مقدمه بیجهت نیست که پیوسته میخواهم در زمینه «ابتذال» بنویسم. شوربختانه جمعی متوجه این مساله خیلی حاد گردیدهایم که ابتذال در موارد گوناگون، سبب شده است تا افغانستان در یک منجلاب غرق تا حلقوم باشد. فقط این روزها هر افغانستانی در دنیا میتواند نفس بکشد و تقلایی برای زندهمانده نماید. در حالیکه هیچ یک از انسان افغانستانی، در هیچ جای دنیا، زخم ناخورده از این ابتذال ترویجیافته نیست. بازهم در این مقالهی « از نیاز تا نمایش؛ ارزش یا ابتذال» من به یکی از موارد اساسی دیگر ابتذال ترویجیافته میپردازم. مصرفگرایی که در این مقاله به آن پرداخته خواهد