مقدمه مطالعات زبان و زبانشناسی، از لحاظ دورههای تأریخی به سهدوره تقسیم شده است: دورۀ کهن، دورۀ میانه و دورۀ معاصر. دیدگاههای دانشمندان پیرامون زبان در دورههای کهن بر میگردد به زبانشناسی هند قدیم، زبانشناسی کهن آریان و زبانشناسی یونان باستان و روم باستان. با آنکه روش شناخت زبان نزد هندیان، آریاییان و یونانیان متفاوت بود، اما در شناخت ماهیّت زبان منظور مشترکی را دنبال میکردند. بهطور کلی یونانیان در بارۀ زبان فلسفه میبافتند و هندیان و آریاییان به توصیف آن میپرداختند. توجه دانشمندان در عصر کهن، بیشتر روی عناصر منفرد زبان و اجزای جمله از قبیل: اسم،