در جهانی که روایت‌سازی سیاسی، گاه از واقعیت‌های میدانی پیشی می‌گیرد، آنچه اهمیت می‌یابد، نه خود رویداد، بلکه نحوه نمایش آن است. حمله اخیر آمریکا علیه ایران، بیش از آنکه اقدامی نظامی باشد، بخشی از یک سناریوی تبلیغاتی بود که در هماهنگی با رسانه‌های غربی طراحی و اجرا شد. حمله‌ای فاقد اثربخشی واقعی، اما آمیخته با دروغ، نقض آشکار قوانین بین‌المللی، و نادیده‌گرفتن اصول اساسی منشور سازمان ملل متحد. در این مقاله، ابعاد مختلف این ماجرا را بررسی می‌کنم؛ از پشت‌پرده‌های این اقدام، تا واکنش هوشمندانه ایران و سکوت سنگین نهادهای بین‌المللی. علیرغم ادعای مقامات آمریکایی، این حمله نه
