اقتدار طلبی فاشیست ها تمامی ندارد؛ حاضر هستند طالبان باشند اما اقوام دیگر نه!

دسته: تحلیل
نویسنده: ضیا ضیایی
1403/09/28
1:30 ب.ظ
بازدید: 22

پایگاه خبری تحلیلی روایت : روز گذشته رحمت‌الله نبیل در بیانیه‌ای از پیوستن به ائتلاف مجمع ملی برای نجات افغانستان که تقریبا تمام مخالفان طالبان در آن عضویت دارند، بیرون شد و اعلام کرد که به هدف «حفظ استقلال سیاسی» و به دلیل «عدم هماهنگی اصول و رویکردهای» این حزب با «مجمع ملی برای نجات افغانستان» از پیوستن به این ائتلاف مخالف طالبان خودداری کرده است.

روز گذشته رحمت‌الله نبیل در بیانیه‌ای از پیوستن به ائتلاف مجمع ملی برای نجات افغانستان که تقریبا تمام مخالفان طالبان در آن عضویت دارند، بیرون شد و اعلام کرد که به هدف «حفظ استقلال سیاسی» و به دلیل «عدم هماهنگی اصول و رویکردهای» این حزب با «مجمع ملی برای نجات افغانستان» از پیوستن به این ائتلاف مخالف طالبان خودداری کرده است.
با این حال در ذهن بعضی‌ها احتمالا این پرسش خلق شده که چرا اشخاص امثال رحمت الله نبیل با مخالفان طالبان غیر پشتون همراهی ندارد و در مورد اخیر هم با وجود پیوستن اولیه به این صف، اما در نهایت جدا شد؟
پاسخی که در نخست می توان به طور کلی به این پرسش گفت؛ این‌که پشتون‌ها در طول سالیان متمادی بر دیگر اقوام افغانستان حکومت کرده اند. آنها با قدرت‌طلبی و تسلط بر دولت و حکومت، حقوق اقوام دیگر را نادیده گرفته و دارایی‌هایشان را غصب کرده‌اند. از قتل و کشتار گرفته تا حذف سیستماتیک اقوام دیگر از صحنه سیاسی و اجتماعی، کوتاهی نکرده‌اند. تمام این اتفاقات برای سلطه قومی و دوام آن بوده است. پشتون‌های سیاست‌مدار به هیچ چیزی کمتر از ریاست بر دیگران راضی نمی شوند. شما در تاریخ افغانستان نگاه کنید، پشتون‌ها هم حکومت را در دست داشته اند، هم مخالف و اپوزیسیون حکومت‌ها خود شان بوده اند و هم حتی مخالفان مسلح. پشتون‌های که مخالف حکومت‌های هم‌تباران شان بوده اند، حتی با پدر کشته‌گی هم که بین هم داشته، به حکومت همان دشمنان پدر کشته شان راضی شده‌اند/ هستند ولی هرگز به اقتدار و حقوق اقوام دیگر تمکین نکرده و نمی کنند.
به همین تاریخ بیش از ۲۰ سال اخیر اگر نگاه کنیم، به وضوح می‌بینیم که گرایشات قومی مبتنی بر سلطه قومی چقدر برجسته بوده است. حامد کرزی در سال ۲۰۱۴ با حمایت علنی از اشرف غنی و تقلبات گسترده اشرف غنی را بر افغانستان بعد از خود مسلط کرد. حکمتیار در آخرین سال‌های حکومت غنی به دولت وی پیوست که به قول حکمتیار سچه امریکایی و غربی بود. همین طور اشرف غنی تا آخرین روزهای سقوط کابل حاضر به این نشد که یک حکومت عبوری با مشارکت اقوام ساخته شده و به نوعی حکومتی مشارکتی با طالبان شکل بگیرد. او تمام دم دستگاه دولت را تسلیم طالبان کرد.
بنابر این، اعلام انفصال روز گذشته آقای نبیل بر‌میگردد به همین دیدگاه. او به این نتیجه رسید که با حضور دانه درشت‌های سیاسی از اقوام دیگر، در مجمع مخالفان طالبان، فرصت و مجال برای اقتدار او و در کل پشتون‌ها در این مجمع فراهم نیست یا کم‌رنگ است؛ بنابر این خیلی زود از آن خارج شد. در حالی‌که او می‌داند بدون اتحاد مخالفان طالبان امکان پیروزی بر طالبان بسیار اندک است، ولی او حاضر به چند دستگی و دوام سلطه طالبان بر افغانستان است، اما راضی به این نیست که طیف‌های اقوام دیگر طالبان را سرنگون کنند.
به هر حال، افغانستان در حالی‌که ترکیب رنگارنگی از اقوام دارد و تمام اقوام باید در سرنوشت کشور دخیل و تصمیم گیر باشند، اما متاسفانه همواره برتری تک محورانه پشتونی در افغانستان حاکم بوده است. به نظر انفصال امروز آقای نبیل و حزب او از جمع ائتلاف مخالفان طالبان بر می‌گردد به هژمونی و اقتدار طلبی قومی او نه هیچ موضوع و مسئله دیگر.
البته سوال اصلی دیگر جدای از انفصال آقای نبیل این که آیا این ائتلاف توانایی لازم برای به چالش کشیدن طالبان و عملی ساختن اهداف عمومی در اعلامیه‌ی نهایی خود را دارد یا خیر؟ که البته با توجه به اتحادها و ائتلاف‌های شوم و ناپایدار گذشته، بعید است که این ائتلاف با اتحاد کنونی دوام آورده و به زودی پیروز میدان شود. ائتلاف ضد طالبان اقوام غیر پشتون زمانی پیروز می شود که آنان روی برنامه و هدف مشترک به توافق برسند.

همچنین بخوانید: طالبان مانع سفر دانشجویان دختر به دبی در فرودگاه کابل شدند

نوشته های مرتبط :