بزکشی، کیف زندگی یا بدمستی‌های اغراق آمیز؟!

دسته: تحلیل
نویسنده: عبید ساسانی
1403/11/20
10:23 ق.ظ
بازدید: 31

پایگاه خبری تحلیلی روایت : ورزش بزکشی حقیقتاً نوع اصالت بومی دارد که ساکنان شمال افغان‌ستان به مناسبت‌های مختلف آن‌را برگزار و فرصت‌ شادی برای باشندگان محل خلق می‌کردند؛ اما در این اواخر افراط و اسراف در امر برگزاری این مسابقه‌ها به‌ویژه در ولایت بدخشان، هر آدمی را که به شرایط زیستی، تعلیمی و شغلی کشور و باشندگان بدخشان آگاهی و آشنایی داشته باشد، رنج خواهد داد و برای جهالت توده‌ها و غفلت آدم‌هایش اشک خواهد ریخت.

ورزش بزکشی حقیقتاً نوع اصالت بومی دارد که ساکنان شمال افغان‌ستان به مناسبت‌های مختلف آن‌را برگزار و فرصت‌ شادی برای باشندگان محل خلق می‌کردند؛ اما در این اواخر افراط و اسراف در امر برگزاری این مسابقه‌ها به‌ویژه در ولایت بدخشان، هر آدمی را که به شرایط زیستی، تعلیمی و شغلی کشور و باشندگان بدخشان آگاهی و آشنایی داشته باشد، رنج خواهد داد و برای جهالت توده‌ها و غفلت آدم‌هایش اشک خواهد ریخت.

برگزار کنندگان و هواداران این مسابقه‌ها با آن‌که به شرایط حاکم بر اجتماع خویش واقف اند، با آن‌که می‌دانند سطح سواد، امکانات زیستی و اقتصادی بیشتر باشندگان در مناطق مسکونی‌شان در وضعیت بحرانی قرار دارد؛ ولی بی‌خیال همه دردهای مشترک انسانی برای یک امر غیر ضروری پول‌های زیادی ‌به مصرف می‌رسانند و زمان هزینه می‌نمایند.

این جماعت بی‌خیالِ قفل مکتب‌ها در روستاها و زادگاه خویش‌اند، بیخیال مراکز بهداشتی که به صورت مخروبه و اصلا بی در و دروازه اند، راههای مواصلاتی در نهایت خراب و دشوارگذری که تداعی کننده مرگ است. و اما با درک همین وضعیت هنوز بر استمرار و داوام همین گونه بازی ها، آنهم در حد افراط پافشار اند و سر سوزنی به وجدان کسی نمی خلد.

جشن فرهنگی یا حربه‌ای سیاسی؟
بعد از سقوط جمهوریت و روی کار آمدن دوباره نظام امارت در کشور، بی هیچ شایبه‌ای ورزش بزکشی به نوع ابزار سیاسی به هدف کنترول افکار عمومی تبدیل شده است و عموم آدم‌های دخیل در این جشن‌ها، اسب‌داران، پهلوانان و بینندگان این مسابقات مهره‌های کور تخته شطرنج اند که دست نا پیدایی قدرت کنترول‌شان می کند.
تفریح یا فرصت سود‌جویی؟
این ورزش، با پیشنه‌ای تاریخی خوب از گذشت‌های دور تا امروز در فرصت‌های خاص و برای اهداف خاص برگزار می‌گردید، ولی فعلا نگاه به این ورزش و مراد از برگزاری آن نگاه تجارت‌گرایانه و سود جویانه است.

همچنین بخوانید: نیکی هیلی: خروج ارتش امریکا از افغانستان پیام اشتباهی را به متحدان و دشمنان واشنگتن ارسال کرد

تعدادی از عدم اطلاعات درست و مستی‌های بد موقع تودها‌ی غرق در نفهمی و کم‌بینشی استفاده می برند و از این مجرا پول‌های هنگفتی‌ را که تجاران طلا در بدخشان بدست آورده‌ اند، به جیب می‌زنند.
بخش کلان طلا کاران بدخشان، که فعلن برگزار کننده‌گان این جشن‌ها نیز هستند، آدم‌های فاقد سوادِ خواندن اند و دستِ‌کم راه‌کاری برای خلق فرصت‌ برای حفظ زندگی کنونی خود در آینده نیز ندارند. بی سوادی، نبود شعور لازم و عقلانیت کافی اسباب استفاده جویی دلاکان بیدار را فراهم می سازد، به سخن معروف: « تا ابله در جهان باقی‌ست، مفلس در نمی ماند».
شوق یا شهرت طلبی و توهم خود بزرگ بینی؟!
بخش دیگر این جماعت تجاران طلا در بدخشان، در آشفته بازار کنونی دنبال کسب شهرت و هویت فردی می‌گردند و با پول طلای باد آورده در عالم احساسات و فقدان بینش منطقی غرق امیال باطل و خیالات واهی در تلاش خود بزرگ سازی خویش‌اند. آدم‌هایی کوچکی که، اسباب بزرگ شدن خویش را در میان تشویقهای توده و طنین صدای شلاق پهلوان ها در میدان «سنگ مهر» بدخشان می‌بینند و نه در احداث مکتب، کتاب‌خانه، پل و درمان‌گاه، با این روی‌کرد تنها یک قضاوت و یک نتیجه‌ای نهایی و حتمی حاصل می شود، این جماعت بشدت بیمار اند.
برآیند:
تداوم این حالت، به نتیجهای از قبل تعیین شده منتهی خواهد شد، همین پول‌مست‌های کنونی دوباره بی‌پول خواهند شد و برای لقمه نانی ساعت‌ها بیل خواهند زد، مسلماً نتیجه این از خود بی خودی‌ها تولد دوباره یک نسل بیکار، فقیر، بی‌سواد و بی برنامه است.

همچنین بخوانید: ادعای طالبان: یک تاجر چینی خواهان راه اندازی کارخانه‌ی ساخت چارجر تلفن در افغانستان است

نوشته های مرتبط :