غنی یا آمریکا؛ کدام مسوول فروپاشی جمهوری بود؟

دسته: تحلیل
نویسنده: اختر سهیل
1402/11/29
12:12 ب.ظ
بازدید: 8

پایگاه خبری تحلیلی روایت : این توافق‌نامه با تلاش‌های زیاد خلیل آزاد به سرانجام رسید و سرنوشت افغانستان را به دست طالبان سپرد. اکنون‌که بیش از دو سال از امضای آن توافقنامه و حاکم شدن دوباره‌ی طالبان بر افغانستان می‌گذرد؛ سیاستمداران و مقامات ارشد آمریکایی از انجام آن توافق‌نامه سخت ایراد می‌گیرند و آن را شکست سنگین امریکا در افغانستان و در برابر طالبان می‌خوانند. به همین منظور به‌تازگی کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا آقای زلمی خلیل زاد نماینده ویژه‌ی پیشین امریکا در امور صلح افغانستان را فراخواند تا پیرامون توافق‌نامه دوحه و مسایلی که پس‌ازآن به وقوع پیوسته است، پاسخ ارایه کند.

در سال ۱۳۹۸ هجری خورشیدی توافقنامه صلح میان ایالات‌متحده امریکا و گروه طالبان در دوحه پایتخت قطر به امضا رسید. توافقنامه‌ی که درواقع در سال ۱۴۰۰ خورشیدی، باعث فروپاشی نظام جمهوریت در افغانستان شد.

این توافق‌نامه با تلاش‌های زیاد خلیل آزاد به سرانجام رسید و سرنوشت افغانستان را به دست طالبان سپرد. اکنون‌که بیش از دو سال از امضای آن توافقنامه و حاکم شدن دوباره‌ی طالبان بر افغانستان می‌گذرد؛ سیاستمداران و مقامات ارشد آمریکایی از انجام آن توافق‌نامه سخت ایراد می‌گیرند و آن را شکست سنگین امریکا در افغانستان و در برابر طالبان می‌خوانند. به همین منظور به‌تازگی کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا آقای زلمی خلیل زاد نماینده ویژه‌ی پیشین امریکا در امور صلح افغانستان را فراخواند تا پیرامون توافق‌نامه دوحه و مسایلی که پس‌ازآن به وقوع پیوسته است، پاسخ ارایه کند.

آقای خلیل زاد در این نشست استماعیه که روز پنج‌شنبه گذشته برگزار شد، به باور بنده حرف و روایت تازه‌ای نداشت و آنچه در این مجلس گفت تقریبا در دو سال گذشته نیز بارها تکرار کرده است.

آقای خلیل زاد گفت که بعد از امضای توافق‌نامه دوحه، قرار بود که توافقی میان حکومت جمهوری به رهبری اشرف غنی و گروه طالبان حاصل شود اما فرار غنی از افغانستان و ترک کردن پست ریاست جمهوری، این توافق را نقش بر آب کرد. آقای خلیل زاد بارها از فرار غنی یادکرده و آن را مسوول فروپاشی جمهوری توصیف کرده است.

اما در افکار و ذهن مردم افغانستان، زلمی خلیل زاد و اشرف غنی، دو تا چهره منفور هستند. یکی فرار کرد و دیگری زمینه‌ی فرار را فراهم ساخت تا گروه طالبان، بار دیگر حاکم افغانستان شود. گروهی که باگذشت بیش از دو سال نشان دادند که به هیچ ارزش انسانی سازگاری و موافقت ندارند.

همچنین بخوانید: تحریم نوروز، ریشه در کشمکش‌های هویتی در افغانستان دارد

نماینده‌ی پیشین صلح افغانستان در حالی خود را تبرئه و غنی را مقصر فروپاشی جمهوری می‌پندارد که آمریکایی‌ها در دو دوره از انتخابات ریاست جمهوری به گونه آشکارا از تقلب در انتخابات ریاست جمهوری و راه یافتن غنی به ارگ ریاست جمهوری حمایت کردند؛ و برد متعصبی و بی‌بنیادی را بر افغانستان حاکم ساختند. این حمایت‌ها برای هیچ‌کس پنهان نیست.

بعد از فرار غنی مشخص شد که چرا آمریکایی‌ها در دو دوره انتخابات، غنی را با توسل به تقلب به ریاست جمهوری افغانستان رساندند، ظاهرا هدف آمریکایی‌ها این بود که شخص بی‌ریشه و متعصبی چون غنی می‌تواند گزینه‌ی خوبی برای تن دادن به خواسته‌های آمریکایی‌ها باشد که هر زمان شرایط ایجاب کند کشور را به حال خود واگذارد و با منابع و پول بسیار به دیار دیگری فرار کند.

خلیل زاد باوجوداین‌که تلاش دارد تقصیر سقوط افغانستان را تنها به گردن غنی بیندازد به این نمی‌اندیشد که غنی را چه کسی بر شانه‌های مردم افغانستان سوار کرد و دو دور انتخابات با تقلب و خیانت به خون انسان‌های بی‌گناه او را به ریاست جمهوری رساند.

گناه خلیل زاد، آمریکا و غنی در سقوط افغانستان مشترک است. خیانتی که انجام دادند کار همه‌ی شان بود.

نوشته های مرتبط :