نخستین بار با قهار عاصی با کتاب آغاز یک پایان آشنا شدم، او در این کتاب به عملکرد مجاهدین پس از ورود شان به کابل به گونه جدی خرده میگیرد، عملکرد ریاکارانه داکتر نجیب الله و باقی رهبران رژیم کمونیستی را نیز بیان میکند به فرمانده مسعود نیز اتهامات مستقیم و غیرمستقیم میبندد که البته برای زمانی که این کتاب نوشته شده است نمیتوان قهار عاصی را ملامت کرد، زیرا در دوره چند ساله جنگهای درونی میان مجاهدین در کابل امکان تفکیک درست و نادرست مشکل بود همه با هم وارد جنگ بر سر قدرت شده بودند و طبیعی بود که در میان مردم راه خود را گم میکردند و با نفرت از جنگ و همه جنگاوران یاد می‌نمودند.
و بدون شک این دوره یکی از تلخ ترین ادوار تاریخ سرزمین ماست، عناصری با تحریک بیگانه ها کابل را به خاک و خون کشیدند و دست به جنایات بیشماری زدند.
مقدمه احساساتی کوتاهی که آقای منوچهر فرادیس بر کتاب آغاز یک پایان نوشته بود نیز جلب توجه می‌نمود و در عین حال نمایانگر کلیت نوشته مرحوم عاصی نیز میشد.
این کتاب تمرکزش روی دو موضوع یکی کابل قبل از حضور مجاهدین و دومی کابل در زمان حضور مجاهدین است.
قسمت نخست در پیوند به فریبکاری های داکتر نجیب الله رییس جمهور رژیم کمونیستی و تعصب قومی وی با نشانه ها و نمونه و حکایت ها و چشم دیدها تمرکز دارد و در عین حال از مجاهدین و فرماندهان نیز یاد میکند.
اینکه داکتر نجیب الله چگونه با ترفندهای خود میخواست فرمانده مسعود را که بزرگترین فرمانده مجاهدین در کشور بود به دام خود بیندازد و به وسیله او باقی مجاهدین را از پای در آورد، چندماه نیز کرسی وزارت دفاع را برای او خالی گذاشته بود، زیرا به قول عاصی وی حساب خود را پشتون ها را تسویه شده می‌دانست و با حضور مسعود در کنار خود می‌توانست مجاهدین تاجیک و باقی اقوام را از صحنه به خوبی حذف کند و این باعث قوی شدن نجیب و ضعف مسعود میگشت. عاصی میگوید «مسعود اما خودش شطرنج باز ماهر تری بوده است» و به این کار کاملا واقف، و برای همان طرح و برنامه نجیب الله را نپذیرفت.
در پیوند به قسمت دوم موضوع تراژدی جنایاتی که از سوی مجاهدین در کابل روی داد این موضوع از سوی وی به همه مجاهدین تعمیم داده شده است در حالیکه در پیوند به مسعود بزرگ این موضوع چندان صدق نمیکند او نیروهای مجهز و آموزش دیده و مرتبی داشت که در برخورد با مردم و حتی دشمنان خود نیز مهربان و با احترام بوده اند، در حالیکه این موضوع در پیوند به دیگران صدق بیشتری میکند. نمونه اش حکمتیار و حزب وحدت که جنایات پر شماری در کارنامه خویش دارند.
مرحوم قهار عاصی این جنایات و آنچه در کابل صورت گرفته است بر همگان تعمیم میدهد و در عین حال در نظر وی همه فرماندهان مجاهدین حتی «درشت ترین آنان» در جنگ افروزی ها دخیل اند و عامل و مقصر.
وی آنقدرها زنده نماند تا نتیجه کار مجاهدین و حقانیت مبارزه احمدشاه مسعود را در برابر سایر گروه ها را شاهد باشد.
ظهور طالبان به عنوان یک گروه جدید و با حمایت بسیار بالای آمریکا و کشورهای عربی در میان گروه های مجاهدین زمینه ساز آن شد که چهره های مجاهدین خود بخود به وضوح به مردم شناسانده شوند.
مناطق تحت حاکمیت حکمتیار بزودی به چنگ طالبان افتاد، حزب وحدت به طالبان تسلیم شد، بخش بزرگی از حزب جنبش نیز سر تسلیم به طالبان خم نمود… در حالیکه همین سه حزب بزرگ بودند که با دولت به رهبری استاد ربانی و مسعود بزرگ در جنگ بودند و زمینه جنگ های داخلی را فراهم نموده بودند.
پس از آنکه طالبان بر مناطق حکمتیار مسلط شدند وی به آغوش مسعود بزرگ پناه برد، رهبر حزب وحدت توسط طالبان از چرخبال به پایین انداخته شد باقیمانده نیروهای این حزب به احمد شاه مسعود پناه بردند و طالبان نیروهای حزب جنبش را که تسلیم شده بودند سلاخی نموده و به وعده خویش با آنان وفا ننمودند، و نهایتا نیروهای حزب جنبش نیز به سوی فرماند مسعود حرکت کردند، از گذشته درس گرفته تحت رهبری او گرد آمدند و او فرمانده بلامنازع مقاومت مردم ما در برابر گروه تروریستی طالبان گشت.
اینجا قهار عاصی زند نبود تا پایان و نتیجه جنگهای داخلی را ببیند متاسفانه او در یک انفجار بوسیله مخالفان دولت اسلامی در کابل جان باخت.
در عین حال با همه آنچه بیان شد کتاب آغاز یک پایان کتابی است که روایت های جالبی از اواخر دوره نجیب و مکاری ها و فریب کاری های وی و همچنین از عملکردهای مجاهدین در خود دارد بصورت تمام یک تراژدی است اما نادرستی قضاوت صورت گرفته در این کتاب در پیوند به برخی بزرگان در طی چندین سال بعد ثابت و قابل دید است.
از کتاب کوچک آغاز یک پایان که بگذریم قهار عاصی شاعر درد و رنج و مقاومت است.
او همانند شاعران دیگر فقط غزل و قصه عاشقانه و دور از رویداد های وطن و رنج و عذاب مردم خود نمی سراید بلکه در کنار مردم خود هر آنچه آنان تجربه میکنند او نیز تجربه میکند و در آن پیوند با زبان قوی شعری خود آن را نیز بیان میدارد.
حتی همین کتاب «آغاز یک پایان» نیز از رنج و درد مردم ما و از کشتارهای بی رحمانه و جنایات بیشمار صورت گرفته بر آنان چه دیداری و شنیداری حکایت میکند و رنج مردم را بازگو می نماید.
جایگاه قهار عاصی در شعر فارسی سده اخیر خراسان/افغانستان برجسته است، شاعری است در سطح و سویه استاد خلیلی و دیگران بزرگان ادب فارسی
در پیوند به شعر او همه بزرگان از جایگاه والای او سخن گفته اند و اینکه او با آنکه در جوانی رخت بر بست اما آثار جاودانه ای بر جای نهاد و در شعر فارسی در جایگاه بلندی تکیه زد.
