طالبان و پاکستان؛ نان‌خوردن و نمک‌دان شکستن

دسته: تحلیل
نویسنده: غلام‌رضا سادات
1402/11/28
11:09 ق.ظ
بازدید: 22

پایگاه خبری تحلیلی روایت : حالا که طالبان پس از دو سال اندی مرز دیورند‌ را رد کرده و ادعای مالکیت بر آن‌سوی مرز را مطرح نموده‌اند، با توجه به اوضاع و شرایط نابسامان‌ سیاسی و اقتصادی پاکستان، این مسئله می‌تواند زنگ خطر جدی برای این کشور باشد؛ زیرا این مسئله علاوه بر این‌که ۳۰ سال سرمایه‌گذاری پاکستان بالای طالبان را ضرب صفر کرده، می‌تواند آرامش این کشور بیشتر از گذشته برهم بزند.

عباس استانکزی معین وزارت خارجه طالبان روز گذشته در مراسمی در ولایت لوگر گفته که افغانستان مرز دیورند را به‌عنوان مرز با پاکستان هرگز به رسمیت نمی‌شناسد و پاکستان ناگزیر به تکرار تجربه سال ۱۹۷۱ و جدایی بنگلادش دیگری است.

او افزوده که پاکستان حق ندارد مهاجران افغانستان را از خاک خودشان بیرون کند.

وزارت خارجه پاکستان، در اعلامیه‌ای به سخنان عباس استانکزی واکنش نشان داده و اظهارات او را خودخواهانه و نادرست دانسته و گفته است که در قانونی و مقدس بودن مرز دو کشور ترديدی وجود ندارد. در این اعلامیه گفته شده است که افغانستان به‌جایی ادعای واهی، باید نگرانی‌های امنیتی ما را برطرف کند.

یکی از برنامه‌های حاکمان سیاسی و نظامی پاکستان در طول نیم‌قرن گذشته و مداخلات خراب‌کارانه‌ی که در افغانستان انجام داده‌اند، بحث مرز دیورند‌ بوده است؛ یعنی حداقل از زمان داوود خان به این‌طرف پاکستان از هر جناح و گروهی که در افغانستان در مقابل دولت مرکزی حمایت کرده، با این هدف بوده که مساله مرز دیورند‌ تحت شعاع مشکلات در افغانستان قرارگرفته و هرگز مطرح نشود.

از همین رو پاکستان در نزدیک به ۳۰ سال گذشته، با این هدف که طالبان یک گروه خودی هستند و به اختلافات مرزی کاری ندارند، از این گروه حمایت کرده و مهم‌ترین حامی طالبان در سطح منطقه بود؛ اما با تاکید طالبان بر عدم به‌رسمیت شناسی مرز دیورند‌ از سوی طالبان، این کشور احتمالاً به‌اشتباه مرگبار سیاسی خود پی برده است.

حالا که طالبان پس از دو سال اندی مرز دیورند‌ را رد کرده و ادعای مالکیت بر آن‌سوی مرز را مطرح نموده‌اند، با توجه به اوضاع و شرایط نابسامان‌ سیاسی و اقتصادی پاکستان، این مسئله می‌تواند زنگ خطر جدی برای این کشور باشد؛ زیرا این مسئله علاوه بر این‌که ۳۰ سال سرمایه‌گذاری پاکستان بالای طالبان را ضرب صفر کرده، می‌تواند آرامش این کشور را بیشتر از گذشته برهم بزند.

همچنین بخوانید: مبارزه با ریاضیات قومی

تحریک طالبان پاکستانی که روابط بسیار حسنه با طالبان افغانستان دارد، همان‌گونه که در ماه‌های اخیر چالش‌های جدی امنیتی را برای پاکستان خلق کرده، با تشدید اوضاع و حمایت همه‌جانبه طالبان افغانستان می‌تواند بیشتر از گذشته اوضاع پاکستان را ملتهب کند.

بنابراین، سخنان روز گذشته‌ی عباس استانکزی زنگ مرز ر را در پاکستان به صدا درآورده که می‌تواند مقامات سیاسی و نظامی آن‌ها را در اسلام‌آباد و راولپندی عمیقاً به فکر فروببرد و این‌که درباره نحوه تعامل با کابل بازنگری کنند.

البته یک نکته‌ی که نباید فراموش کرد این‌‌که سخنان این مقام طالبان درست یک روز قبل از برگزاری نشست دوحه که درباره افغانستان تحت حاکمیت طالبان قرار است بحث شود و تصمیم‌هایی اتخاذ گردد، می‌تواند برای تحت‌فشار گذاشتن پاکستان درزمینه‌ی همراهی با این گروه در این نشست باشد.

حالا دیده شود که این وضعیت به کجا می‌انجامد. آیا پاکستان در نشست دوحه برای شناسایی حکومت طالبان لابی می‌کند؛ یا که این ادعا را جدی گرفته و می‌تواند همان‌گونه که درده‌های گذشته از درون گروه‌ها در افغانستان گروه جدیدی را برای خلق چالش به وجود آورد، بازهم از بین طالبان یک طالب و حزب اسلامی دیگر را در مقابل حاکمیت مرکزی (طالبان) برای چالش آفرینی به وجود آورد و یا هم اتفاق سال ۱۹۷۱ تکرار شده و بنگله‌دیش دیگر از پیکر پاکستان جدا می‌شود؟

نوشته های مرتبط :