استانکزی و تجدیدنظرطلبی

دسته: تحلیل
نویسنده: تحریریه روایت
1402/06/01
4:08 ب.ظ
بازدید: 1

شیرمحمد عباس ستانکزی، معین سیاسی وزارت امور خارجه طالبان، در همایشی که امروز از سوی اکادمی علوم این گروه زیر عنوان «نقش زنان در خیرالقرون» برگزار شده بود، در مخالفت با منع زنان از تعلیم و تحصیل گفته است: «فراهم‌سازی زمینه تعلیم و تحصیل برای دختران، بر حاکمان واجب است.»

آقای استانکزی یکی از چهره‌هایی طالبان است که هر از گاهی در مخالفت با محرومیت زنان از آموزش و پرورش موضع می‌گیرد.

یکی از کارکردهای صحبت‌های استانکزی، ایجاد خوش‌بینی و امیدواری کاذب در میان مردم است. صحبت‌های او باعث می‌شود که برخی‌ها با خوش‌بینی و ساده‌باوری تمام به احتمال تغییر طالبان امیدوار گردند.

اما کسی که با ماهیت رژیم‌های ایدیولوژیک و توتالیتار آشنا باشد می‌داند که مخالفت‌های او با سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ی طالبان در برابر زنان باعثِ اصلاحات نخواهد گردید، بلکه احتمال این‌که خودش انگ تجدیدنظرطلبی و حتا بی‌اعتقادی خورده و کنار گذاشته شود بسیار است.

تجدیدنظرطلب در رژیم‌های ایدیولوژیک و توتالیتار به کسانی گفته می‌شود که یک یا چند اصل اعتقادی را تعدیل کنند و با هسته اصلی نظام در آن زمینه مخالفت داشته باشند.

در رژیم‌های توتالیتار و ایدیولوژیک به چنین افراد به چشم افراد خاین و معامله‌گرd نگریسته می‌شود که حضور آنان باعث ایجاد شکاف فکری در میان نخبگان می‌گردد.

حاکمان رژیم‌های توتالیتار به سخنان چنین افرادی نه تنها گوش نمی‌دهند، بلکه صحبت‌های آنان را «شبهه‌افکنی» قلمداد کرده و با آنان برخورد می‌کنند.

عباس استانکزی هم در میان مجموعه طالبان یک چهره غیرروحانی و هم‌چنان تجدیدنظرطلب محسوب می‌گردد. او در حالی که در مذاکرات دوحه نقش بسیار مهم و چشم‌گیری داشت و پیش‌بینی می‌شد که در حکومت طالبان در موقف تعیین‌کننده‌ای قرار بگیرد، اما پس از به‌قدرت رسیدن این گروه معین سیاسی وزارت خارجه منصوب گردیده و از نقش و جایگاه قبلی‌اش کاسته شد. بسیاری‌ها ریشه این امر را در تجدیدنظرطلبی او می‌دانند. طالبان او را به دلیل این‌که باورهای تجدیدنظرطلبانه دارد، خیلی خودی محسوب نمی‌کنند.

همچنین بخوانید: یک عضو مجلس نمایندگان پیشین از سوی طالبان به اعدام محکوم شد

بنابراین، نباید نظریات استانکزی در باره تحصیل زنان باعث ایجاد خوش‌بینی در جامعه گردد. زن‌ستیزی، هسته اصلی ایدیولوژی تمام گروه‌های افراطی را در سراسر دنیا تشکیل می‌دهد. تمام افراطیون در همه فرهنگ‌ها، نخستین نشانه فساد جوامع به دست نیروهای شرارت‌پیشه و سکولار را بی‌بندوباری جنسی و آزادی‌های بانوان می‌دانند. یک جامعه منزه و پاکیزه از منظر آن‌ها، جامعه‌ای متشکل از مردان است. جامعه‌ای که در آن زن در چهاردیواری خانه محبوس و محصور گردد.

طالبان به عنوان یک گروه زن‌ستیز نیز چنین نگاهی به زنان دارند. این گروه تا هنوز بیش‌تر از ۵۰ فرمان علیه زنان صادر کرده‌اند. زن‌ستیزی، مشخصه و ممیزه‌ی حکومت این گروه است. طالبان این مشخصه و ممیزه خود را بر اساس فرمایش آدم‌های تجدیدنظرطلبی هم‌چون استانکزی تغییر نخواهند داد.

نوشته های مرتبط :