مدارس جهادی “پایگاه مستحکم حکومت طالبان”

دسته: تحلیل
نویسنده: غلام‌رضا سادات
1402/11/09
10:52 ق.ظ
بازدید: 9

پایگاه خبری تحلیلی روایت : همه می‌دانیم که طالبان خود محصول مدارس جهادی و دینی هستند. تمامی افراد طالبان از رهبر تا کوچک‌ترین سرباز، همه دوره‌های را در مدرسه‌های دینی و جهادی درس‌خوانده‌اند. هیچ مسئول طالبان را نمی‌توان یافت که چند صباحی را در این مدارس سپری نکرده باشد. حتی نام طالبان برگرفته از همین آموزش و مدارس دینی است؛ زیرا زمانی که در ۱۹۹۶ طالبان از قندهار سربلند کردند، طلبه‌های مدارس دینی بودند که نام‌شان را گذاشته بودند، طالبان (طالب آموزه‌های دینی) بنابراین تقویت و ایجاد مدارس جهادی که اکنون جریان دارد، یعنی تقویت ایدئولوژی طالبان که اکنون حاکم بر افغانستان هستند.

روز گذشته ده‌ها تن در مراسمی در خوست از مدرسه جهادی که از سوی طالبان ایجاد شده، فارغ شدند. در این مراسم معاون سیاسی رییس‌الوزرأی طالبان گفت دیگر کسی علیه رژیم این گروه «بغاوت» نمی‌تواند.

اشاره معاون رئیس الوزرای طالبان به تربیت هزاران جوان در مدارس دینی بود که اخیرا در سرتاسر افغانستان ایجاد و در آن هزاران تن مشغول آموزش هستند.

حالا اما پرسشی که مطرح می‌شود این است که مدارس جهادی چه نقشی درگذشته و آینده طالبان داشته و دارد و تا چه حد بر اتفاقات آینده تأثیر می‌گذارد؟

همه می‌دانیم که طالبان خود محصول مدارس جهادی و دینی هستند. تمامی افراد طالبان از رهبر تا کوچک‌ترین سرباز، همه دوره‌های را در مدرسه‌های دینی و جهادی درس‌خوانده‌اند. هیچ مسئول طالبان را نمی‌توان یافت که چند صباحی را در این مدارس سپری نکرده باشد. حتی نام طالبان برگرفته از همین آموزش و مدارس دینی است؛ زیرا زمانی که در ۱۹۹۶ طالبان از قندهار سربلند کردند، طلبه‌های مدارس دینی بودند که نام‌شان را گذاشته بودند، طالبان (طالب آموزه‌های دینی) بنابراین تقویت و ایجاد مدارس جهادی که اکنون جریان دارد، یعنی تقویت ایدئولوژی طالبان که اکنون حاکم بر افغانستان هستند.

نکته دیگر این‌که در حدود ۳۰ سال جنگ طالبان در افغانستان، منبع این جنگ مدارس جهادی بود. به یاد دارم که در همسایگی مناطق که من زندگی می‌کردم، هرکسی که یک دوره چندماهه را برای دروس دینی به پاکستان و یا ولایات جنوبی کشور می‌رفت، بعد که برمی‌گشت کاملا عوض ‌شده و همواره از جهاد از علیه کفار و به‌اصطلاح نظام کفری حرف می‌زد. بسیاری همین افراد پس از بازگشت از مدارس جهادی حقانیه‌ اکوره‌ ختک‌ و … به اقدامات مسلحانه روی می‌آوردند که نتیجه آن شعله‌ور شدن جنگ در سرتاسر افغانستان و فرار سران جمهوریت و آمدن طالبان به قدرت بود.

همچنین بخوانید: نیاز طالبان به جنگ فرامرزی

چندی قبل خاطرات مولوی غلام حیدر شهامت، مسئول اداره تعلیمات تخنیکی طالبان و سابق مسئول جلب و جذب این گروه در زون غرب را می‌خواندم؛ وی خود می‌گوید که او مخفیانه در کنار مدیریت یک دارالعلوم به نام «مطلع الانوار» در قریه به نام احمدآباد در شاهراه اسلام قلعه- هرات، با حدود ۱۵۰ شاگرد این مدرسه به‌صورت مخفیانه «علیه نیروهای امنیتی سابق» می‌‌جنگیدند. وی یادآور می‌شود که تمامی نیروهای آنان که شاگردان مدرسه بودند، همه آماده جنگ بودند. همین بود که هرات باآن‌همه مقاومتی که از سوی اسماعیل‌خان شد، اما در یک جنگ‌وگریز چندروزه سقوط کرد.

بااین‌وجود حرف آخر اینکه طالبان می‌دانند که اساس حرکت آنان اگر بر مبنای ایدئولوژی (ایجاد مدارس و تربیت نیروی جهادی) نباشد، روبه‌زوال می‌رود. بر همین مبنا، امروز هزاران مدرسه جهادی در سراسر کشور ایجاد گردیده و پسران تشویق می‌شوند که تا به‌جای رفتن به مکتب، به مدرسه ‌رفته و به اصطلاح علم دین بیاموزند. این طرح طالبان بسیار زیرکانه و دقیق است؛ زیرا تربیت هزاران و بلکه صدها هزار نیرو بر اساس ایدئولوژی جهادی، یعنی تضمین حاکمیت و سلطه آنان بر افغانستان؛ زیرا ایدئولوژی همواره بر مناسبات و انگیزه‌های دیگر در تاریخ پیروز بوده و خواهد بود.

نوشته های مرتبط :