چرا نباید کودکان مهاجران را از آموزش محروم کرد؟

دسته: تحلیل
نویسنده: عبدالشهید ثاقب
1403/07/04
11:29 ق.ظ
بازدید: 22

پایگاه خبری تحلیلی روایت : با تاسف در سال تعلیمی جاری، شماری زیادی از فرزندان مهاجران افغانستانی به علت نداشتنِ سند اقامت قانونی در ایران، از آموزش محروم گردیده اند. با این‌که خدمات دولت و ملت جمهوری اسلامی ایران به مهاجران افغانستانی در چهل سال گذشته را نمی‌توان نادیده گرفت و از آن چشم‌پوشی کرد، اما سخت‌گیری‌هایی که امسال بر آموزش فرزندان مهاجران وضع گردیده است، غیرقابل دفاع است. جمهوری اسلامی ایران حق دارد مهاجران افغانستانی را ساماندهی کند و آن‌هایی را که اسناد اقامت قانونی ندارند حتا اخراج نماید، اما در قسمت آموزش کودکان مهاجران افغانستانی انتظار می‌رود که متفاوت عمل کند.

با تاسف در سال تعلیمی جاری، شماری زیادی از فرزندان مهاجران افغانستانی به علت نداشتنِ سند اقامت قانونی در ایران، از آموزش محروم گردیده اند.
با این‌که خدمات دولت و ملت جمهوری اسلامی ایران به مهاجران افغانستانی در چهل سال گذشته را نمی‌توان نادیده گرفت و از آن چشم‌پوشی کرد، اما سخت‌گیری‌هایی که امسال بر آموزش فرزندان مهاجران وضع گردیده است، غیرقابل دفاع است.
جمهوری اسلامی ایران حق دارد مهاجران افغانستانی را ساماندهی کند و آن‌هایی را که اسناد اقامت قانونی ندارند حتا اخراج نماید، اما در قسمت آموزش کودکان مهاجران افغانستانی انتظار می‌رود که متفاوت عمل کند.
من وقتی این سخن را می‌گویم، صحنه‌ای از فیلم «کورژاک» ساخته‌ی آندری ویدا به یادم. کورژاک (قهرمان فیلم) در سال ۱۹۴۲، مدیریت یک کودکستان را در محله‌ی یهودی‌نشین ورشو به عهده دارد. در تابستان همین سال، وقتی کورژاک می‌بیند که عساکر آلمان نازی در حال آمدن است و قرار است اطفالِ یتیم‌خانه‌اش را به اتاق‌های گاز و اردوگاه مرگ تربلینکا ببرد، او با این ایده که یتیم‌خانه را ببندند و کودکان را بیرون بفرستند تا به طور احتمالی شانس فرار خود را بیازمایند، مخالفت کرد و دستور داد که درِ آن را محکم ببندند و کودکان در آن‌جا نگهداری شوند.
چرا کورژاک اجازه نداد اطفال کودکستان شانسِ فرار خود را بیازمایند؟ چرا دروازه‌ی کودکستان را باز نکرد تا پیش از رسیدنِ سربازان آلمان نازی در کوچه‌ها و خیابان‌ها فرار کنند؟
کورژاک علاقه‌مند کودکان بود. او در کودکان به انسانیت آن‌ها عشق می‌ورزید؛ انسانیت در بهترین حالت خود: تحریف نشده، مثله نشده، ناقص نشده و تقلیل نیافته، انسانیت کامل در ناپختگی کودکانه، سرشار از آینده درخشانِ هنوز برملا نشده و توانِ هنوز لطمه ندیده.
کورژاک بدین عقیده بود که اگر کودکان را بیرون بفرستد، ترس، خواری و نفرت را فرا خواهند گرفت و انسانیت شان را از دست خواهند داد. او در کودکان، به دنبال بقای خودشان نبود، بل به دنبالِ بقای انسانیت شان بود.
آن‌چه در این فیلم برای من خیلی جالب است همین استدلال آقای کورژاک است که اگر کودکان را بیرون بفرستد و به حال خود رها کند، ترس، خواری و نفرت را فرامی‌گیرد و انسانیت در وجود شان می‌میرد.
در بحث آموزش کودکان مهاجران نیز توقع می‌رود مسوولان جمهوری اسلامی ایران از این منظر نگاه کنند. کودکان مهاجری که این‌جا نتواند درس بخوانند و شامل مدرسه شوند، در خیابان‌ها و کوچه‌های شهر مشغول ولگردی خواهند شد و خواری و نفرت را فراخواهند گرفت و به آدم‌های خطرناک مبدل خواهند شد. این جماعت اگر در ایران بمانند تهدیدی برای ایران خواهند بود و اگر به افغانستان برگردند، تهدیدی برای افغانستان خواهند بود.
به جای این کار، اگر به کودکان مهاجر اجازه‌ی تحصیل داده شود، این‌ها در آینده به سرمایه اجتماعی هر دو ملت مبدل خواهند شد و پیوندهایی را که میان افغانستان و ایران وجود دارد، مستحکم‌تر خواهد کرد.
می‌دانم تصمیمی که در سال جاری گرفته شده، متاثر از تبلیغات مهاجرستیزانه‌ی گروه خاصی است. کاش مسوولان جمهوری اسلامی ایران، مانند گذشته، این تبلیغات مهاجرستیزانه را نادیده گرفته و همان دستور رهبر جمهوری اسلامی ایران را جدی بگیرند که در سال گذشته گفته بود: هیچ فرزند مهاجری نباید از آموزش باز ماند.

همچنین بخوانید: چرا کتاب در افغانستان غریب است؟

نوشته های مرتبط :