقت‌های قانونی بازی، هیچ انگیزه‌ی برای ادامه ندارند و برای آنان فرقی ندارد که داور، سوت پایان مسابقه بازی سیاست افغانستان را به سود طالبان کی به صدا در میاورد. شماری دیگر که انگیزه دارند، تمام تلاش شان را برای کار تیمی گذاشته و تلاش دارند روحیه پیروزی را به تیم مخالفان طالبان برگردانند.

همچنین بخوانید: اوچا: افغانستان با یک بحران انسانی پیچیده مواجه است

نوشته های مرتبط :