در شش روز گذشته، رژیم صهیونیستی با تجاوز نظامی به خاک ایران، ده‌ها زن و کودک بی‌گناه را به شهادت رسانده و فجایعی غیرانسانی آفریده است. این تجاوزات وحشیانه، اوج بی‌اعتنایی این رژیم به تمامی موازین بین‌المللی و حقوق بشری را به نمایش می‌گذارد. حمله به تاسیسات نطنز بدون عواقب پخش رادیواکتیو، نه تنها یک اقدام تروریستی، بلکه جنایتی علیه محیط زیست و سلامت بشریت محسوب می‌شود که نشان‌دهنده خوی وحشی‌گری و بی‌مبالاتی این رژیم است. در ادامه این تجاوزات بی‌شرمانه، اظهارات بنیامین نتانیاهو و برخی اعضای کابینه‌اش مبنی بر قصد حمله مجدد و نابودی کامل تأسیسات هسته‌ای فردو، تهدیدی جدی و غیرقابل قبول است که پیامدهای فاجعه‌باری به دنبال خواهد داشت. با این حال اما تاکنون ایران در مقابل تجاوز رژیم اسراییل در هدف قرار دادن تاسیسات هسته‌ای رژیم صبر و گذشت کرده است. اما هرگونه حمله به فردو دیگر خط قرمز ایران در جواب کوبنده تر خواهد بود. هرگونه تجاوز به فرو لزوم هدف قرار دادن تأسیسات هسته‌ای دیمونا را تقویت خواهد کرد. البته در این مسئله نکاتی قابل تامل است:
تجاوزات مستمر و بی‌مهابای رژیم صهیونیستی: نقض آشکار قوانین بین‌المللی
رژیم صهیونیستی در طول تاریخ خود، همواره با زیر پا گذاشتن تمامی قوانین و پروتکل‌های بین‌المللی، به سیاست تجاوز و اشغالگری ادامه داده است. فجایع اخیر در ایران، ادامه همین روند است که نشان می‌دهد این رژیم هیچ حد و مرزی برای خود قائل نیست. حمله به نطنز بدون در نظر گرفتن عواقب زیست‌محیطی و انسانی ناشی از پخش رادیواکتیو، نمونه بارز این بی‌مسئولیتی و خوی تجاوزگری است. این اقدام نه تنها نقض آشکار پروتکل‌های بین‌المللی در زمینه عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای و حفاظت از محیط زیست است، بلکه ماهیت تروریستی این رژیم را به وضوح نشان می‌دهد.
تهدید به حمله به تأسیسات هسته‌ای فردو، گامی دیگر در مسیر این تجاوزگری است. فردو، به عنوان یک تأسیسات هسته‌ای تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، از حساسیت بالایی برخوردار است و هرگونه حمله به آن می‌تواند منجر به فاجعه‌ای انسانی و زیست‌محیطی غیرقابل جبران شود. این تهدید، نه تنها نقض پروتکل الحاقی و سایر معاهدات بین‌المللی در زمینه انرژی هسته‌ای است، بلکه نشان‌دهنده نیت شوم رژیم صهیونیستی برای ایجاد تنش و بی‌ثباتی در منطقه است. اظهارات نتانیاهو مبنی بر “عدم هراس از فاجعه بعد از آن” به روشنی نشان می‌دهد که این رژیم هیچ ارزشی برای جان انسان‌ها و امنیت منطقه قائل نیست و تنها به دنبال تحقق اهداف تجاوزکارانه خود است.
مقابله به مثل؛ حق مشروع ایران بر اساس قواعد روابط بین‌الملل
در روابط میان دولت‌ها، مقابله به مثل یک قاعده پذیرفته شده است. این قاعده به دولت‌ها اجازه می‌دهد در برابر اقدام غیرقانونی و متخاصمانه یک دولت دیگر، به اقدام متقابل دست بزنند. در واقع، مقابله به مثل به عنوان یک نزاکت بین‌المللی و کد رفتار در جامعه جهانی پذیرفته شده است تا از تداوم اقدامات هنجارشکنانه جلوگیری شود. بالاترین شکل از مقابله به مثل زمانی رخ می‌دهد که یک دولت، در برابر رفتار غیرقانونی یک دولت هنجارشکن، به رفتار متقابل اقدام کند.
بر اساس این قاعده، اگر رژیم متجاوز اسرائیل در ادامه تجاوزات خود به ایران، تأسیسات هسته‌ای فردو را هدف قرار دهد، جمهوری اسلامی ایران حق مشروع و بین‌المللی خود را برای هدف قرار دادن تأسیسات هسته‌ای دیمونا می‌بیند. این اقدام، یک پاسخ متقابل و مشروع در برابر تجاوزگری آشکار رژیم صهیونیستی خواهد بود. هدف قرار دادن دیمونا، نه تنها یک اقدام تلافی‌جویانه، بلکه پیامی قاطع به رژیم صهیونیستی است که تجاوزات آن بدون پاسخ نخواهد ماند و ایران از حق خود برای دفاع از امنیت ملی و منافع حیاتی خود کوتاه نخواهد آمد. این اقدام در چارچوب قوانین بین‌المللی و به عنوان یک ابزار بازدارنده برای جلوگیری از تکرار تجاوزات آتی قابل توجیه است.
نفی ظلم‌پذیری در اسلام؛ امر الهی برای پاسخ قاطع
در نگاه اسلام، ظلم‌پذیری مذموم است و هرگز رفتار منفعلانه در برابر ظلم مورد پذیرش نیست. دین مبین اسلام، همواره بر ایستادگی در برابر ظالم و دفاع از مظلوم تأکید کرده است. قرآن کریم در آیات متعددی بر این موضوع صحه گذاشته و مسلمانان را به مقابله با ظلم و ستم فراخوانده است. آیه شریفه «وَ إِنْ عَاقَبْتُمْ فَعَاقِبُوا بِمِثْلِ مَا عُوقِبْتُمْ بِهِ» (و اگر به شما مسلمانان کسی ستمی رسانید شما باید به قدر آن در مقابل، انتقام کشید) به روشنی بر این امر الهی تأکید دارد که در برابر تجاوز و ستم، باید پاسخی در همان سطح داده شود.
بر این اساس، از منظر اسلام نیز جمهوری اسلامی ایران حق دارد تا در مقابل حمله رژیم صهیونیستی به تأسیسات فردو، تأسیسات دیمونا را هدف قرار دهد. این اقدام نه تنها یک حق مشروع، بلکه یک امر الهی است که بر اساس آن نباید در برابر ظلم و تجاوز ساکت ماند. پاسخ قاطع به تجاوزگری رژیم صهیونیستی، نه تنها به منزله دفاع از حاکمیت ملی و امنیت کشور است، بلکه مصداق بارز عمل به آموزه‌های دینی و ایستادگی در برابر ظالم است. این اقدام، همچنین، نشان می‌دهد که ایران در برابر تهدیدات و تجاوزات، منفعل نخواهد بود و با پیروی از اصول اسلامی، به هرگونه تعدی پاسخی قاطع و کوبنده خواهد داد.
تجاوزگری بی‌پروای رژیم صهیونیستی و لزوم زبان قدرت
تجاوزگری رژیم صهیونیستی در غزه و جنوب لبنان، اخیرا هم با تجاوز به خاک ایران، به روشنی نشان داد که این رژیم به هیچ اصل اخلاقی، انسانی و بین‌المللی پایبند نیست. حمله به بیمارستان‌ها، بمباران مناطق مسکونی، و کشتار مردم بی‌گناه غزه با قحطی، تنها گوشه‌ای از جنایات بی‌شمار این رژیم است. این اقدامات، اثبات می‌کند که رژیم صهیونیستی با هیچ زبانی جز زبان قدرت سخن نمی‌گوید و تنها با واکنش قاطع و کوبنده می‌توان آن را از ادامه تعدیات بازداشت.
هدف قرار دادن تأسیسات دیمونا در صورت حمله به فردو، به منزله یک اقدام بازدارنده قوی عمل خواهد کرد. این اقدام، به رژیم صهیونیستی نشان خواهد داد که دوران مصونیت از مجازات به سر آمده و هرگونه تجاوزگری با پاسخ قاطع و پشیمان‌کننده مواجه خواهد شد. این واکنش نه تنها به توحش رژیم خواهد کاست، بلکه از تکرار اقدامات مشابه در آینده جلوگیری خواهد کرد و به تثبیت موازنه قدرت در منطقه کمک خواهد کرد. با این اقدام، ایران به دنیا و به ویژه به رژیم صهیونیستی نشان خواهد داد که دفاع از منافع ملی و حاکمیت کشور، خط قرمزی است که هرگز از آن عبور نخواهد شد.
ایران باید جواب دهد
با این وجود؛ با توجه به تجاوزات اخیر و تهدیدات مستمر رژیم صهیونیستی علیه ایران، و بر اساس دو اصل بازی پذیرفته شده در روابط بین‌الملل و متون دینی ما یعنی «مقابله به مثل» و همچنین «امر الهی» مبنی بر مذمومیت ظلم‌پذیری، حمله به تأسیسات اتمی دیمونا در صورت هدف قرار گرفتن فردو، نه تنها یک حق مشروع برای جمهوری اسلامی ایران است، بلکه یک ضرورت برای دفاع از حاکمیت ملی و امنیت منطقه به شمار می‌رود. این اقدام، پیامی قاطع به رژیم صهیونیستی خواهد بود که دوره یکجانبه‌گرایی و تجاوزگری به پایان رسیده و هرگونه اقدام خصمانه با پاسخی کوبنده و پشیمان‌کننده مواجه خواهد شد. این رویکرد، نه تنها به حفظ بازدارندگی ایران کمک می‌کند، بلکه راه را برای کاهش توحش رژیم صهیونیستی و برقراری ثبات در منطقه هموار می‌سازد. آیا زمان آن فرا نرسیده که جامعه جهانی، چشمان خود را بر روی تجاوزات این رژیم باز کند و ایران از حق مشروع خود برای دفاع از خویش استفاده کند؟
