حافظ بیشتر از هر شاعر دیگر، در مضمون یابی ـ به ویژه عشق و رندی ـ به سعدی نظر داشته است و دلایل این نزدیکی نیز به بررسی گرفته شد. به همین گونه اثر پذیری حافظ از خاقانی و خواجو و دیگران نیز تا حدی تشریح گردید. اکنون نخست، غزلی ازسعدی را که هردو پیرو (خسرو و حافظ) دنبال نموده اند و همانند هایی آفریده اند، مورد دقت قرار می دهیم، و سپس همگون های خسرو وحافظ را با آن به بررسی می گیریم: غزل سعدی: مشتاقی و صبوری ازحد گذشت یارا گرتو شکیب داری طاقت نماند مارا باری
