به ژنرال های که در هفته های اخیر، همراه من بوده اند . معلوم می شود، فردا من از شما جدا خواهم شد. بابت برخورد انسانی غیر عادی ای که با دخترم امیلیا نمودید، از ته دل سپاس گزاری می کنم. شما مانند پدر و مادر وی بودید و در هر فرصتی که او خواست، او را به اتاق خودتان دعوت کردید. او به این احساس اعتراف می کند که تمام شما دوستان او بودید. نه تنها دوستان عادی وی، بلکه دوستان واقعی و خوب او بودید. تشکر، تشکر، تشکر بابت ساعت های که مانند پرستار بودید. از آنجا
