ما هند را فتح کردیم و هند ماه را

دسته: تحلیل
نویسنده: تحریریه روایت
1402/06/02
12:46 ب.ظ
بازدید: 0

دی شب کاوش‌گر فضایی هند به نام «چندرایان -۳» با موفقیت بر سطحِ کره ماه فرود آمد. رویدادی که رسانه‌‎های جهان آن را «فتح ماه از سوی هندی‌ها» نامیدند.

با فرود چندرایان -۳ بر سطح کره ماه، هند چهارمین کشوری است که ماه را فتح می‌کند. پیش از این، کاوش‌گرهای اتحاد جماهیر شوروی پیشین، آمریکا و چین روی کره ماه فرود آمده بودند. البته هندی‌ها مدعی هستند که کشور شان نخستین کشوری است که به قطب جنوبی کره ماه کاوشگر فرستاده‌اند. قطب جنوبی کره ماه مکان ناشناخته‌ای است که دانش‌مندان معتقداند می‌تواند ذخایر حیاتی آب یخ‌زده را در خود جای داده است.

نارندرا مودی فتح کره ماه را یک روز تاریخی برای ملت عنوان کرده و گفته است که ما تاریخ‌ساز شدیم.

دی‌شب که اخبار این رویداد و واکنش‌ها به آن را دنبال می‌کردم، به یاد رویدادهایی افتادم که مردم ما به آن افتخار می‌کنند.

یکی از این افتخارات، فتح چندباره‌ی هند از سوی شاهان غوری و غزنوی و احمدشاه ابدالی است. ناسیونالیسم افغانی از مکتب تا دانشگاه از هر فرصتی استفاده می‌کند تا به دانش‌جویان و دانش‌آموزانِ ما دیکته کند که یکی از افتخارات تاریخ ۵۰۰۰ ساله‌ی ما فتح هند است. و این را گواهی بر عظمت و شکوه تاریخ ما می‌دانند.

ما امروزه در حالی به فتح هند از سوی شاهان خراسان افتخار می‌کنیم و از یادآوری آن غرق شادی و مستی می‌شویم که به تازه‌گی هند کره ماه را فتح کرده است.

گذشته‌پرستی یکی از علایم لمپنیسم است. لمپن به افراد و اشخاصی گفته می‌شود که در تولید چیزی نقش نداشته و در حاشیه اجتماع زندگی می‌کند و از راه تگدی، واسطه‌گری و کلاه‌برداری امرار معیشت می‌نماید. من فکر می‌کنم ملت‌ها را هم می‌توان به لمپن و غیرلمپن تقسیم کرد. ملت لمپن به باور من ملتی است که افتخاری برای امروز خود ندارد و کوشش می‌کنند در سفره افتخارات گذشتگان خود را شریک کند.

همچنین بخوانید: سازمان صحی جهان: در سال روان میلادی ۸۷۵ هزار کودک در افغانستان از سوءتغذیه شدید رنج می‌برند

تفاوت یک ملت لمپن با ملت توسعه‌نگر در همین است که اولی چشمش به سفره گذشتگان است و دومی برای امروز و آینده برنامه می‌ریزد. هند، کشوری است توسعه‌یافته. ملت هند به امروز و آینده می‌اندیشد و به همین دلیل، کره ماه را فتح می‌کند. اما ملتی هستیم لمپن. به جای این‌که به داشتن دستاورد در امروز فکر کنیم، به افتخارات گذشته مست هستیم. تازه بسیاری آن افتخارات، افتخار هم نیستند که اکثرا رسوایی‌اند.

نوشته های مرتبط :