کودکان افغانستان و مواجهه به انواع خشونت‌ها

دسته: تحلیل
نویسنده: غلام رضا سادات
1403/03/15
10:43 ق.ظ
بازدید: 23

پایگاه خبری تحلیلی روایت : یکی از موضوعات نگران کننده در افغانستان، عدم توجه کافی به تربیت کودکان و رفتار اکثرا خشونت آمیز با آنان است که به گونه‌های مختلف صورت می‌گیرد. به عبارت دیگر کودکان در افغانستان با توجه به بحران و جنگ های دوام دار چند دهه گذشته و این‌که افغانستان به عنوان یکی از مراکز خشونت و تضادات مسلحانه در جهان می باشد، با انواع مختلفی از خشونت مواجه می‌باشند. این خشونت‌ها با توجه به دامنه وسیع بحران و درگیری و مشکلاتی که وجود دارد، به اشکال و انواع مختلف صورت می‌گیرد که به برخی از این خشونت‌ها به صورت اجمالی اشاره می‌شود:

یکی از موضوعات نگران کننده در افغانستان، عدم توجه کافی به تربیت کودکان و رفتار اکثرا خشونت آمیز با آنان است که به گونه‌های مختلف صورت می‌گیرد. به عبارت دیگر کودکان در افغانستان با توجه به بحران و جنگ های دوام دار چند دهه گذشته و این‌که افغانستان به عنوان یکی از مراکز خشونت و تضادات مسلحانه در جهان می باشد، با انواع مختلفی از خشونت مواجه می‌باشند. این خشونت‌ها با توجه به دامنه وسیع بحران و درگیری و مشکلاتی که وجود دارد، به اشکال و انواع مختلف صورت می‌گیرد که به برخی از این خشونت‌ها به صورت اجمالی اشاره می‌شود:

اول؛ خشونت ناشی از تضادات مسلح: افغانستان ۴۵ سال است که به صورت مستقیم درگیر جنگ است. این جنگ‌ها سبب شده که کودکان کشور به دلیل وقوع تضادات و نبرد‌های مسلحانه، به طور مستقیم در معرض خطرات ناشی از جنگ و تضادات قرار داشته باشند. متاسفانه این خشونت‌ها سبب آسیب‌های جسمی و روحی کودکان ناشی از بمب‌گذاری، حملات هوایی، انفجارها و… شده و کودکان را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.

دوم؛ خشونت خانوادگی: در کشورهای درگیر جنگ و بحرلن، معمولا مشکلات خانوادگی نیز می تواند به گرفتاری های دیگر بیفزاید. بیش از چهار دهه جنگ سبب شده تا کودکان افغانستان در خانواده‌هایی بحران زده که با مشکلات اقتصادی و اجتماعی روبرو هستند، به دنیا آمده و رشد و نمو کنند. طبعا بسیاری هم با توجه به فشارهای جنگ و ناداری و اقتصاد ضعیف و… با خشونت خانوادگی مواجه بوده اند. متاسفانه این مسئله نیز شامل آسیب‌های فیزیکی، روانی و جنسی ناشی از آزار و اذیت در خانواده می‌شود که در کشور وجود دارد.

همچنین بخوانید: گفت‌وگوی رینا امیری با رئيس بخش زنان سازمان ملل درباره افغانستان

سوم؛ خشونت در محیط آموزشی: با این که در ۲۰ سال اخیر سیستم آموزشی اصلاح و گام های در جهت رفع نواقص از جنله رفع خشونت‌ علیه کودکان دانش آموز برداشته شد؛ ولی با توجه به سنتی بودن جامعه و بحران‌های موجود، برخی از کودکان افغانستان در مدارس و مراکز آموزشی با خشونت‌های فیزیکی و روانی از سوی همسالان یا حتی معلمان مواجه می‌شوند. در ویدیوهای که بعضا از مکاتب و بیشتر مدارس منتشر شده، خشونت‌های آزار دهنده علیه کودکان را نشان می دهد. البته خشونت در محیط آموزشی علیه کودکان در افغانستان بیشتر در مدارس با نام دینی صورت می‌گیرد. زیرا نه برنامه آموزشی مدون دارند و نه معلمان آموزش دیده معیاری. این مدارس بیشتر با سبک سنتی سده های قبل کودکان را با رویکرد تهدید و زور آموزش می‌دهند.

۴. خشونت جنسی: با توجه به سنتی بودن و قدیمی بودن سبک آموزش مدارس در کشور و اختیارات ویژه که برای مربیان و ملاها و معلمان وجود دارد، امکان تجاوز و تعدی نیز وجود دارد؛ چنانچه در سال های گذشته بارها دیده ایم که گزارش‌های در خصوص تجاوز و تعدی به کودکان در مدارس افغانستان هرازگاهی منتشر شده که شکل بسیار فجیع از خشونت را نشان می دهد. البته این امر هم در کنار نکته فوق که راجع به اختیارات مربیان و ملاها و معلمان اشاره کردیم، بخشی از آن بر می‌گردد به بحران اجتماعی دوامدار در کشور. از این رو، کودکان افغانستان نیز ممکن است با خشونت جنسی روبرو شوند، به ویژه در شرایط ناسالم اجتماعی و بحرانی که در کشور وجود دارد.

همچنین بخوانید: ادعای اداره تروریسم طالبان: گردشگران خارجی نسبت به پاکستان، افغانستان را برای بازدید انتخاب میکنند

پنجم؛ انواع خشونت‌های دیگر: متاسفانه در کنار چند مورد خشونت‌های فوق که یادآوری شد، عوامل دیگری همچون کار کودکان، تبعید، جرم و جنایت، فقر، تکدی‌گری و ناتوانی نیز منجر به خشونت علیه کودکان در افغانستان گاها شده است. امروز هزاران کودک بازمانده از آموزش وجود دارد که به دلیل فقر و ناداری و بحران اجتماعی، برای تامین مخارج خانواده خود به کار رو آورده اند. خوب حتی اگر در محیط کاری علیه این اطفال خشونتی صورت نگیرد، نفس کار آنان در کارهای شاقه و بالاتر از توان و سن شان، نوعی از خشونت است.

به هرحال این ها تنها نمونه‌های چند از خشونت‌های می باشد که کودکان افغانستان با آنها مواجه و روبرو هستند. برای پایان دادن به خشونت علیه کودکان در کشور و حفظ حقوق و کرامت آنان؛ نخستین گام ختم بحران سیاسی و اجتماعی در کشور است. از طرفی هم این موضوع مستلزم توجه و تلاش‌ تمام افراد جامعه در جهت آگاهی و زدودن مشکلات و همچنین توجه ویژه و چندجانبه در سطح ملی و بین‌المللی می باشد. زیرا تا زمانی سطح سواد بالا نرود، دامنه فقر برچیده نشود و سنت‌های غلط اجتناعی اصلاح نگردد، این معضل بزرگ و درد آور همچنان وجود دارد.

نوشته های مرتبط :