۱۱ سنبله؛ روزی که جوانان تاریخ را ورق زدند

دسته: تحلیل
نویسنده: حکیم حکمت
1404/06/12
8:43 ق.ظ
بازدید: 28

پایگاه خبری تحلیلی روایت : امیر حبیب‌الله کلکانی، شاه تاجیک‌تبار افغانستان، پس از سرنگونی سلطنت امان‌الله خان به قدرت رسید؛ اما فرمانروایی‌اش تنها ۹ ماه دوام یافت. او سرانجام در اثر غدر و خیانت نادرخان، بنیان‌گذار سلطنت آل‌یحیی، همراه با یارانش به شهادت رسید. پس از قتل، پیکر او و یارانش در یک گور دسته‌جمعی و بی‌نام و نشان در کابل دفن شد؛ و این وضعیت نزدیک به یک قرن ادامه داشت.

امیر حبیب‌الله کلکانی، شاه تاجیک‌تبار افغانستان، پس از سرنگونی سلطنت امان‌الله خان به قدرت رسید؛ اما فرمانروایی‌اش تنها ۹ ماه دوام یافت. او سرانجام در اثر غدر و خیانت نادرخان، بنیان‌گذار سلطنت آل‌یحیی، همراه با یارانش به شهادت رسید. پس از قتل، پیکر او و یارانش در یک گور دسته‌جمعی و بی‌نام و نشان در کابل دفن شد؛ و این وضعیت نزدیک به یک قرن ادامه داشت.

اما سرانجام، جوانان کشور دست به کار شدند. پس از شش ماه تلاش پی‌گیر، توانستند اجساد او و یارانش را از گور دسته‌جمعی بیرون آورده، در مسجد مصلی کابل بر آن‌ها نماز گزارند و سپس با اعزاز و اکرام در تپه‌ی شهرآرای کابل به خاک بسپارند.

من، به‌عنوان یکی از جوانان، شاهد و همراه این شش ماه کارزار بودم. اگر کسی از من بپرسد که این اعزاز و خاک‌سپاری به همت چه کسانی ممکن شد، تنها پاسخم این است: جوانان.

در تاریخ افغانستان، همواره جوانان پیرو بزرگان بوده‌اند؛ اما این بار ورق برگشت. در این رویداد، جوانان بزرگان را وادار ساختند تا از آنان پیروی کنند و در کنارشان بایستند.

بسیاری روایت‌ها تنها به ۱۱ سنبله ۱۳۹۵ و روز خاک‌سپاری اشاره می‌کنند؛ در حالی که این تنها بخشی از حقیقت است. واقعیت آن است که جوانان کشور از شش ماه پیش، «کمیسیون اعزاز و خاک‌سپاری امیر حبیب‌الله کلکانی» را تشکیل دادند و در این مدت پنج مأموریت بزرگ را به انجام رساندند:

۱. تثبیت قبر دسته‌جمعی امیر حبیب‌الله کلکانی و یارانش؛
۲. بسیج مردم کابل و شمالی؛
۳. تبلیغات گسترده و توجیه افکار عمومی؛
۴. قانع‌سازی رهبران تاجیک‌تبار برای حمایت از این رویداد؛
۵. گفت‌وگو با حکومت و اتمام حجت با رئیس‌جمهور غنی.

همچنین بخوانید: میراث امیر حبیب‌الله کلکانی: مبارزه‌ای برای به رسمیت شناخته شدن در افغانستانی تقسیم‌شده

نتیجه‌ی این شش ماه تلاش خستگی‌ناپذیر، همان صحنه‌ی باشکوهی بود که در روز ۱۱ سنبله شاهدش شدیم: همبستگی گسترده‌ی تاجیکان و حضور پرشکوه مردم در خاک‌سپاری. اگر این اقدام از سوی جوانان آغاز نمی‌شد، رهبران و فرماندهانی که در آن روز در مراسم ظاهر شدند، هرگز جرأت چنین کاری را به تنهایی پیدا نمی‌کردند.

درس بزرگ این رویداد آن است که جوانان افغانستان نباید برای همیشه دنباله‌رو بزرگان بمانند. همان‌گونه که در ماجرای خاک‌سپاری امیر حبیب‌الله کلکانی بزرگان را به دنبال خود کشاندند، امروز نیز می‌توانند با اراده و اقدام خود، مسیر آینده را رقم بزنند.

نوشته های مرتبط :