افغانستان، کشوری که برای سال‌ها به عنوان صحنه‌ی نبردها و ناامنی‌ها شناخته شده‌است، امروزه با چالش‌های بسیاری در برابر جوانان و کودکان روبرو است. این چالش‌ها از حاکمیت طالبان شروع تا قاچاق انسان، بهره‌برداری جنسی، استفاده نظامی و تبعیض‌های گوناگون از کودکان و زنان توسط گروه‌های مسلح مختلف را در بر می‌گیرد. گزارش سالانه وزارت خارجه ایالات متحده، به بررسی این مسائل پرداخته و شواهد از سو استفاده از کودکان در نقش‌های جنگی و غیرجنگی توسط طالبان و دیگر گروه‌های مسلح ارائه داده‌است.
گزارش وزارت خارجه ایالات متحده به وضوح نشان می‌دهد که کودکان در افغانستان به عنوان یکی از آسیب‌پذیر‌ترین گروه‌ها در برابر قاچاق انسان محسوب می‌شوند. طالبان و سایر گروه‌های مسلح، با بهره‌گیری از اجبار، تهدید و وعده‌های دروغین، کودکان را به خدمت می‌گیرند.
در گزارش آمده‌است که «طالبان اغلب از طریق اجبار، کلاهبرداری و وعده‌های دروغ، کودکان را به خدمت می‌گیرند.»
این کودکان معمولاً به سربازی مجبور شده و در برخی موارد به عنوان نیروهای پشتیبانی و حتی برای بهره‌برداری جنسی به کار گرفته می‌شوند، که این اقدامات نقض کننده‌ی آشکار قوانین بین‌المللی حقوق بشر و قواعد حقوق بشردوستانه است.
گزارش وزارت خارجه ایالات متحده نشان می‌دهد که استفاده از کودکان در نقش‌های نظامی توسط گروه‌های مسلح، از جمله طالبان و داعش خراسان، به طور گسترده صورت می‌گیرد. این کودکان برای انجام حملات، منفجر کردن بمب‌ها، حمل سلاح و حتی پایگاه‌های جاسوسی به کار گرفته می‌شوند، که این عمل نه تنها باعث نقض حقوق بشر میشود بلکه زندگی و آینده این کودکان را نیز به خطر می‌اندازد.
از سوی دیگر، کودکان در مناطق فقیر و روستایی افغانستان بیشتر در معرض خطر قرار دارند. آنها به عنوان هدف اصلی برای استخدام و بهره‌گیری توسط گروه‌های مسلح در نظر گرفته می‌شوند و اغلب به زور به عنوان سربازان مجبور شده و در شرایط بسیار خطرناک به کار گرفته می‌شوند.
همچنان طالبان با تاسیس مدارس دینی، به دنبال تبدیل نسل جوان افغانستان به سربازان رایگان خود هستند. آنها سعی دارند جلو آموزش‌های مدرن را برای فرزندان افغانستان بگیرند و کودکان را تنها با آموزه‌های دینی خودشان آموزش دهند. این رویکرد به یک ابزار بسیار ارزان جنگی برای طالبان تبدیل شده‌است، که به آنها امکان می‌دهد جوانان را در مسیر افراطیت و خشونت مذهبی قرار دهند و آنها را به عنوان نیروی جنگی در خدمت اهداف سیاسی خود قرار دهند.
در گزارش آمده‌است که طالبان از مدرسه‌های در افغانستان و پاکستان که آموزش نظامی و تعلیمات دینی ارائه می‌دهند، کودکان را جذب می‌کنند. در این گزارش آمده‌است: «طالبان بستگان خود را تشویق می‌کنند تا فرزندان خود را برای پیوستن به صفوف خود بفرستند تا پرسنل مورد اعتماد خود را گسترش دهند.»
با توجه به شواهد و گزارشات موجود، وضعیت کودکان در افغانستان به عنوان یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های انسانی در کشور مطرح است. آسیب‌پذیری آنها در برابر قاچاق انسان و بهره‌برداری نظامی نیازمند توجه بین‌المللی فوری و عملی است. جوامع بین‌المللی و نهادهای مربوطه باید با وضعیت کودکان در افغانستان؛ از کودکان به عنوان نیروی جنگی استفاده میشود
افغانستان، کشوری که برای سال‌ها به عنوان صحنه‌ی نبردها و ناامنی‌ها شناخته شده‌است، امروزه با چالش‌های بسیاری در برابر جوانان و کودکان روبرو است. این چالش‌ها از حاکمیت طالبان شروع تا قاچاق انسان، بهره‌برداری جنسی، استفاده نظامی و تبعیض‌های گوناگون از کودکان و زنان توسط گروه‌های مسلح مختلف را در بر می‌گیرد. گزارش سالانه وزارت خارجه ایالات متحده، به بررسی این مسائل پرداخته و شواهد از سو استفاده از کودکان در نقش‌های جنگی و غیرجنگی توسط طالبان و دیگر گروه‌های مسلح ارائه داده‌است.
گزارش وزارت خارجه ایالات متحده به وضوح نشان می‌دهد که کودکان در افغانستان به عنوان یکی از آسیب‌پذیر‌ترین گروه‌ها در برابر قاچاق انسان محسوب می‌شوند. طالبان و سایر گروه‌های مسلح، با بهره‌گیری از اجبار، تهدید و وعده‌های دروغین، کودکان را به خدمت می‌گیرند.
در گزارش آمده‌است که «طالبان اغلب از طریق اجبار، کلاهبرداری و وعده‌های دروغ، کودکان را به خدمت می‌گیرند.»
این کودکان معمولاً به سربازی مجبور شده و در برخی موارد به عنوان نیروهای پشتیبانی و حتی برای بهره‌برداری جنسی به کار گرفته می‌شوند، که این اقدامات نقض کننده‌ی آشکار قوانین بین‌المللی حقوق بشر و قواعد حقوق بشردوستانه است.
گزارش وزارت خارجه ایالات متحده نشان می‌دهد که استفاده از کودکان در نقش‌های نظامی توسط گروه‌های مسلح، از جمله طالبان و داعش خراسان، به طور گسترده صورت می‌گیرد. این کودکان برای انجام حملات، منفجر کردن بمب‌ها، حمل سلاح و حتی پایگاه‌های جاسوسی به کار گرفته می‌شوند، که این عمل نه تنها باعث نقض حقوق بشر میشود بلکه زندگی و آینده این کودکان را نیز به خطر می‌اندازد.
از سوی دیگر، کودکان در مناطق فقیر و روستایی افغانستان بیشتر در معرض خطر قرار دارند. آنها به عنوان هدف اصلی برای استخدام و بهره‌گیری توسط گروه‌های مسلح در نظر گرفته می‌شوند و اغلب به زور به عنوان سربازان مجبور شده و در شرایط بسیار خطرناک به کار گرفته می‌شوند.
همچنان طالبان با تاسیس مدارس دینی، به دنبال تبدیل نسل جوان افغانستان به سربازان رایگان خود هستند. آنها سعی دارند جلو آموزش‌های مدرن را برای فرزندان افغانستان بگیرند و کودکان را تنها با آموزه‌های دینی خودشان آموزش دهند. این رویکرد به یک ابزار بسیار ارزان جنگی برای طالبان تبدیل شده‌است، که به آنها امکان می‌دهد جوانان را در مسیر افراطیت و خشونت مذهبی قرار دهند و آنها را به عنوان نیروی جنگی در خدمت اهداف سیاسی خود قرار دهند.
در گزارش آمده‌است که طالبان از مدرسه‌های در افغانستان و پاکستان که آموزش نظامی و تعلیمات دینی ارائه می‌دهند، کودکان را جذب می‌کنند. در این گزارش آمده‌است: «طالبان بستگان خود را تشویق می‌کنند تا فرزندان خود را برای پیوستن به صفوف خود بفرستند تا پرسنل مورد اعتماد خود را گسترش دهند.»
با توجه به شواهد و گزارشات موجود، وضعیت کودکان در افغانستان به عنوان یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های انسانی در کشور مطرح است. آسیب‌پذیری آنها در برابر قاچاق انسان و بهره‌برداری نظامی نیازمند توجه بین‌المللی فوری و عملی است. جوامع بین‌المللی و نهادهای مربوطه باید با ارائه حمایت‌های لازم، این کودکان را از خطرات موجود نجات دهند و به آنها زندگی امن و آینده‌ای روشن فراهم آورند.
زیرا به هر میزانی که کودکان امروز افغانستان مورد سو استفاده گروه های افراطی قرار گیرند چند سال آینده تاثیرات بدی بر کشور‌های منطقه و جهان خواهند گذاشت. این بماند که نسل‌های افغانستان یکی پس از دیگری در دام سو استفاده و ابزار جنگ کشورها و گروه‌های گوناگون بودند و از این پس هم روزنه‌ی برای تغییر وضعیت دیده نمی‌شود. حمایت‌های لازم، این کودکان را از خطرات موجود نجات دهند و به آنها زندگی امن و آینده‌ای روشن فراهم آورند.
زیرا به هر میزانی که کودکان امروز افغانستان مورد سو استفاده گروه های افراطی قرار گیرند چند سال آینده تاثیرات بدی بر کشور‌های منطقه و جهان خواهند گذاشت. این بماند که نسل‌های افغانستان یکی پس از دیگری در دام سو استفاده و ابزار جنگ کشورها و گروه‌های گوناگون بودند و از این پس هم روزنه‌ی برای تغییر وضعیت دیده نمی‌شود.
