فرهنگ کشتار در مناطق قبایلی پشتونی

دسته: تحلیل
نویسنده: احمد فرزاد
۱۴۰۳/۰۵/۰۸
۱۱:۳۴ ق٫ظ
بازدید: 22

پایگاه خبری تحلیلی روایت : درگیری‌های قبیله‌ای میان پشتون‌ها در مناطق مختلف پاکستان و افغانستان همواره یک پدیده نگران‌کننده و پرهزینه بوده‌است. نمونه اخیر این درگیری‌ها، نزاع خونینی است که در منطقه کرم اجنسی پاکستان رخ داد و به کشته شدن دست‌کم ۳۵ نفر و زخمی‌شدن ۱۵۱ نفر منجر شد. به گزارش جیونیوز پاکستان، این درگیری پنج روز به طول انجامید و تلاش‌های دولت برای پایان دادن به آن بی‌نتیجه ماند. هرچند بحث فرهنگ خشونت در میان پشتون‌ها به تحلیل جامع و واکاوی عمیق‌تری نیاز دارد، با این حال در این نوشته به صورت کل به این موضوع پرداخته شده‌است.

درگیری‌های قبیله‌ای میان پشتون‌ها در مناطق مختلف پاکستان و افغانستان همواره یک پدیده نگران‌کننده و پرهزینه بوده‌است. نمونه اخیر این درگیری‌ها، نزاع خونینی است که در منطقه کرم اجنسی پاکستان رخ داد و به کشته شدن دست‌کم ۳۵ نفر و زخمی‌شدن ۱۵۱ نفر منجر شد. به گزارش جیونیوز پاکستان، این درگیری پنج روز به طول انجامید و تلاش‌های دولت برای پایان دادن به آن بی‌نتیجه ماند. هرچند بحث فرهنگ خشونت در میان پشتون‌ها به تحلیل جامع و واکاوی عمیق‌تری نیاز دارد، با این حال در این نوشته به صورت کل به این موضوع پرداخته شده‌است.

به صورت عموم،عمومیت فرهنگ خشونت و کشتار در میان پشتون‌ها تحت تأثیر چندین عامل عمده قرار دارد.

یکی از این عوامل، نظام قبیله‌ای و اصول پشتون‌والی است که شامل قوانینی نانوشته مانند انتقام‌جویی، حفاظت از عزت قبیله و مهمان‌نوازی می‌شود. تخطی از این اصول معمولاً به درگیری‌های خونین می‌انجامد. همچنین، ساختار قبیله‌ای که بر مبنای روابط خونی و پیوندهای خانوادگی شکل گرفته، نقشی اساسی در تقویت این فرهنگ خشونت‌آمیز دارد. تهدید به حیثیت قبیله یا نزاع بر سر منابع، به سرعت به درگیری‌های گسترده تبدیل می‌شود.

نبود نظام قضایی مؤثر وبی‌باوری به چنین نظامی، در بسیاری از مناطق پشتون‌نشین نیز به تشدید این فرهنگ خشونت‌آمیز دامن می‌زند. از آن ‌جایی‌که در بسیاری از مناطق پشتون‌نشین در افغانستان و پاکستان نظام قضایی رسمی وجود نداشته/ندارد، یا ناکارآمد است، مردم برای حل و فصل اختلافات به نظام قبیله‌ای و اصول پشتون‌والی متوسل می‌شوند که اغلب منجر به خشونت می‌شود. علاوه بر این، درگیری بر سر منابع محدود مانند زمین و آب یکی از دلایل اصلی نزاع‌های قبیله‌ای است. در مناطقی که منابع طبیعی کمیاب است، رقابت برای دسترسی به این منابع به سرعت به خشونت کشیده می‌شود.

همچنین بخوانید: کشتار مردم بی‌گناه زیر نام آدم‌ربا

علاوه بر این عوامل، عدم توانایی در تحمل دیدگاه‌های مخالف نیز از دلایل مهم فرهنگ خشونت در میان پشتون‌ها به شمار می‌رود. عدم آمادگی برای پذیرش و احترام به نظرات دیگران به شدت بر تشدید درگیری‌ها تأثیر می‌گذارد. برای مثال، بارها در مناطق پشتون نشین افغانستان اتفاق افتاده که به دلیل یک موضوع بی‌اهمیت، چندین نفر از اعضای خانواده‌های متخاصم کشته شده و این دشمنی به نسل‌های بعد منتقل شده‌است.

این فرهنگ خشونت و کشتار، پیامدهای جدی برای جوامع دارد. تلفات انسانی ناشی از این خشونت‌ها نه تنها پیامدهای فوری بلکه اثرات بلندمدتی بر جامعه می‌گذارد. نزاع‌ها معمولاً به صورت طولانی‌مدت ادامه پیدا می‌کنند و از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شوند که به حفظ و تداوم فرهنگ خشونت کمک می‌کند. همچنین، درگیری‌ها و خشونت‌های قبیله‌ای مانع از توسعه اجتماعی و اقتصادی جوامع محلی شده و کاهش سرمایه‌گذاری و توسعه زیرساخت‌ها را به دنبال دارد.

سوال اینجا است، در شرایطی که پشتون‌ها به طور مداوم درگیر نزاع‌های قبیله‌ای هستند و نمی‌توانند به طور مؤثر مسایل درون‌قومی خود را حل کنند، چگونه می‌شود با آنها روی مناسبات کلان کشوری در افغانستان به نتیجه رسید؟

این موضوع در طول تاریخ یکی از چالش‌های جدی برای حل مسائل ملی در افغانستان بوده‌است. اقوام غیر پشتون به ویژه فارسی زبانان، بیشتر معتقد به حل مساله از طریق گفتگو و مذاکره بوده‌اند تا جنگ و خشونت، اما در مقابل پشتون‌ها برعکس عمل کردند.

نوشته های مرتبط :