از بنیان‌گذار مشروطیت در افغانستان سخن می‌گوییم. از بزرگ‌مردی كه مرگ را، خندان پذیرا شد و بر قتلگاه خویش استوار ایستاد و از مشروطه سخن گفت. مبارز جسوری كه در مقابل دهانه‌ی توپی كه لحظه‌ی بعد او را به هوا پراند، كاغذ پاره‌ای را برداشت و در آن توبه‌نامه، نه؛ كه بیان‌نامه‌ی مشروطیت و محكومیت امیر حبیب‌الله را در آخرت، املا كرد. مردی كه پیشوای تجددخواهی و اصولی است كه امروز دموكراسی نام گرفته است. آزاده‌ای كه عبدالهادی داوی درباره‌اش گفته است: محب قوم و فدایی دین جزاء الله كه ماند سنت مشروطه را قوام و اساس این مرد
