«آرمان شهر بیکن» در تهران؛ در کدام رشته‌ها باید درس بخوانیم؟

دسته: تحلیل
نویسنده: عبدالشهید ثاقب
1403/11/30
2:21 ب.ظ
بازدید: 67

پایگاه خبری تحلیلی روایت : چند روز پیش به ابتکار معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیانِ ریاست جمهوری ایران، نشستی زیر عنوان «همایش نخبگان افغانستان» در تهران برگزار شد. یکی از برنامه‌های این نشست، بازدید از پارک فناوری پردیس بود که در 20 کیلومتری شمال‌شرق تهران واقع است. این پارک یکی از سازمان‌های زیرمجموعه‌ی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری ایران است که تقریبا به وسعت 145 هکتار می‌باشد. هدف بازدید از این پارک، آشنایی با توانایی‌های علمی و فناوری جمهوری اسلامی ایران و رشد و توسعه‌ی و صنعت و تکنالوژی در این کشور بود.

چند روز پیش به ابتکار معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیانِ ریاست جمهوری ایران، نشستی زیر عنوان «همایش نخبگان افغانستان» در تهران برگزار شد.
یکی از برنامه‌های این نشست، بازدید از پارک فناوری پردیس بود که در ۲۰ کیلومتری شمال‌شرق تهران واقع است.
این پارک یکی از سازمان‌های زیرمجموعه‌ی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری ایران است که تقریبا به وسعت ۱۴۵ هکتار می‌باشد.
هدف بازدید از این پارک، آشنایی با توانایی‌های علمی و فناوری جمهوری اسلامی ایران و رشد و توسعه‌ی و صنعت و تکنالوژی در این کشور بود.
وقتی از این پارک بازدید می‌کردم، نخستین چیزی که در ذهنم گذشت این بود که این جا همان «آرمان‌‎شهر بیکن» یا آتلانتیس نو او است که تحقق یافته است.
فرانسیس بیکن، از فلاسفه‌ی معروف قرون وسطای اروپا است که نظریات او باعث انقلاب علمی در آن قاره گردید. او بنیان‌گذار روشِ تجربه و مشاهده و استدلال استقرایی است. او این روش خود را در کتاب «ارغنون نو» که در پاسخ ارغنون ارسطو نوشته، بسط داده است و روش قیاس ارسطویی را رد کرده و به جای آن روش استقرایی را پیشنهاد نموده است.
یکی از آثار بیکن، آتلانتیس نو است. این یک کتاب آرمان‌شهری است شبیه یوتوپیای توماس مور.
او در این کتاب یک جامعه‌ی پیشرفته‌ی علمی را توصیف می‌کند که توسط کسی به نام سلیمان بنیان‌گذاری شده و وی پادشاه آن است. این جزیره دارای انجمنی است به نام «خانه‌ی سلیمان»، که هدف از تاسیس آن دو چیز است: ۱) توسعه‌ی علوم و معارف بشری؛ ۲) تحقق عدالت اجتماعی.
بسیاری‌ها – از جمله کارل پوپر- می‌گویند که آرمان‌شهر بیکن همان جامعه‌ی صنعتی است که بعدا در اروپا تحقق یافت. او معتقد است تنها آرمان‌شهری که تا هنوز تحقق یافته، آرمان‌شهر بیکن است.
خلاصه این‌که من هنگامی که از شرکت‌های موجود در پارک فناوری پردیس بازدید می‌کردم، به نظرم این پارک تجسم همان آرمان‌شهر بیکن آمد. این‌جا نیز هر شرکتی یک انجمنی بود شبیه «خانه‌ی سلیمان»، که مسوول رشد و توسعه‌ی علمی و فناوری در حوزه‌ی مخصوص خود. یکی پهپاد تولید می‌کرد و دیگری سامان آالات پزشکی. یکی برای توسعه‌ی کشاورزی کار می‌کرد و یکی پیشرفت در حوزه‌ی دیگری.
در این پارک می‌شد تونایی‌های ایران در زمینه‌ی علمی و فناوری را به چشم سر مشاهده کرد.
در جریان بازدید از این پارک، متوجه شدم که یکی از عیوب ملت شریف ما چسپیدن به رشته‌های علوم انسانی و علوم اجتماعی است.
دانش‌جویان افغانستان- چه در داخل و چه در خارج- ترجیح می‌دهند در رشته‌های حقوق، علوم سیاسی، فلسفه و جامعه‌شناسی تحصیل کنند. افغانستان امروزی پُر است از حقوق‌دان و سیاستمدار و جامعه‌شناس؛ اما چیزی که کم داریم متخصصان علوم و فناوری‌اند.
در این رشته‌هایی که دانشجویان ما تحصیل می‌کنند، خیلی خیر و برکتی نهفته نیست. ما اگر می‌خواهیم افغانستان توسعه یافته شود باید به علوم کاربردی و حوزه‌ی فناوری توجه کنیم.

همچنین بخوانید: حضور چهره‌های سیاسی افغانستان و جهان در سفارت ایران در کابل

نوشته های مرتبط :