چرا طالبان شهادت دبیرکل حزب الله را محکوم نکردند؟

دسته: تحلیل
نویسنده: غلام رضا سادات
1403/07/10
11:54 ق.ظ
بازدید: 31

پایگاه خبری تحلیلی روایت : پس از شهادت سید حسن نصرالله توسط رژیم اسرائیل، جدای از واکنش‌ها در کشورهای مختلف اسلامی و غیر اسلامی؛ اکثریت قریب به اتفاق سیاسیون پیشین فارسی زبان افغانستان و رهبران جهادی این جنایت رژیم اسراییل را محکوم کردند. اما آنچه در این میان برای بسیاری جای پرسش است، مهر سکوت طالبان و عدم محکومیت این جنایت رژیم اسراییل است. طالبان با گذشت ۴ روز از ترور دبیرکل حزب الله لبنان هیچ بیانیه‌ای صادر نکرده و با سکوت از کنار این مسئله ظاهرا گذشته اند.

پس از شهادت سید حسن نصرالله توسط رژیم اسرائیل، جدای از واکنش‌ها در کشورهای مختلف اسلامی و غیر اسلامی؛ اکثریت قریب به اتفاق سیاسیون پیشین فارسی زبان افغانستان و رهبران جهادی این جنایت رژیم اسراییل را محکوم کردند. اما آنچه در این میان برای بسیاری جای پرسش است، مهر سکوت طالبان و عدم محکومیت این جنایت رژیم اسراییل است. طالبان با گذشت ۴ روز از ترور دبیرکل حزب الله لبنان هیچ بیانیه‌ای صادر نکرده و با سکوت از کنار این مسئله ظاهرا گذشته اند.

در حالی‌که طالبان همزمان با شهادت اسماعیل هنیه در تهران، در بیانیه‌ی رسمی این ترور را محکوم نموده و خواستار برخورد با اسراییل شده بود، اما در قضیه لبنان که پای گروه‌های شیعی وسط است، با بی اعتنایی عبور نموده اند.
این مسئله بدون شک دلایل و عوامل متعدد دارد، اما چند نکته در این میان بیشتر از دیگر مسائل در این موقف گیری تاثیر گذار است.

اول؛ موقف سکوت طالبان در پی ترور دبیرکل حزب الله لبنان به اعتقادی بعضی‌ها به خاطر ملاحظات سیاسی و ارتباط با امریکا است. امروز بخش بزرگ از کمک‌ها در افغانستان تحت کنترل طالبان از سوی امریکا صورت می‌گیرد و رفتار حساسیت زا از سوی طالبان آن هم در همراهی با ایران و جبهه مقاومت می تواند امریکا را وادار به بازنگری سیاست تعامل پنهانی و ارسال کمک نقدی به طالبان کند. طالبان قطعا نمی خواهند که حمایت مالی امریکا از دست دهند، از این رو یکی از دلایل سکوت طالبان در قضیه ترور دبیرکل حزب الله لبنان این نکته می تواند باشد. چنانچه چندی قبل راجع به اظهارات یکی از مقام‌های وزارت دفاع طالبان که از تمایل برای خرید سامانه پدافندی از روسیه صحبت نموده بود، برخورد جدی از سوی رهبری طالبان صورت گرفت و آن شخص برکنار و این مسئله تکذیب شد.

همچنین بخوانید: رینا امیری: زنان افغان در خط نخست افغانستان همه‌شمول، عاری از فقر و جنگ قرار دارند

دوم؛ با توجه به روابط پیدا و پنهان با کشورهای عربی و رویکرد کشورهای عربی از جمله کشورهای حاشیه خلیج فارس به جنبش حزب الله که با میانه خوبی همراه نیست، طالبان دوست ندارند که با موضع گیری در این زمینه، روابط اش با این کشورها سرد شود. طالبان نیم نگاهی به این کشورها هم برای کمک‌های اقتصادی دارد و هم با توجه به روابط سیاسی، انتظار توسعه روابط و حتی شناسایی را دارد. البته نکته دیگری که نباید فراموش کرد، روابط طالبان با امریکا هم بیشتر با واسطه‌های عربی از جمله قطر و امارات متحده عربی است که اصلا میانه خوبی با حزب الله لبنان ندارند. بنابر این طالبان در قسمت محکومیت این جنایت اسراییل سکوت کردند و ملاحظات روابط شان با کشورهای عربی را در نظر گرفتند.

سوم؛ مسئله دیگر که طالبان در قسمت محکومیت جنایت اسراییل در ترور رهبر حزب الله سکوت کردند، مسئله سوریه و جنگ داخلی این کشور بین سال‌های ۲۰۱۲ تاکنون می باشد. بدون شک نقش حزب الله در سرکوب گروه‌های تروریستی و سلفی در سوریه و حفظ دولت بشار اسد برجسته بود. هرچند طالبان به صورت علنی راجع به مسئله سوریه و حضور گروه‌های رادیکال تروریستی در سال‌های گذشته اظهار نظر نکرده اند. ولی با توجه به حضور گروه‌های نزدیک به القاعده در جنگ های سوریه که علیه بشار اسد می جنگیدند، می توان به رویکرد طالبان هم در این میان تا حدودی پی برد. بنابر این در حالی‌که از نظر ایدولوژی یک پیوند حداقل باریک بین بعضی از اعضای طالبان و بعضی از گروه‌های جنگی در سوریه وجود دارد؛ اما از طرف دیگر رویکرد طالبان از منظر سیاسی هم در زمینه حکومت مستقر در سوریه همسو با بسیاری از سنی‌های سلفی است.

همچنین بخوانید: دشمنی با آثارهای تاریخی؛ طالبان مجسمه برات را در غزنی تخریب کردند

چهارم‌؛ نکته آخر در سکوت طالبان راجع به این موضوع، مسئله شیعه بودن دبیرکل حزب الله است. اگر نکات فوق را که گفته شد، در پیش فرض ما موجه ندانیم. بدون شک دلیل این که سید حسن نصرالله شیعه بود و این نکته نگاه طالبان را تحت تاثیر قرار داده است، تا حدودی زیادی موجه است.
طالبان شهادت اسماعیل هنیه رهبر حماس را همین چند هفته پیش در حالی محکوم کردند که رویکرد اش در زمینه‌های مختلف شبیه ترین به حزب الله بود و خودش نیز مانند سید حسن نصرالله یک جریان سنی همسو با ایران را در مقابل اسراییل رهبری می‌کرد. شاید دلیل این‌که طالبان بر اساس شیعه بودن نصرالله و گرایش سیاسی شیعی وی، این جنایت را محکوم نکردند؛ برای بیشتر افراد قابل درک باشد.

به هر حال طالبان رویکرد مختص و مستقلانه خود شان را در قبال وقایع منطقه دارند. این‌که قدرت‌های شرقی تلاش دارند که طالبان را همسو با آنان در مقابل غرب و سلطه استکباری آن و یا عضوی از محوری شرق و جنبش ضد استعماری فارغ از اختلافات مذهبی و قومی معرفی کنند، به نظر چندان قابل درک نیست.

نویسنده: غلام رضا سادات

نوشته های مرتبط :