نبی ساقی: «فاشیسم در افغانستان پنهان در ساختار قدرت است، نه در شعار»

دسته: اخبار فضای مجازی
نویسنده: تحریریه روایت
1404/07/15
12:16 ب.ظ
بازدید: 4

پایگاه خبری تحلیلی روایت : نبی ساقی، نویسنده و پژوهش‌گر، در برنامه «کافه پرسش» پایگاه خبری تحلیلی روایت که دوشنبه‌شب ۱۴ مهر با موضوع «خطرات فاشیسم قومی در افغانستان» برگزار شد، با نگاهی تاریخی_ جامعه‌شناختی، معتقد است که فاشیسم در افغانستان نه به‌صورت آشکار و ایدئولوژیک، بلکه در رفتار قدرت و ساختار سیاسی ریشه دارد. او تأکید کرد که تمرکز قدرت، سرکوب آزادی‌ها، و روایت رسمی دولتی از تاریخ و دین، همگی نشانه‌هایی از فاشیسم‌اند. به گفته او راه‌حل توزیع عادلانه قدرت و تقویت نهادهای دموکراتیک است و همچنین بازگو کردن آنچه فاشیسم قومی که در گذشته و حال وجود دارد، می باشد.ساقی با نگاهی تاریخی به فاشیسم گفت: «فاشیست‌ها خود را فاشیست نمی‌دانند. این برچسب بیشتر از سوی منتقدان مطرح می‌شود. در عمل، کسی نمی‌گوید که رفتار من فاشیستی است.»

نبی ساقی، نویسنده و پژوهش‌گر، در برنامه «کافه پرسش» پایگاه خبری تحلیلی روایت که دوشنبه‌شب ۱۴ مهر با موضوع «خطرات فاشیسم قومی در افغانستان» برگزار شد، با نگاهی تاریخی_ جامعه‌شناختی، معتقد است که فاشیسم در افغانستان نه به‌صورت آشکار و ایدئولوژیک، بلکه در رفتار قدرت و ساختار سیاسی ریشه دارد. او تأکید کرد که تمرکز قدرت، سرکوب آزادی‌ها، و روایت رسمی دولتی از تاریخ و دین، همگی نشانه‌هایی از فاشیسم‌اند. به گفته او راه‌حل توزیع عادلانه قدرت و تقویت نهادهای دموکراتیک است و همچنین بازگو کردن آنچه فاشیسم قومی که در گذشته و حال وجود دارد، می باشد.

ساقی با نگاهی تاریخی به فاشیسم گفت: «فاشیست‌ها خود را فاشیست نمی‌دانند. این برچسب بیشتر از سوی منتقدان مطرح می‌شود. در عمل، کسی نمی‌گوید که رفتار من فاشیستی است.»

او افزود: در کلیت امر و از جمله افغانستان، قدرت ذاتاً گرایش فاشیستی دارد. به گفته وی در افغانستان تمرکز قدرت، سرکوب آزادی‌های فردی، ملی‌گرایی افراطی که به قوم‌گرایی تبدیل شده، همه نشانه‌های فاشیسم‌اند.

ساقی با اشاره به روایت رسمی دولتی، گفت: «تبلیغ یک قوم بر قوم دیگر، تقدیس خشونت با نام دین، رهبرپرستی، برچسب‌زنی به مخالفان، همه از ویژگی‌های فاشیسم‌اند که در طول چند دهه گذشته در افغانستان وجود داشته و دارد.

او تأکید کرد: «در افغانستان مشکل این است که برخلاف جهان، نهادهای دموکراتیک برای کنترل قدرت وجود نداشته‌اند و راه‌حل‌ها بیشتر از مسیر خشونت و جنگ گذشته‌اند.

ساقی تفاوت میان عدالت‌خواهی قومی و فاشیسم قومی را چنین توضیح داد: « مثلا اگر گروه ها دنبال تقسیم قدرت باشند و قدرت تقسیم شود، عدالت‌خواهی است؛ اما اگر متمرکز شود، فاشیسم است. یعنی خواست برابری و توزیع قدرت، نگاه عدالت‌محور است.»

در پایان، او به نمونه‌هایی تاریخی گرایشات فاشیستی در افغانستان اشاره کرد و گفت: «تاکید محمود طرزی بر حذف فرهنگ و زبان دیگر اقوام و تاکید افغانیزم، رفتار نادرخان با حبیب‌الله کلکانی، جنگ در دوره خلق و پرچم و حذف طاهر بدخشی، سقوط نجیب، جنگ مجاهدین و جنجال اقتدار دو دهه جمهوریت و بالاخره سلطه طالبان… همه بر پایه مسائل قومی بوده‌اند. به گفته وی مناسبات و جنگ‌های چند دهه اخیر کاملا رنگ قومی داشته‌اند.

نوشته های مرتبط :