هر انسانی همان‌گونه‌ای که انواع و اقسام غرایز دیگری، غریزه‌ای به نام «غریزه‌ی بقا» نیز دارد. این «غریزه» در وجود انسان‌ها وقتی فعال می‌شود که تهدیدی یا خطری متوجه موجودیتش باشد. وظیفه‌ی این غریزه، پاس‌داری از انسان در مقابلِ تهدیدها است. با وجود آن‌که این غریزه در وجود هر انسانی به ودیعه نهاده شده، اما من حس می‌کنم که در مقایسه با دیگران از «غریزه بقا» سهم کم‌تری برده‌ام. زیرا به تجربه دریافتم که در مواقع دشوار، غریزه‌ی بقا در وجود من کم‌تر از دیگران فعال می‌شود و نمی‌تواند به درستی مرا متوجه تهدیدهایی بسازد که در آینده نزدیک
