در دو قسمت قبلی به نوروز در شعر فردوسی و سعدی پرداختم؛ در این نوشته به جایگاه نوروز و بهار در شعر حافظ می‌پردازم. نوروز و بهار در اشعار حافظ جایگاه ویژه‌ی دارد. او این جشن را به‌عنوان فرصتی برای تجدید حیات، بازگشت به طبیعت و لذت بردن از زندگی و شادمانی توصیف می‌کند. در شعرهای حافظ شیرازی در مجموع ۲۸ بار «بهار»، ۱ بار «نوروز»، ۵ بار «نوروزی» و ۱ بار «فروردین» به کار رفته است. حافظ با استفاده از واژه‌های دیگر چون «صبا» و «باد صبا» یا به گونه‌ی غیرمستقیم، نیز نوروز و دگرگونی طبیعت را بسیار
