از دیرباز تاکنون، در تمامی جنگ‌ها، در کنار سپاهیان و نظامیان، گروهی از اهل قلم و سخنوران نیز حضور داشته‌اند. اگر رسالت رزمندگان جنگیدن است، وظیفه نویسندگان و شاعران روایت‌گری و برانگیختن احساسات مردمان است. در میدان جنگ، آن‌گونه که شمشیر و خمپاره کارساز است، روایت نیز ضرورتی انکارناپذیر دارد. چرا که یک روایت خوب، دقیق و سنجیده، به تعبیر فردریک دبلیو میر، استاد علوم سیاسی دانشگاه دوک، می‌تواند مخاطب را افسون کرده و بر آن تأثیر بگذارد تا: ۱) باورهایی نوین را بپذیرد؛ ۲) هویتی تازه اختیار کند و با قهرمانان داستان هم‌ذات‌پنداری نماید؛ ۳) و سرانجام، نقش
