سعد محسنی؛ از ترویج فحشا تا لابی برای طالبان

دسته: تحلیل
نویسنده: ضیا ضیایی
1403/09/12
12:48 ب.ظ
بازدید: 45

پایگاه خبری تحلیلی روایت : سعد محسنی، مالک گروه رسانه‌ای موبی، باردیگر از کشورهای جهان خواسته که با طالبان وارد تعامل شده و این گروه را به رسمیت بشناسند. گفته شده که او به شدت با حکومت ترامپ برای افزایش تعامل امریکا با طالبان لابی می‌کند. این در حالی است که او در ۹ سنبله سال جاری در مقاله‌ای در واشنگتن پست از امریکا خواسته بود که نمایندگی سیاسی خود را در افغانستان افتتاح کند.

سعد محسنی، مالک گروه رسانه‌ای موبی، باردیگر از کشورهای جهان خواسته که با طالبان وارد تعامل شده و این گروه را به رسمیت بشناسند. گفته شده که او به شدت با حکومت ترامپ برای افزایش تعامل امریکا با طالبان لابی می‌کند.
این در حالی است که او در ۹ سنبله سال جاری در مقاله‌ای در واشنگتن پست از امریکا خواسته بود که نمایندگی سیاسی خود را در افغانستان افتتاح کند.
سعد محسنی و موبی گروپ را کسی نیست که نشناسد. در بیست سال زمان جمهوریت، سعد محسنی و تیم رسانه‌ای اش سردمدار ترویج برنامه‌های خلاف عرف و آیین جامعه بود. به عبارتی اگر طالبان امروز سخت‌گیری هایی را به نام شریعت اعمال کرده اند، در طرف مقابل، این تیم سعد محسنی بود که ولنگاری ها را به نام آزادی در طول دو دهه گذشته از رسانه‌اش تبلیغ می‌کرد. او بود که با ترویج برنامه‌های ستاره‌ای افغان و ساز سرود و اختلاط زن و مرد به شکل غیر عرف آن، تیغ سنت‌گرایان و گروه‌های تروریستی را تیز تر کرد. بعضی برنامه‌های گروه موبی اوج ترویج فحشا بود. فحشا به این مفهوم که نه تمکین به عرف جامعه صورت می گرفت و نه هم تمکین به قانون اساسی نوشته شده افغانستان. حتی بعضی گزارش‌های وجود داشت که فساد اخلاقی افسار گسیخته نیز در بعضی نهادهای همسو با موبی گروپ وجود دارد. حتی زمانی برای پخش آذان که از سوی وزارت اطلاعات و فرهنگ و حج اوقاف در ایام رمضان برای رسانه‌های توصیه و پیشنهاد شده بود، تمکین نمی کرد. حالا با این وجود که موبی گروپ حتی از آزادی های زمان جمهوریت جلو زده بود و به هیچ قاعده و قانون تمکین نمی کرد، امروز چگونه ۱۸۰ درجه تغییر موضع داده است!؟
امروز آقای محسنی که زمانی کانون رسانه‌ای او معبد ترویج آزادی‌ها و فرا آزادی‌ها شناخته می شد و شبکه طلوع به قول معروف محل مستقل و قطعه‌ای از لاس وگاس بود، پس از سلطه طالبان تغییر موضع داده و برای طالبان لابی می‌کند.
در حالی‌که ‏این استدلال، که افغانستان به کوریای شمالی دیگر بدل می‌شود، مبهم و کلی گویی است. معلوم نیست استدلال سعد محسنی در این زمینه بر چه مبنا استوار است ولی تعامل با جهان بر عکس احتمال این‌که طالبان را زبون‌تر کند، بیشتر به چشم می آید. پرسش این است که چگونه می‌توان تضمین کرد که تعامل جهان به نفع مردم افغانستان و به خصوص زنان کشور باشد!؟ وقتی طالبان که هنوز به رسمیت شناخته نشده اند و جز به صورت پنهان و موردی با کشورها رابطه ندارد و هیچ کشوری این گروه را به رسمیت نشناخته، اما این گونه با عقده و افراط حکومت می‌کنند، آن وقت اگر با این گروه تعامل شود و حتی به رسمیت شناخته شود، چه تضمینی بر جلو گیری از جولان بی رحمی و قیودات این گروه وجود دارد؟
به نظر نمی‌رسد که سعد محسنی مدافع ارزش‌ها و حقوق زن و آزادی‌ها باشد. او همان‌گونه که در زمان جمهوریت با ولنگاری و حمایت سفارت‌های خارجی از جمله امریکا به هیچ قاعده و قانونی تمکین نداشت و هر برنامه‌ای را فارغ از در نظر گرفتن عرف جامعه و قانون آن زمان تدوین و منتشر می‌کرد، امروز هم ارزش‌های جامعه برای او مهم نیست و فقط منافع شخصی اش مهم است. منافع او در آن زمان در گرو رقص و آواز و به قول معروف ترویج بی بندباری بود؛ امروز اما منافع اش در گرو حمایت از طالبان و تعامل با این گروه است. از این رو حتی حاضر شده که به جای بستن و جمع کردن رسانه اش؛ به قیودات طالبان تمکین کند و حتی برای گروه طالبان برای حفظ تاج و تخت گروپ موبی لابی گری کند. البته هر کسی مانند سعد محسنی حق دارد تجارت کند و نگران سود و سرمایه اش باشد، اما این کار نباید با سواستفاده از جایگاه مردم و جامعه باشد.

همچنین بخوانید: چرا طالبان انتخابات را پدیده کفری می‌دانند؟

نوشته های مرتبط :