تا جای که من اطلاع دارم، فعلاً هیچ نیروی رزمی ما در پنجشیر فعال نیست. خیلی رازها را نمی توان افشا کرد. اما یکی از مشهورترین فرماندهان سنگرنشین جوان ما در حال رفتن به فرانسه است، چون نخواستند او در سنگر داغ مقاومت ملی افغانستان شهرت و محبوبیت پیدا کند. تحمل سیاست تحمیل پذیرش رهبری یک شخصیت بالای مقاومت گرانی سنگین افتاده که هرگز تابع هیچ جریان سیاسی خاص نبودند و در اردوی ملی پیشین هم نیک درخشیدند. خیلی راز ها است که نمی شود بیان کرد. اما کهنه پیخ های معلوم الحال هرگز نمی خواستند آمر احمد مسعود با سیفی و خالد امیری در سطح منطقه تبارز کنند. حسادت، بخل، عقده حقارت در عرصه کسب شهرت توسط افسران پوقانه ای که از بقچه برداری به رتبه های بالای نظامی رسیده اند باعث شده که سنگرهای داغ پنجشیر و اندرآب ها سرد گردند.
به قول یک فرمانده جهادی حوزه جنوب افغانستان چگونه افسری که شکمش چهل و پنج سانتی متر از خودش جلوتر راه می رود می تواند یک لحظه در سنگر جنگ چریکی دوام پیدا کند؟
اگر خوب به یاد داشته باشید چهار سردار (جنرال) نظامی در سالیان جهاد در سنگرها حتی به صورت نمایشی هم حضور به عمل نمی رساندند.
ما جنگ های مارشال عبدالرشید دوستم را در آخر دیدیم که داخل پاکش بالای صندلی نشسته بود و اطرافش فدائیان جنبش ملی اسلامی افغانستان مانند جواری پوله می تکیدند تا جناب دامه برکاته ی ایشان زنده باقی بماند. اما حالا همان تک مارشال افغانستان هرگز نمی تواند با همان روش به سنگر دفاع از ناموس مردم حضور فعال به عمل آورد. از محمد محقق، کریم خلیلی، استاد عطا محمد نور، امیر صاحب محمد اسماعیل خان، صلاح الدین ربانی، بسم الله محمدی، قدم شاه خان، و … هرگز توقع حضور فعال مانند سالیان جهاد و مقاومت اول نمی رود، چون کبر سن و بیست سال دور بودن از میادین جنگ های بزن و بگریز حداقل ذهن ایشان را از رفتن به سوی آن همه جنگ های سخت و طاقت فرسای چریکی باز می دارد.
امسال قیام عمومی اگر شکل بگیرد فقط از داخل صورت می گیرد.
اطلاعات موثقی کاغذپیچ ما حاکی از آن است که نظامیان درانی ها در نابود سازی آخرین سنگر های مقاومت ملی افغانستان در بین تاجیکان از آزمون مکر و فریب مانند سالیان چه که سه قرن گذشته موفق بدر آمده اند. قرار است امسال هسته های نظامی درانی ها در مناطق پشتون نشین شکل گیرد و از اقوام تاجیک، اوزبیک، هزاره، پشه یی، بلوچ و… به صفت سربازان جان برکف برای احیای حاکمیت قبایل درانی بر ملت غیور، سلحشور، آزادیخواه و جان برکف افغانستان استفاده ابزاری کنند.
زمانی که درانی ها می گویند: “همه اقوام ملت افغان باید جایگاه خود را بشناسند و موقف تاریخی قوم بزرگ پشتون را حرمت قایل شوند” این یعنی هرگز هیچ قومی طمع کسب قدرت یا تغییر ساختار قدرت در افغانستان نکند. آری، بنابر خواست درانی ها مشارکت اقوام غیر پشتون در قدرت باید به گودال تاریخ دفن گردد تا حاکمیت نیابتی-تحمیلی غلزائیان از بستر قدرت حذف گردد. راندن غلزائیان از قدرت برای درانیان کار شش ماهه است. اما ترس درانیان ظهور تاجیکان برای مشارکت در قدرت و تغییر ساختار نظام تک تباری پشتون ها در افغانستان است.
آمر احمد مسعود با همسر و فرزند نو تولدش در بریتانیا به سر می برد. آمر احمد مسعود قرار است در صدر رهبری نظامی جبهه مقاومت ملی افغانستان تغیبراتی را ایجاد کند. اما جبهه مقاومت ملی افغانستان هرگز نمی تواند با ساختار محلگرایانه‌ی خود افغانستان شمول عمل کند. تا پایان جوزای امسال جنگ های استقلال طلبانه به صورتی باید انجام نمی یابد. امارت اظلامی ظالمان دهشت افگنان خود را در همه دره ها و قله های پنجشیر مستقر کرده است.
پنجشیر حالا به غده سرطانی امارت اظلامی ظالمان مبدل شده است. یک عده از مردم پنجشیر می خواهند مستقل از همه جریان های سیاسی جبهات خود را تاسیس کنند.
اما یک نظامی عالی رتبه پنجشیری گفت که مالکان پیشین معادن و تجارت سنگ‌های قیمتی که دارای بلندمنزل ها و شرکت های خصوصی بودند با سران امارت اظلامی ظالمان پیرامون تصاحب دوباره آن معادن در پنجشیر و حتی بدخشان در حال مذاکره هستند. آنان به قصه مردم نیستند و فقط به فکر احیا و تامین منافع شخصی و خانوادگی خود هستند. اما، جواسیس ام. آی ٦ در بین سران پنجشیر به هیچ وجه اجازه نمی دهند مقاومت ملی در آن ولایت جان بگیرد.
اکثر مقاومتگران پنجشیر به علت رهبری و مدیریت اشتباه آمر احمد مسعود ترک سنگر کرده اند و دیگر هرگز به میدان جنگ بر نمی گردند.
امارت اظلامی ظالمان در بین مردم فقیر بدخشان، تخار، پنجشیر، کاپیسا، بغلان و پروان جواسیس مزد بگیر دارد و اکثر کارمندان ریاست عمومی امنیت ملی پیشین مستقيماً برای امارت اظلامی ظالمان جاسوسی می کنند.
احیای مقاومت مسلحانه در پنجشیر زمان بر است. اما، امسال قرار است تعداد زیادی از نظامیان و افراد قاچاقبر سیاسی فراری، به خصوص پشتون تبار، به آغوش لشکر نیابتی دهشت افگنان آی اس آی برگردند.
