نشست «فرمت‌ مسکو»؛ نقدی بر عدم دعوت مخالفان

دسته: تحلیل
نویسنده: غلام رضا سادات
1402/07/09
1:04 ب.ظ
بازدید: 22

پایگاه خبری تحلیلی روایت : تجربه چهل سال گذشته در افغانستان ثابت کرده که هیچ نشستی به صلح و ثبات در افغانستان منجر نمی‌شود، مگر اینکه مخالفین و موافقین در آن حضور داشته باشند. تمامی نشست‌های چهل و چند سال گذشته که راجع به افغانستان به گونه یکجانبه برگزار شده، هیچ دست آوردی و ثمری نداشته است. نشست‌های گروه‌های جهادی، نشست‌های دولت‌انتقالی مجاهدین، نشست بن، توافق صلح دوحه میان امریکا و طالبان و… تمامی این نشست‌ها که با کنار گذاشتن یک طرف قضیه افغانستان برگزار شده، به نتیجه ملموس و قابل قبول که صلح و آرامش پایدار را در افغانستان به وجود آورد، منجر نشده است. بنا براین نشست فرمت‌ مسکو نیز وقتی در آن از مخالفین طالبان حضور ندارند و طالبان هم به عنوان مهمان دعوت شده اند، هیچ نتیجه تاثیر‌گذاری بر اوضاع و شرایط افغانستان ندارد.

نشست فرمت‌ مسکو برگزار شد. در این نشست که کشورهای همسایه و منطقه شرکت داشتند، آن گونه که در آجندا بیان شده، راجع به اوضاع افغانستان تحت حاکمیت طالبان، مسئله حکومت همه شمول، امنیت مرزها، مبارزه با مواد مخدر و موارد دیگر مرتبط با افعانستان که اوضاع کشورهای همسایه و منطقه متاثر از آن هستند، بحث شد. در این نشست نمایندگان ارشد کشورهای منطقه و همسایه، نگرانی‌ها، چالش‌ها و پیشنهادات شان را مطرح ساخته و رویکرد کشورهای شان را راجع به افغانستان بیان کردند؛ البته فارغ از اینکه این نشست و اینگونه نشست‌ها الزامات و قدرت اجرایی را ندارند، چند مورد نقد مهم دیگر نیز به آن وارد است:

یکی از موارد و نقدهای مهم راجع به نشست‌های منطقوی که در ارتباط به افغانستان، طی بیست سال گذشته برگزار شده، این است که این نشست‌ها انسجام لازم را نداشته و هر کشوری با اینکه نگرانی‌ها و پیشنهادات شان را مطرح ساخته است، ولی در پایان کار به توحید نظر که گره از کار و مشکل افغانستان باز کند، نرسیده اند. با اینکه کشورهای همسایه افغانستان و منطقه در چندین ائتلاف و سازمان نیز باهم هستند، ولی در زمینه مسایل افغانستان دچار اختلاف رای و تشتت پالیسی سیاسی هستند که همین امر قدرت این نشست‌ها را کاهش داده و تاثیرگذاری آن را از بین برده است.

دوم؛ تجربه چهل سال گذشته در افغانستان ثابت کرده که هیچ نشستی به صلح و ثبات در افغانستان منجر نمی‌شود، مگر اینکه مخالفین و موافقین در آن حضور داشته باشند. تمامی نشست‌های چهل و چند سال گذشته که راجع به افغانستان به گونه یکجانبه برگزار شده، هیچ دست آوردی و ثمری نداشته است. نشست‌های گروه‌های جهادی، نشست‌های دولت‌انتقالی مجاهدین، نشست بن، توافق صلح دوحه میان امریکا و طالبان و… تمامی این نشست‌ها که با کنار گذاشتن یک طرف قضیه افغانستان برگزار شده، به نتیجه ملموس و قابل قبول که صلح و آرامش پایدار را در افغانستان به وجود آورد، منجر نشده است. بنا براین نشست فرمت‌ مسکو نیز وقتی در آن از مخالفین طالبان حضور ندارند و طالبان هم به عنوان مهمان دعوت شده اند، هیچ نتیجه تاثیر‌گذاری بر اوضاع و شرایط افغانستان ندارد.

همچنین بخوانید: طالبان خواهان آغاز کار عملی استخراج مس‌ عینک از سوی چین شدند

سوم؛ یکی از مهمترین ضعف‌ها در نشست‌های کشورهای منطقه در کلیت امر این است که تعهد اجرایی آن خیلی ضعیف است. کشورهای منطقه از یک سو با تضاد منافع مواجه اند و از سوی هم اعتماد و اطمینان کافی بین شان وجود ندارد تا در نشست ها اولا به اجماع نظر برسند و بعد در زمینه اجرای آن مشترکا کار کنند.

نوشته های مرتبط :