احمدضیای قاری‌زاده، شاعر، طنزنویس، آوازخوان، آهنگساز و از پیشگامان شعر نو درافغانستان، درسال ۱۳۰۱خورشیدی، در شهر کهنۀ کابل چشم به جهان گشود. پدرش قاری دوست‌محمد، از فعالان نهضت فرهنگی افغانستان در دورۀ امان‌الله خان بود که با سقوط حکومت امانی در کابل تیرباران شد. ضیای قاری‌زاده، درسال ۱۳۰٧خورشیدی، آموزش‌های ابتدایی را در مکتب «نجات» که پسان‌ها به «لیسۀ امانی» معروف شد، آغاز کرد و پس از فراغت، درهمین مکتب به عنوان آموزگار زبانوادبیّات فارسی مشغول به کار شد. قاری‌زاده، افزون بر آموزگاری، وظایف مختلف دیگری را درعرصۀ مطبوعات و فرهنگ افغانستان نیز برعهده داشت. او مدتی در«پوهن‌زی ننداری» و
