بعد از ظهر روز گذشته در نتیجه ی دو انفجار تروریستی در مراسم سالگرد شهادت سردار قاسم سلیمانی در شهر کرمان ایران دستکم ۸۴ نفر شهید و بیش از ۲۵۰ تن دیگر زخمی شدند. این حمله در نوع خود خونبار ترین حادثه در ده های پسین است که در جمهوری اسلامی ایران اتفاق می افتد.
با این حال باتوجه به بزرگی و حجم وسیع این حمله تروریستی که واکنش های گسترده بین المللی را به همراه داشت، واکنش طالبان اما بسیار دیر هنگام و سرد بود. در پیامی که از سوی وزارت خارجه طالبان صادر شده نه تنها که این حادثه «تروریستی» عنوان نشده که صرفا با دو جمله کوتاه که در واقع بازی با کلمات و نوعی چشم پوشی از یک جنایت بزگ می باشد، با لحن ملایم محکوم شده است.
اینکه چرا طالبان موضع جدی در قبال این حمله اتخاذ نکرده و واکنش سرد و دیرهنگام داشته اند، برای آگاهان سیاسی پرسش برانگیز است. به خصوص که در افکار عامه متهم این رویداد آمریکا و اسراییل شناخته میشود.
هرچند که هنوز هیچ گروهی به صورت رسمی مسئولیت این رویداد را بر عهده نگرفته است، اما آنچه از قراین پیداست این حمله قطعا از سوی امریکا و عوامل مخرب آن اسرائیل در منطقه و گروه های دست نشانده این دو دولت و رژیم صورت گرفته است. حالا ممکن داعش و هر گروه تروریستی دیگر این حمله را برعهده بگیرند، ولی مسئول اصلی این جنایت صاحبان گروه های تروریستی (امریکا و اسرائیل) هستند. زیرا دیگر برای همه مبرهن شده که گروه های تروریستی امثال داعش مستقیم دست پرورده واشنگتن و تل آوویو است. برای استدلال، همین کافی که داعش با این همه ساز و برگ و تشکیلات و ادعای بلند مبارزه با کفار که دارد، چطور اسرائیل را با اینکه بیش از ۲۰ هزار فلسطینی را در دو ماه گذشته در غزه سلاخی کرده، برای یک بار هم که شده، هدف قرار نمی دهد. ولی از آن طرف در کشورهای ضد اسرائیلی مانند ایران این حجم از فاجعه را رقم می زند! مگر مبارزه با کفار شعار و واجب عینی گروه تروریستی تکفیری داعش و امثال آن نیست؟