ابرقدرتی با ۴۰ هزار دالر کمک به زلزله زدگان؛ چین در افغانستان فقط معدن می‌خواهد، نه مسئولیت

دسته: تحلیل
نویسنده: ضیا ضیایی
1404/06/13
11:47 ق.ظ
بازدید: 18

پایگاه خبری تحلیلی روایت : در پی زمین‌لرزه‌ی مرگ‌بار در شرق افغانستان که جان هزاران نفر را گرفت و هزاران خانواده را بی‌خانمان کرد، کشورهای مختلف جهان با ارسال کمک‌های مالی و بشردوستانه، همبستگی خود را با مردم افغانستان نشان دادند. در این میان، کمک ۴۰ هزار و ۸۱۰ دلاری چین—کشوری با دومین اقتصاد بزرگ جهان و مدعی ابرقدرتی جهانی—نه‌تنها ناچیز بلکه توهین‌آمیز به نظر می‌رسد.

در پی زمین‌لرزه‌ی مرگ‌بار در شرق افغانستان که جان هزاران نفر را گرفت و هزاران خانواده را بی‌خانمان کرد، کشورهای مختلف جهان با ارسال کمک‌های مالی و بشردوستانه، همبستگی خود را با مردم افغانستان نشان دادند. در این میان، کمک ۴۰ هزار و ۸۱۰ دلاری چین—کشوری با دومین اقتصاد بزرگ جهان و مدعی ابرقدرتی جهانی—نه‌تنها ناچیز بلکه توهین‌آمیز به نظر می‌رسد.

ادعای ابرقدرتی، مسئولیت‌آور است
چین سال‌هاست که در عرصه بین‌المللی به عنوان یک ابرقدرت نوظهور معرفی شده است. از سرمایه‌گذاری‌های عظیم در آفریقا گرفته تا پروژه‌های زیرساختی در آسیای مرکزی، پکن تلاش کرده است تا نفوذ جهانی خود را گسترش دهد. اما ابرقدرت بودن تنها به معنای داشتن زرادخانه‌های نظامی یا رشد اقتصادی نیست؛ بلکه مستلزم پذیرش مسئولیت‌های انسانی و اخلاقی در بحران‌های جهانی نیز هست.

در شرایطی که اتحادیه اروپا یک میلیون یورو، انگلیس یک میلیون پوند، ایران، هند، پاکستان و ترکیه ده ها تن کمک و تجهیزات و حتی کشورهای کوچک‌تری مانند قطر کمک‌های قابل توجهی به زلزله‌زدگان افغانستان ارائه کرده‌اند، کمک کمتر از ۴۰ هزار دالری چین نه‌تنها ناچیز بلکه نشانه‌ای از بی‌تفاوتی سیاسی و انسانی است.

چین؛ همسایه‌ای با جیب بسته
افغانستان و چین مرز مشترک دارند و چین به عنوان یکی از معدود کشورهایی که با رژیم طالبان تعامل رسمی دارد، تلاشش بر استفاده از منابع معدنی افغانستان وسرمایه‌گذاری در این بخش بوده است.
با این حال، در لحظه‌ای که مردم افغانستان بیش از هر زمان دیگری به کمک نیاز داشتند، چین نه‌تنها از ظرفیت اقتصادی خود استفاده نکرد بلکه حتی به اندازه کشورهای کوچک منطقه نیز کمک نکرد. این رفتار نشان می‌دهد که نزدیکی سیاسی چین با طالبان بیشتر جنبه ابزاری دارد تا انسانی.

همچنین بخوانید: از سقوط تا مرگ رویاها

کمک‌های بشردوستانه؛ ابزار نفوذ یا مسئولیت اخلاقی؟
در دنیای امروز، کمک‌های بشردوستانه نه‌تنها نشانه‌ای از همبستگی انسانی بلکه ابزاری برای گسترش نفوذ سیاسی نیز هستند. آمریکا سال‌هاست که از طریق کمک‌های خارجی، نفوذ خود را در کشورهای مختلف تثبیت کرده است. چین نیز اگر واقعاً قصد دارد با نفوذ آمریکا مقابله کند، باید در بحران‌های انسانی نقش فعال‌تری ایفا کند.

حتی اگر از این منظر نگاه کنیم، کمک به زلزله‌زدگان افغانستان در کنار این که می‌توانست فرصتی برای چین باشد تا چهره‌ای انسانی از خود نشان دهد و اعتماد عمومی در منطقه را جلب کند؛ از سویی هم سبب مقبولیت آن می شد. اما با این کمک‌اای ناچیز، نه‌تنها این فرصت‌ها را از دست می دهد بلکه تصویری سرد و بی‌تفاوت از خود به نمایش می گذارد.

اقتصاد بزرگ، مسئولیت بزرگ‌تر
چین دومین اقتصاد بزرگ جهان است. شرکت‌های چینی در افغانستان فعال‌اند و از منابع این کشور بهره‌برداری می‌کنند. انتظار می‌رفت که در چنین بحرانی، نه‌تنها دولت چین بلکه بخش خصوصی این کشور نیز وارد عمل شود. اما ارسال تنها ۴۰ هزار دالر، آن هم پس از چند روز تأخیر، نشان‌دهنده نبود اراده جدی برای کمک است.

در مقایسه، کشورهای اروپایی و منطقه‌ای با وجود فاصله جغرافیایی و چالش‌های سیاسی، کمک‌های قابل توجهی ارائه کرده‌اند. این تفاوت فاحش، پرسش‌هایی جدی درباره تعهدات اخلاقی چین در قبال کشورهای همسایه‌اش ایجاد می‌کند.

ابرقدرتی با مسئولیت‌های فراموش‌شده
خلاصه این‌که کمک ناچیز چین به زلزله‌زدگان افغانستان نه‌تنها با ادعای ابرقدرتی این کشور تناقض دارد بلکه نشان‌دهنده ضعف در سیاست خارجی انسانی آن است. اگر چین واقعاً می‌خواهد جایگاه جهانی خود را تثبیت کند، باید فراتر از منافع اقتصادی و نظامی بیندیشد و در بحران‌های انسانی نقش فعال‌تری ایفا کند.
در غیر این صورت، ابرقدرتی چین تنها در آمارهای اقتصادی باقی خواهد ماند و در عرصه اخلاقی و انسانی، جایگاهی نخواهد داشت.

همچنین بخوانید: سانسور شدید رسانه‌ها در نظام استبدادی طالبانی

نوشته های مرتبط :