هر کال په اوړي کې هوا ګرمه او په ژمي کې سړه وي، د پلازمېنې ښاریان د پرله پسې برېښنا له پرې کېدو شکایت کوي. په داسې حال کې چې په دې ورځو کې د تېرو کلونو په څېر د پلازمېنې ښاریان د برېښنا د بیلونو له لوړوالي شکایت کوي او وايي چې په ۲۴ ساعتونو کې یوازې څو ساعته برېښنا لري. د برشنا شرکت مسوولینو ژمنه کړې چې له ترکمنستان څخه د ۱۰۰۰ میګاواټه برېښنا په واردولو سره به ډېر ژر په کابل کې د برېښنا د نشتوالي ستونزه هواره شي.
رښتيا هم په هېواد کې د برېښنا د نشتوالي ستونزه ولې نه حل کېږي او څه يې مخه نيسي!؟ د دې پوښتنې ځواب لپاره څو ټکي شتون لري:
لومړی؛ کابل په نړۍ کې یوازینی پلازمېنه ده چې په ډېرو سیمو کې یې د برېښنا د پرې کېدو ساعتونه تر هغو ساعتونو ډېر دي چې برېښنا شتون لري. حتی دا ستونزه په غریبو افریقایي هیوادونو کې شتون نلري . البته، که څه هم د جمهوریت په شلو کلونو او د طالبانو د درې کلنې دورې په اوږدو کې ډېرې ژمنې وشوې چې په هېواد او په ځانګړې توګه په پلازمینه کې د بریښنا د کمښت ستونزه حل کړی، خو تر دې دمه په دې برخه کې هېڅ کار نه دی شوی.
دوهم، په تیرو شلو کلونو کې په لسګونو میلیارده ډالر هیواد ته راغلی، مګر بدبختانه دا مرستې ندی اداره شوی. په بل عبارت ، پداسې حال کې چې ډیری دا مرستې باید د زیربنا سکتورونو کې مصرف او پانګونه شوې وی ،
په هرصورت ، د ناسم مدیریت او پراخه فساد له امله ، مرسته شوې پیسې اکثرا پرته له لاسته راوړنو په لنډمهاله پروژو مصرف شوې. د مثال په توګه ، ما په لسګونو کلی او سیمې لیدلی چې کلیو ته د بریښنا رسولو لپاره یې په لوی لګښت ډیزل موټر اخیستی ، او د یوې مودې وروسته کله چې د تیلو مصرف لګښت تامین شوی نه و ، دوی پریښودل شوی او ډیری پیسې ضایع شوی. په هرصورت ، که ورته پیسې کلیو ته په جلا توګه تخصیص شي ، نو بریښنا به په ډیری سیمو کې د ډیرو اوبو په کارولو سره تولید شي ، او د ډیری سیمو او ولایتونو بریښنا اړتیاوې به د هغې دننه پوره شي. په کابل کې، دوی کولی شوای چې په مهمو پروژو لکه لمریزه بریښنا کې پانګونه وکړي، خو پرځای یې دوی له ګاونډیو هیوادونو څخه په لوړه بیه یو څو میګاواټه بریښنا وارده کړه، چې د نفوسو او فابریکو په زیاتوالی سره یې د بریښنا د کمښت ستونزه زیاته کړې ده.
درېیم، د جمهوریت په شلو کلونو کې، ښایی د نورو مسلو په پرتله د بریښنا نشتوالی، او د انرژۍ اړوند مسلو په اړه ډیر اعتراضونه شوی وي. د روښانتیا غورځنګ د بریښنا د کمښت او د بریښنا د واردولو پروژې له شرایطو څخه راڅرګند شو چې باید پلی شی. ۱۰۰ مړه، په سلګونو ټپیان، په سلګونو مظاهره غونډې، او داسې نور. هیڅ یو یې کار نه کاوه. نن ورځ نه پلازمینه ، نه بامیان او نه هم نور ولایتونه بریښنا لری.
څلورم، دا باید وویل شی چې د افغانستان د ستونزو ریښه د صداقت او صداقت نشتوالی او د حکومتونو د عملی کولو ستونزه ده. د بریښنا په برخه کې ، د جمهوریت او طالبانو له تاسیس وروسته ، یو له مهمو ژمنو څخه چې په پلازمینه کې د بریښنا نشتوالی په اړه د خلکو له هرې لاریون وروسته څو ځله تکرار شوی دا دی چې دا ستونزه به ژر حل شی. خو ۲۳ کاله تېر شول او د کابل برېښنا ستونزه لا هم نه ده حل شوې. که موږ د بریښنا هماغه ستونزه او هغه ژمنې چې ویل کیږی، په پام کې ونیول شی، موږ به دې پایلې ته ورسیږو چې په افغانستان کې د حکومتونو بنسټ ډبره په درواغو او دوکه کې اچول شوې ده، او تر هغه چې افغانستان او داسې حکومتونه ښکیل وی، د هیواد ستونزې، چې د بریښنا نشتوالی یوه برخه ده، حل نه شی.
