دو چهره ممتازی که در نیم قرن اخیر در میان تاجیکان ظهور کردند و بالیدند، یکی پروفیسور استاد برهان‌الدین ربانی و دوم هم شهید احمدشاه مسعود است. گاهی اختلافات فراکسیونی باعث می‌شود که برخی‌ها میان این دو مقایسه کنند، اما من این دو شخصیت را مکمل همدیگر می‌دانم نه در تقابل با همدیگر. یکی از این دو شخصیت، نماینده قدرت سخت تاجیکان بود (شهید احمدشاه مسعود)، و دیگری نماینده قدرت نرم تاجیکان(استاد ربانی شهید). آن اولی یک استراتژیست نظامی و نابغه جنگ‌های چریکی بود، و این دیگری مرد تدبیر و خرد و حکمت. وقتی در قومی تدبیر و
