پته‌خزانه و مراجع علمی جهان

دسته: اخبار فضای مجازی, تحلیل
نویسنده: تحریریه روایت
1402/01/27
3:58 ب.ظ
بازدید: 2

استاد عبدالحی حبیبی دانشمند بزرگی بود و نبوغ قابل توجهی داشت. او زبان عربی، انگلیسی و اردو را می‌فهمید و با سانسکریت و فارسی باستان نیز آشنایی داشت.

برخی کارهای تحقیقی او در افغانستان منحصر به فرد و بی‌نظیر است و دنیا به پژوهش‌ها و آثار او اهمیت می‌دهد.

با این حساب مساله‌ی پته‌خزانه و گرایش‌های قومی او در تحقیقات تاریخی و زبانی، کارهای خوب او را نیز تا حدود بسیاری صدمه زده است.

استاد حبیبی در پته‌خزانه دست به دامان تاریخ غور شد و با پشتون معرفی کردن سلاطین و مردم غور، سعی کرد حضور پشتون‌ها را در افغانستان شش هفت قرن قدیمی‌تر نشان بدهد. او شخصیت امیر کرور را آفرید و شعری هم به او منتسب کرد که از طرف دولت در تمام کتب مکتب و دانشگاه نیز تبلیغ شد.

با وجود این دلخوش‌گری و جنجال آفرینی و تعصب در داخل، اما در خارج از کشور و مراجع اکادمیک و علمی جهان هیچ‌کس به محتویات پته‌خزانه اهمیت نداد. حتا این کتاب باعث شد که پژوهش‌های مفید و مهم استاد حبیبی نیز به دیده شک و تردید نگاه شود و در داخل حتا کسی کارهای خوبش را نیز نخواند.

این مساله باید پند و عبرتی باشد برای تمام کسانی که در افغانستان به مسایل تاریخ و مردم می‌پردازند. جعل و تحریفِ واقعیت‌، شاید برای عده‌ای غرور و احساس حماسی و تعصب تباری خلق کند، اما مراجع علمی و اکادمیک معتبر اهمیتی به آن نخواهد داد.

در هیچ دانشگاه و اکادمی جهان، کسی به پته‌خزانه استناد نمی‌کند.

همچنین بخوانید: چرا در مورد «پته خزانه» صحبت کرده ام؟

مولانا می‌گوید موشی در سوراخ کوه، برای خود حفره‌ای کنده بود و خودش را مهندس و معمار حساب داشت. بیرون از سوراخ در عالم واقعیت، از وجود موشی به نام مهندس، خبری نبود.

نوشته های مرتبط :