از جنگ ۱۲ روزه چه آموختیم؟

دسته: تحلیل
نویسنده: عبدالشهید ثاقب
1404/04/03
6:35 ب.ظ
بازدید: 32

پایگاه خبری تحلیلی روایت : در ایران، نزدیک به پنج میلیون مهاجر افغانستانی زندگی می‌کنند. مهاجرانی که مانند ایرانی‌ها، شاهد تمام رویدادها و تحولات ۱۲ روز گذشته بودند. اینکه دیگران تا چه اندازه توانسته‌اند از این وقایع درس بگیرند و تجربیات آن را به افغانستان منتقل کنند، نمی‌دانم؛ اما شخصاً این نکات مهم را آموختم:۱) اهمیت علم و فناوریجنگ ۱۲ روزه به‌وضوح نشان داد که دنیای امروز، دنیای فناوری‌های پیشرفته‌ است؛ از پهپادها و موشک‌های هوشمند گرفته تا سامانه‌های دفاعی پیچیده. ملتی که می‌خواهد سرافراز بماند، باید حتی اگر نان ندارد، اما علم بیاموزد و به فناوری‌های نوین تجهیز شود.

در ایران، نزدیک به پنج میلیون مهاجر افغانستانی زندگی می‌کنند. مهاجرانی که مانند ایرانی‌ها، شاهد تمام رویدادها و تحولات ۱۲ روز گذشته بودند. اینکه دیگران تا چه اندازه توانسته‌اند از این وقایع درس بگیرند و تجربیات آن را به افغانستان منتقل کنند، نمی‌دانم؛ اما شخصاً این نکات مهم را آموختم:

۱) اهمیت علم و فناوری

جنگ ۱۲ روزه به‌وضوح نشان داد که دنیای امروز، دنیای فناوری‌های پیشرفته‌ است؛ از پهپادها و موشک‌های هوشمند گرفته تا سامانه‌های دفاعی پیچیده. ملتی که می‌خواهد سرافراز بماند، باید حتی اگر نان ندارد، اما علم بیاموزد و به فناوری‌های نوین تجهیز شود.

با تأسف، در افغانستان نه تنها به علم‌آموزی بهایی داده نمی‌شود، بلکه به مدارس و مکاتب عصری بی‌مهری می‌شود و دختران از حق آموزش محروم‌اند. این یک فاجعه ملی است.

۲) اتحاد و همدلی

در میان ایرانی‌ها، پیش از جنگ نارضایتی‌هایی وجود داشت؛ اما زمانی که کشور در معرض تهدید قرار گرفت، همه باهم متحد شدند. اتحاد، رمز پیروزی است.

متأسفانه در افغانستان ما دچار تفرقه‌ای عمیق میان اقوام هستیم؛ نگاه‌های قومی و تبعیض‌آمیز هنوز بر ذهن و دل بسیاری سایه افکنده است. تا وقتی این تفرقه هست، کشور روی آرامش و پیشرفت را نخواهد دید.

۳) روحیه‌ی تعاون، ایثار و همکاری

دانشمندان از تعاون و همکاری به‌عنوان سرمایه‌ی اجتماعی یاد می‌کنند. در روزهای جنگ، ایرانی‌ها نشان دادند که روحیه‌ی تعاون و ایثار دارند، نه اینکه در زمان بحران به جان هم بیفتند.

ما افغان‌ها نیز باید این روحیه را در خود پرورش دهیم. متأسفانه، امروز در کشور ما این سرمایه‌ی اجتماعی گمشده است. در هنگام بحران، به جای همدلی، به گرگ همدیگر تبدیل می‌شویم و به غارت و چپاول روی می‌آوریم.

همچنین بخوانید: توافق‌نامه‌ دوحه؛ فرار آمریکا و خیانت به یک متحد

۴) شجاعت و حفظ آرامش در بحران

ایرانی‌ها نه دست‌پاچه شدند و نه مضطرب. به توان نیروهای دفاعی‌شان اعتماد داشتند و این یکی از کلیدهای مهم پیروزی بود. زیرا شکست، نخست در ذهن انسان رخ می‌دهد و سپس در واقعیت.

وقتی انسان آرامش روانی‌اش را حفظ کند، در واقع نیمی از مسیر پیروزی را پیموده است. اما در افغانستان، هنگام سقوط جمهوریت، شاهد هراس عمومی بودیم؛ هجوم گسترده به فرودگاه و فرارهای آشفته، نشانه‌ای از اضطراب ملی بود. حتی شایعه‌ی حضور یک طالب در گوشه‌ای از شهر، نظم عمومی را به هم می‌ریخت. این نشان می‌دهد که ما آمادگی روانی برای مواجهه با بحران نداریم، و این بسیار خطرناک است.

در پایان، امیدوارم روزی برسد که از تجربه‌ی ملت‌ها بیاموزیم، نه اینکه مجبور شویم خود، بهای سنگین آن را بپردازیم.

نوشته های مرتبط :