فحاشی نکنیم! «در باب حواشی دیدار متقی و شاعرانِ دُر دری»

دسته: تحلیل
نویسنده: عبدالشهید ثاقب
1402/10/06
10:49 ق.ظ
بازدید: 70

پایگاه خبری تحلیلی روایت : در دور نخست حاکمیتِ طالبان، بصیر سالنگی، یکی از فرماندهانِ معروف جهاد، برای 25 روز به طالبان می‌پیوندد و دوباره به صف مقاومت برمی‌گردد. پس از برگشت، شماری از فرماندهان پنجشیر زبان به ملامت‌گری او می‌گشایند و او را مورد انتقاد قرار می‌دهند. آمرصاحب وقتی این زمزمه‌ها را می‌شنود، می‌گوید: «بصیر خان 25 سال با ما بود، اشکال ندارد که 25 روز با طالب هم بوده است. حرمتش را نگه دارید!»استادان دُر دری ما نیز همیشه در کنار مردم شان بوده اند، بنابراین، اشکال ندارد که یک روز با طالبان نیز دیدار کرده باشند. مهم‌تر از همه این‌که این‌ها سخنی نگفته‌اند که باعث تطهیر طالبان شده باشد. من تا جایی که دیده‌ام همیشه موضع شان در برابر طالبان انتقادی بوده است.

دو روز قبل امیر خان متقی، سرپرستِ وزارتِ امور خارجه طالبان، با شماری از فرهنگیان و نخبگانِ مهاجر افغانستانی در کنسولگری کشور در مشهد دیدار و نشست داشت.

این نشست از چند طرف – هم از طرف اشتراک‌کنندگان و هم از سوی کاربران شبکه‌های اجتماعی – مورد انتقاد قرار گرفت.

اشتراک‌کنندگان نشست بر نحوه برگزاری آن انتقاد داشتند.

یکی از اشتراک‌کنندگان، آقای محمد کاظم کاظمی، شاعر و نویسنده معروف افغانستان، در یادداشتی این نشست را «یک‌طرفه» و «تشریفاتی» خوانده و گفت که از میان مهاجران تنها کسانی برای سخنرانی انتخاب شده بودند که با طالبان هم‌سو بودند. او مطالبات سخنرانان را مورد نقد قرار داده و نوشت: «در حالی که بحث‌های مهمی در مورد ترکیب حکومت و رویه‌های قومی و مذهبی و زبانی آن وجود دارد، دغدغه اصلی سه نفری که به نمایندگی از مهاجرین در آنجا سخن گفتند، مسائلی از جنس هزینه‌های خدمات کنسولی بود، یا این که چرا مهاجرین از ایران امکان اعزام به سفر حج یا ایجاد حوزه علمیه مستقل ندارند. یعنی همه مشکلات مملکت تمام شده و فقط همین مسائل باقی مانده است؟»

کاربران شبکه‌های اجتماعی اما معتقداند که نفس اشتراک در نشست طالبان دارای قباحت است. آن‌ها معتقداند که چنین نشست‌هایی به معنای رسمیت‌بخشیدن به حکومت طالبان و نادیده‌گرفتن ستم و جنایاتی است که این گروه بر مردم افغانستان روا می‌دارند.

انتقاد کاربران شبکه‌های اجتماعی نیز تا جایی موجه است، اما آن‌چه در این میان قابل توجیه نیست فحاشی و عقده‌گشایی است.

متاسفانه طوری که دیده می‌شود تعدادی از کاربران شبکه‌های اجتماعی، این دیدار را بهانه قرار داده و علیه آقایان محمدکاظم کاظمی و ابوطالب مظفری مطالب تند و تیز و تخریب‌آمیز می‌نویسند و حتا برخی‌ها فحش می‌دهند.

همچنین بخوانید: طالبان و پاکستان؛ نان‌خوردن و نمک‌دان شکستن

آقایان محمد کاظم کاظمی و ابوطالب مظفری از بزرگان ادبیات و شعر افغانستان هستند. این‌ها با راه‌اندازی «موسسه دُر دری» خدماتِ فراوانی به زبان و ادبیات در افغانستان کرده‌اند.

مواضع این‌ها نیز در برابر جنایات و ستم‌گری‌های طالبان روشن است. همیشه موضع انتقادی و مخالف داشته‌اند. شاید از باب رفاقت با کارمندان قونسولگری، که از دوره جمهوریت باقی مانده‌اند، حضور یافته‌ باشند. اگرچه این هم خطا است، اما نباید بهانه‌ای شود برای عقده‌گشایی و فحاشی و تندی و تندگویی.

در دور نخست حاکمیتِ طالبان، بصیر سالنگی، یکی از فرماندهانِ معروف جهاد، برای ۲۵ روز به طالبان می‌پیوندد و دوباره به صف مقاومت برمی‌گردد. پس از برگشت، شماری از فرماندهان پنجشیر زبان به ملامت‌گری او می‌گشایند و او را مورد انتقاد قرار می‌دهند. آمرصاحب وقتی این زمزمه‌ها را می‌شنود، می‌گوید: «بصیر خان ۲۵ سال با ما بود، اشکال ندارد که ۲۵ روز با طالب هم بوده است. حرمتش را نگه دارید!»

استادان دُر دری ما نیز همیشه در کنار مردم شان بوده اند، بنابراین، اشکال ندارد که یک روز با طالبان نیز دیدار کرده باشند. مهم‌تر از همه این‌که این‌ها سخنی نگفته‌اند که باعث تطهیر طالبان شده باشد. من تا جایی که دیده‌ام همیشه موضع شان در برابر طالبان انتقادی بوده است.

نوشته های مرتبط :