بن‌بست تئوری نوطالبانیسم

دسته: تحلیل
نویسنده: تحریریه روایت
۱۴۰۲/۰۱/۱۲
۱۲:۳۱ ب٫ظ
بازدید: 0

تحریک طالبان در آستانه‌ی بیست ماهگی حاکمیت پرطمطراق خود در کابل ‌ همه‌ای راه‌ها و گزینه‌ها را جهت کسب مشروعیت فروملی و فرا ملی پیموده است. اما این تلاش‌ها در بیست ماه حاکمیت این جریان بازهم با بن‌بست مواجه شده، همان بن‌بستی که در نیمه‌های پایانی دهه ۹۰ با آن روبه‌رو بودند و در آرزوی کسب مشروعیت جهانی سقوط کردند. در این شب و روز‌ها که افغانستان دارد دشوار‌ترین روز‌های تاریخ سیاسی اش را تجربه می‌کند تئوری “نو طالبانیسم” چهره‌ی به شدت ضدزن و ضد آموزه‌های دینی خود را به نمایش گذاشته و خِرد و معرفت، دانش و دانایی ستیزی می‌کند. پرسشی که خلق می‌شود این است که چه عوامل و کُد‌هایی باعث رنجش و عصبانیت تفکر طالبانی شده است؟ در سه مورد به پرسش‌های فوق پاسخ ارایه میکنم:

۱- طالبان با وجود برقراری حاکمیت تک‌قومی، تک‌جریانی و تک جنسیتی نتواسته اند رضایت داخلی را که منجر به کسب مشروعیت جهانی شود کسب کند؛

۲- با لابی‌گرهای درونی و بیرونی در امر کسب کرسی نمایندگی افغانستان در سازمان ملل در سه دور ناکام مانده اند، نشست چند روز آخر شورای امنیت و مجمع عمومی سازمان‌ملل که در قطعنامه‌ی حاکمیت طالبان به دلایل منطقی غیر مشروع خواند تیر خلاص به امیدی جهانی این گروه زده شد.

۳- توافق و یک صدایی همسایه‌ها، منطقه و جهان بر شکل‌گیری نظام فراگیر، حتی کشورهای که حامی این گروه بودند خشم و عصبانیت طالبان را چند برابر کرده است.

بنابراین دانش و دانشگاه‌ستیزی طالبان و بستن درب نهاد‌ها و مراکز اموزشی کشور به روی دختران افغانستانی ریشه و پیوند عمیق به سه مورد فوق دارد که به آن پرداختم، احتمال دارد در روزهای آینده از این دست سیاست‌ها بیشتر وضع کنند طالبان، اما تئوری نو طالبانیسم با شکست مواجه شده است.

همچنین بخوانید: وزیر تحصیلات عالی طالبان، علمای افغانستان را به «تشویق مردم به بغاوت» متهم کرد