عبدالوهاب مددی، این هنرمند یگانه

دسته: تحلیل
نویسنده: محمد کاظم کاظمی
1403/10/11
11:16 ق.ظ
بازدید: 8

پایگاه خبری تحلیلی روایت : چند روز پیش سالگرد تولد جناب عبدالوهاب مددی بود. عکس ایشان را در کنار دختر گرامی‌اش تهمینه جان دیدم و یکباره خاطراتی چهل ساله در جلو چشمم زنده شد. اول بار من نوجوانی بودم که عبدالوهاب مددی را در کابل در منزل آقای غلام‌سخی غیرت دیدم. روز عید بود و هم ما به عید دیدنی به منزل غیرت رفته بودیم و هم مددی و ماهرخ خانم و تهمینه جان آمده بودند. و تهمینه تازه به این دنیا پا نهاده بود. این دیداری اتفاقی بود و برایم خیلی خوش‌آیند و غرورآفرین که آوازخوان معروف کشور را از نزدیک می‌بینم.

چند روز پیش سالگرد تولد جناب عبدالوهاب مددی بود. عکس ایشان را در کنار دختر گرامی‌اش تهمینه جان دیدم و یکباره خاطراتی چهل ساله در جلو چشمم زنده شد.

اول بار من نوجوانی بودم که عبدالوهاب مددی را در کابل در منزل آقای غلام‌سخی غیرت دیدم. روز عید بود و هم ما به عید دیدنی به منزل غیرت رفته بودیم و هم مددی و ماهرخ خانم و تهمینه جان آمده بودند. و تهمینه تازه به این دنیا پا نهاده بود. این دیداری اتفاقی بود و برایم خیلی خوش‌آیند و غرورآفرین که آوازخوان معروف کشور را از نزدیک می‌بینم.

زمان گذشت و باری شنیدم که جناب مددی به ایران آمده است و در تدارک انتشار کتاب «سرگذشت موسیقی معاصر افغانستان» است، همین باب آشنایی نزدیک ما را باز کرد.
باز برایم مایۀ افتخار بود که ویرایش این کتاب ارزشمند به من سپرده شد. و کتاب در حوزه هنری چاپ شد. چاپ بعد آن البته در انتشارات عرفان بود. این کتاب منبعی جامع در تاریخ موسیقی معاصر کشور است و نام و خاطره و سرگذشت بسیاری از هنرمندان ما در آن ثبت شده است. از این جهت عبدالوهاب مددی در بین هنرمندان موسیقی ما یگانه است‌، چون هم آوازخوان و آهنگ‌ساز بوده است و هم پژوهشگر موسیقی. هم‌چنین کتاب «خاطرات من» از ایشان اثری است ماندگار در تاریخ موسیقی کشور.

فعالیت‌های مددی در حوزهٔ موسیقی افغانستان در رادیو و تلویزیون کشور هم بسیار گرانبار بوده است. بسیار برنامه‌ها و رویدادهای ارزشمند، با حضور و با تلاش و پیگیری ایشان شکل گرفت. از آن میان فقط به برنامهٔ‌ «د آهنگونو محفل» با گردانندگی ایشان اشاره می‌کنم که ویژهٔ آوازهای استاد سرآهنگ بود و به جرئت می‌توانم گفت که اگر این برنامه و اگر عبدالوهاب مددی نبود، بسیاری از آهنگ‌های عالی استاد سرآهنگ ضبط رادیویی نمی‌شد و از یادها می‌رفت.

همچنین بخوانید: پیمان امنیت جمعی بار دیگر از حضور تروریست‌ها در افغانستان ابراز نگرانی کرد

فعالیت‌های اجرایی استاد مددی در دورهٔ مهاجرت او در ایران هم یادکردنی است. در همان مدت کوتاه، توانست به تشکل‌های موسیقی مهاجرین رنگ و رونقی بدهد. چندین نوار موسیقی تولید شد آن هم در زمانی که موسیقی افغانستان در ایران تقریباً هیچ نشان و حضور پررنگی نداشت.

و در این مدت، بخشی بهترین خاطرات من در تهران، ایامی بود که به منزل این خانوادهٔ مهمان‌نواز می‌رفتم. خوش‌مشربی، خوش‌صحبتی، مهمان‌نوازی، نظم، دقت، خوش‌قولی و بسیاری از خصائل نیک انسانی به حدی در او برجسته بود که کمتر در کسی دیگر دیدم. در سال‌های مهاجرت دوباره به آلمان هم تا وقتی که شرایط جسمی ایشان بهتر بود، همواره از راه دور خبرگیر بود و در مهربانی و شفقت، سنگ تمام می‌گذاشت.

این چند سطر شکسته و بسته، فقط یادکردی کوچک است از این انسان بزرگ. باز اگر عمری باشد و مجالی، می‌باید بیش از این‌ها از او و خدماتش نوشت.

نوشته های مرتبط :