نازیلا جمشیدی و آنی فورزهایمر در مقاله‌‌ای در مجله دیپلومات منتشر نوشته‌اند که طالبان با ممنوعیت آموزش دختران و گسترش مدرسه‌های دینی به‌جای مکتب‌ها، عملاً در حال تربیت نسل جدیدی از پسران برای ارتش ایدیولوژیک خود هستند. آنان نوشته‌اند، در حالی که دختران به ازدواج‌های زودهنگام و نقش مادری زودرس سوق داده می‌شوند، پسران در نظام آموزشی مذهبی با آموزه‌های افراطی پرورش می‌یابند. این سیاست نه‌تنها حقوق زنان را به‌شدت نقض می‌کند بلکه زیرساختی برای افراط‌گرایی آینده در افغانستان فراهم می‌سازد. نویسندگان مقاله تاکید دارند که تفکیک مسایل امنیتی از حقوق بشری، خطای استراتژیک جامعه جهانی است. آنان هشدار
