واعظان عوام گرا

دسته: تحلیل
نویسنده: حسیب الله ولی زاده
1402/09/28
10:32 ق.ظ
بازدید: 40

پایگاه خبری تحلیلی روایت : به حکم داد و ستد با واعظان و اهل مدرسه، برخی واعظانی را می شناسم که گپ های مهم و مفیدی برای گفتن دارند، اما از ترس رنج خاطر عوام این سخنان را نمی گویند. آنها در مجالس خصوصی داد از اصلاح گری و تجدید و نو گرایی می زنند، اما در منابر موضوعات پیش پا افتاده و بی ارزش را مطرح می نمایند. عوام الناس هم از این که خوش دارند چنین سخنانی را بشنوند و شیفته قصه گویی واعظان و داستان سرایی آنها هستند، این گونه واعظان را گرامی می دارند و محترم می شمارند.عوام گرایی آنقدر در میان واعظان افزایش یافته است که برخی آنها به منظور جلب توجه مردم کارهای شگفت آوری می نمایند و سخنان عجیبی می گویند. آنها در مورد موضوعاتی حرف می زنند که به هیچ وجه به دین ارتباط ندارد.

همانگونه که اوضاع سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی در کشور ما ناگوار و وخیم است، اوضاع دینی نیز حال و روز خوشی ندارد. دین و دینداری در افغانستان دوران سختی را سپری می کند و اگر کار جدی صورت نگیرد، شاهد دین ستیزی و دین گریزی از یک طرف و افزایش افراطیت دینی از سوی دیگر خواهیم بود. اما در این وضعیت اسفبار، واعظان و مبلغان دینی در افغانستان تا حالا ندانسته اند و یا نمی خواهند بدانند که چگونه آگاهی دینی مردم را افزایش دهند و در ادبیات وعظ دینی تغییرات و اصلاحات بنیادی و اساسی بیاورند؛ زیرا وعظ دینی به همان سبک سابق که مخلوطی از عوام گرایی و محافطه کاری است، دیگر به درد جامعه امروزی نمی خورد و روشنگری، اصلاح و تابو شکنی باید جای آن را بگیرد.
واعظان افغانستانی مراقب مردم هستند و مطابق میل آنها صحبت می نمایند، تا در دل آنها نفوذ کنند و به نان و نامی برسند. آنها از این که سخنی را خلاف میل عوام مطرح کنند می ترسند و از علم بلاغت همان« رعایت حال مخاطب» را گرفته و ده ها حکمت و مصلحت دیگر را به باد فراموشی سپرده اند.
واعظان عوام گرا در این کار موفق بوده اند و ما امروز شاهد جایگاه بلند و نفوذ زیاد آنها در میان عوام هستیم؛ عوامی که به تعبیر مولانا خدایی گاو را می پذیرند، اما منکر پیامبری نوح اند.

از پی رد و قبول عامه خود را خر مساز
زانکه نبود کار عامی جز خری یا خر خری
گاو را باور کنند اندر خدائی عامیان
نوح را باور ندارند از پی پیغمبری

همچنین بخوانید: پیامبر برابری‌خواهی

به حکم داد و ستد با واعظان و اهل مدرسه، برخی واعظانی را می شناسم که گپ های مهم و مفیدی برای گفتن دارند، اما از ترس رنج خاطر عوام این سخنان را نمی گویند. آنها در مجالس خصوصی داد از اصلاح گری و تجدید و نو گرایی می زنند، اما در منابر موضوعات پیش پا افتاده و بی ارزش را مطرح می نمایند. عوام الناس هم از این که خوش دارند چنین سخنانی را بشنوند و شیفته قصه گویی واعظان و داستان سرایی آنها هستند، این گونه واعظان را گرامی می دارند و محترم می شمارند.

عوام گرایی آنقدر در میان واعظان افزایش یافته است که برخی آنها به منظور جلب توجه مردم کارهای شگفت آوری می نمایند و سخنان عجیبی می گویند. آنها در مورد موضوعاتی حرف می زنند که به هیچ وجه به دین ارتباط ندارد.

متاسفانه عیب بزرگ صفحات اجتماعی همین است که این زمینه را مساعده گردانیده است، تا همه گان در هر بخش بدون این که مطالعات کافی داشته باشند، حرف بزنند. در میان این کاربران ، کسانی که القاب مولانا، شیخ، ملا و عالم دین را با خود یدک می کشند، کارکرد شان زیان بار و ویرانگر است. این طیف هر روز خزعبلات و چرندیات را زیر نام دین و آموزه های دینی به خورد مخاطبان تقدیم می کنند. یکبار اگر به گونه منصفانه نگاهی باندازیم خواهیم دید که چقدر سخنان این جماعت تهوع آور است. عوام زدگی، سخنان غیر علمی، قصه گویی و ادبیات تند و تلخ مدرسه یی از ویژه گی های این واعظان و کاربران به شمار می رود. به تعبیری این ها دین را دکان ساخته اند چه در دنیای حقیقی و چه در دنیای مجازی ؛ دکان شهرت طلبی،عوام فریبی و پخش و نشر سخنان غیر علمی و کوچه و بازاری.

همچنین بخوانید: شوونیسم قومی طالبان؛ ترویج پشتونیزم‌ با ظاهر اسلامی!

به نظر بنده ، زندگی کردن طبق میل دیگران نفاق و دو رویی است و باعث می گردد آدم هر لحظه چهره عوض کند و رنگ ببازد. کسب رضایت تمام مردم با حفظ صداقت و یک رویی، هدف دست نیافتنی است چنانچه عرب ها گفته اند: «رضا الناس غایة لا تدرك »
این مبلغان در عوام گرایی روی سیاست مداران شرقی و غربی را سفید کرده اند و با حقه بازی و نیرنگ دین و دنیای مردم را به فساده کشانیده و عامل بدبختی ملت های مسلمان بوده اند. آنها دین را دکان ساخته و آن را در انظار دیگران بسان کالای بی ارزش عرضه کرده و نام دین و دین داری را بد نموده اند. این طیف در روز قیامت سخت جواب خواهند دادند.

نوشته های مرتبط :