جبهات ضد طالبان و پیام‌های نه چندان امید‌بخش در سه سالگی حکومت طالبان

دسته: تحلیل
نویسنده: غلام رضا سادات
1403/05/25
10:29 ق.ظ
بازدید: 22

پایگاه خبری تحلیلی روایت : روز گذشته سومین سالروز سقوط افغانستان بدست طالبان بود. در حالی‌که مقامات ارشد طالبان با حضور در پایگاه نظامی بگرام‌ و با نمایش تجهیزات نظامی بجا مانده امریکا رژه رفته و نمایش قدرت کردند؛ اما آن طرف مخالفان طالبان و جبهات ضد طالبانی به صدور اعلامیه های متعدد اما بدون تاثیر و حرف جدید، اکتفا کردند.

روز گذشته سومین سالروز سقوط افغانستان بدست طالبان بود. در حالی‌که مقامات ارشد طالبان با حضور در پایگاه نظامی بگرام‌ و با نمایش تجهیزات نظامی بجا مانده امریکا رژه رفته و نمایش قدرت کردند؛ اما آن طرف مخالفان طالبان و جبهات ضد طالبانی به صدور اعلامیه های متعدد اما بدون تاثیر و حرف جدید، اکتفا کردند.

در حالی‌که سه سال از سلطه طالبان می‌گذرد و طی این مدت فرصت کافی برای بازیابی و انسجام گروه‌های مخالف طالبان وجود داشت، اما این گروه‌ها نتوانستند که به فکر واحد و انسجام درونی برای هدف مشترک که همانا مبارزه با طالبان است، برسند. در واقع هر یک افراد و جبهاتی‌ که مدعی مبارزه با طالبان است، هر کدام بدون در نظر گرفتن این‌که کار جمعی و فردی در نتیجه بخش بودن اعمال تاثیر گذار است، راه خود را رفته و می روند.

از سوی هم همه جبهات و افراد ضد طالبان با توجه به اتفاقات گذشته تاریخی در افغانستان در حالی‌که به این‌ نکته واقف هستند که شرط پیروزی در مقابل هر دشمن بیرونی و داخلی، انسجام و اتحاد بوده است؛ اما با آن هم در سه سال گذشته این جناح‌ها نتوانسته اند بین خود به اجماع برسند.
در واقع تعدد جبهات سیاسی و نظامی ضد طالبان، به این معناست که آن‌ها طی سه سال گذشته نتوانسته‌اند یک چارچوب کلان را ترسیم کنند که همه در آن جمع شوند. هر تشکیلات سیاسی‌ای، از خود برنامه‌ مجزایی دارد. این گروه‌های سیاسی هم ضمن آن‌که در شیوه‌های مبارزه با طالبان توافق دیدگاه ندارند، در مورد نظام پساطالبانی هم وحدت نظر میان آن‌ها دیده نمی‌شود. تعدد جبهات نظامی هم به همین‌گونه است.

همچنین بخوانید: وزیر خارجه ایران: از عدم تشکیل حکومت فراگیر در افغانستان ناخرسندیم

آنچه تاکنون مشخص شده، اختلاف دیدگاه در مورد شیوه‌های مبارزه با طالبان، یکی از دلایل اصلی وضعیتی است که در آن جبهات بسیاری با تشکیلات کوچک ایجاد شوند و هیچ یک هم نتواند طالبان را در میدان عمل به‌صورت جدی به چالش بکشد.
بسیاری از این جبهات هر روز اعلامیه جدید منتشر می‌کنند، اما این اعلامیه‌ها هیچ تاثیری بر وضعیت سیاسی و اجتماعی افغانستان ندارد.

از سوی هم به این نکته نیز همه جبهات ضد طالبان اتفاق نظر دارند که جنگ علیه طالبان، تنها به وسیله تفنگ و گلوله نه، بل به وسیله فکر و فضای روانی نیز پیش برده می‌شود. آنان می دانند که برای این جنگ باید فضاسازی کنند و حقانیت آن را به اثبات برسانند و برای جامعه با هر موضع گیری و اعلامیه و بیانیه، امید و انگیزه بدهند. اما تعدد جناح‌ها و نبود انسجام سبب شده که حتی در اعلامیه های آنان نیز نکته خاص مشاهده نشود.
در حالی‌که برای پیروزی در هر میدانی سیاسی_ نظامی، بیشتر از همه این دو کار مهم است: انسجام درونی و کار تیمی و مشترک. ایجاد فضاسازی و تقویت گفتمان‌ها برای تثبیت حقانیت و داعیه مطرح شده. به مفهوم دیگر؛ دو عامل وجود دارند که می‌توانند تعیین کننده موفقیت یا شکست گروه‌های ضد طالبان باشند: اول فضاسازی برای معرفی حقانیت خود و در نهایت نوع حمایتی که آنها از بازیگران خارجی دریافت می‌کنند و دوم هم توانایی آنها برای متحد شدن زیر یک پرچم.

سخن آخر این‌که با توجه به چالش‌های پیش روی طالبان برای کسب مشروعیت داخلی و بین‌المللی، ادامه بحران‌های اقتصادی و انسانی و همچنین وجود اختلاف‌های داخلی؛ به نظر می‌رسد که حکومتداری آنان همچنان با چالش همراه باشد. از سوی هم اجرای سیاست‌های سخت گیرانه مثل ممنوعیت تحصیل دختران، اجباری کردن پوشش برقع برای زنان و الزم آنها به ماندن در خانه، نادیده گرفتن حقوق مذاهب و اقوام در نظام سیاسی، ناتوانی در ایجاد فضای اعتماد بین حکومت و ملت و… این موارد مهمترین چالش‌های طالبان است که بیش از پیش سبب افزایش نارضایتی‌های عمومی خواهد شد. اما این چالش‌ها تا زمانی ها مخالف طالبان نتوانند یک گفتمان جدید خلق کنند، نمی تواند خطر بالقوه در کوتاه مدت باشد.

همچنین بخوانید: یک مرد ۳۰ ساله در‌ پروان به قتل رسید

نوشته های مرتبط :