استعدادهای که نابود می‌شوند

دسته: تحلیل
نویسنده: غلام رضا سادات
1403/08/28
10:03 ق.ظ
بازدید: 427

پایگاه خبری تحلیلی روایت : سال گذشته محمد رضا احمدی از جوانان کشور از موتری که به گفته وی دست ساخته و ابتکار خودش بود، رونمایی کرد. او با شگرد خاصی که داشت، پول کلانی را از هموطنان خارج نشین و تجار کشور از جاهای مختلف بدست آورد. موترش را به نمایشگاه قطر برد، اما ظاهرا به دلیل مشکلاتی که داشت مورد توجه قرار نگرفت. او با این‌که پول ‌های زیادی را بدست آورد اما به دلایل مختلف از جمله نبود زیرساخت‌ها در کشور نتوانست کاری خاصی انجام دهد و پس از مدتی که اتهامات از جمله کلاه‌برداری به او وارد شد، کاملا به حاشیه رفت و فراموش شد.

سال گذشته محمد رضا احمدی از جوانان کشور از موتری که به گفته وی دست ساخته و ابتکار خودش بود، رونمایی کرد. او با شگرد خاصی که داشت، پول کلانی را از هموطنان خارج نشین و تجار کشور از جاهای مختلف بدست آورد. موترش را به نمایشگاه قطر برد، اما ظاهرا به دلیل مشکلاتی که داشت مورد توجه قرار نگرفت. او با این‌که پول ‌های زیادی را بدست آورد اما به دلایل مختلف از جمله نبود زیرساخت‌ها در کشور نتوانست کاری خاصی انجام دهد و پس از مدتی که اتهامات از جمله کلاه‌برداری به او وارد شد، کاملا به حاشیه رفت و فراموش شد.
همین طور طی بیست سال گذشته بارها شاهد بوده‌ایم که جوانان مبتکر در ولایات مختلف از دست‌ساخته‌های شان در قالب ابزارهای مختلف رونمایی کرده اند. این جوانان با وجود داشتن آی کیو (بهره هوشی) بالا و ابتکار ساختن اما به دلیل عدم حمایت و نبود زیرساخت‌ها سرخورده شده و مثل دیگر جوانان کشور به شغل های روزمره رو آورده اند.
به هر حال این مقدمه را به خاطری گفتم که این چرخه دردآور و بدون سوددهی در کشور دارد تکرار می شود و استعداد‌ها نابود. روز گذشته برای دومین بار تحت اداره طالبان ( نمایشگاه ملی ابتکارات و نوآوری های برتر افغانستان) در کابل برگزار شد. در این مراسم جوانان طرح‌ها و ابزار و آلات مختلف را که مبتکرانه ساخته اند، به نمایش گذاشته اند؛ اما این نمایش و هر نمایشگاهی از این قبیل هیچ سودی برای کشور و جوانان ما ندارد. زیرا آخرین ایستگاه این طرح‌ها و ابتکارات همین نمایشگاه است و تمام.
با این حال محمد رضا احمدی حداقل این شگرد و ترفند را بلد بود که توانست صدهزار افغانی را از طرق مختلف بر اساس آنچه ادعا می‌شود، به جیب بزند و بخشی از وقت و هزینه‌ی را که صرف ساخت یک موتر به قول خودش کرده بود درآورد؛ اما جوانانی مبتکر دیگر نتوانستند یا هم نخواستند که با ترفند‌ و استفاده از احساسات ملت حداقل پول هزینه و وقت شان را در بیاورند.
وقتی امروز ده‌ها جوان دانشجوی تعلیمات تخنیکی را دیدم که چقدر با انگیزه و خلاقانه ابزارهای جالبی ساخته که اگر زیربنا و حامی و کارخانه‌‌ی در کشور می بود تا از این طرح‌ها استقبال کرده و روند ساخت و بهره‌وری را عملی می‌کرد، هم برای جوانان انگیزه بود و هم برای کشور یک گام به جلو. اما باید گفت که متاسفانه این جوانان نیز پس از چند روز، ماه و سال به دلیل این‌که از ابتکارات و طراحی های شان که وقت زیادی را هزینه آن کرده اند، حمایت نشده؛ سرخورده شده و استعدادهای شان نابود می‌شوند.
با این وجود باید گفت که ما جوانان خلاق، مبتکر، کسانی‌که در هر رشته‌ای می تواند یک نوآوری و خلاقیت بیافریند داریم، اما سردمداران و کشور نداریم که بشود از این ابتکارات استفاده کرد. در تاریخ می خوانیم و همچنین بزرگان می‌گویند که حتی در زمان ظاهرشاه که در کشور فضای صلح و آرامی حاکم بود، بازهم از ابتکارات نوآورانه نه تنها استقبال نمی شد که توبیخ می‌شد. به استناد دقیق حتی ساختن یک تیغ هم جرم بود. حالا دوران جنگ و جهاد و تخریب و پل و پلچک پرانی سرجایش. از این رو است که ما امروز برای استفاده یک پیج، مهره و سوزن هم محتاج خارج هستیم.