تصمیم اخیر وزارت تحصیلات عالی طالبان مبنی بر ممنوعیت تدریس ۶۷۹ عنوان کتاب علمی و آموزشی در دانشگاههای دولتی و خصوصی افغانستان، نشانهی آشکاری از تداوم روند سانسور سازمانیافته و ایدئولوژیک در نظام آموزشی این کشور است. این اقدام نه تنها استقلال علمی و دانشگاهی را به شدت تهدید میکند، بلکه آیندهی فکری، فرهنگی و توسعهای افغانستان را نیز به خطر میاندازد. این تحلیل سعی دارد ابعاد مختلف این تصمیم را از منظرهای علمی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی بررسی کند. سرکوب دانش به نام شریعت طالبان در مکتوب رسمی خود عنوان کردهاند که این کتابها از نظر «عقیدتی، فکری،