ایلان سوری یاد تان است؟ ایلان سوری، کودکی بود که در سال ۳۰۱۵ در دریای مدیترانه غرق شد. او یکی از آواره‌گانِ جنگ داخلی سوریه بود.
وقتی خبر و تصویر غرق‌شدنِ او در دریای مدیترانه در رسانه‌ها منتشر شد، باعث برانگیختن موجی از همدلی بین‌المللی با مهاجران گردید و شماری از کشورهای اروپایی آغوش خود را به روی مهاجران باز کردند.
ایلان یک کودک بود، اما مطابق آماری که یونیسف (صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل) اعلام کرده است که در دو هفته اخیر در حملات رژیم اسراییل بر غزه بیش از ۲۳۰۰ کودک جان باخته و بیش از ۵۳۰۰ کودک دیگر زخم برداشته‌اند. معنایش این است که در روزهای اخیر، به طور اوسط روزانه ۴۰۰ کودک فلسطینی کشته و زخمی می‌شوند.
پرسش این است که چرا درد و رنج و قتل عامِ کودکانِ فلسطینی دلِ سخت‌تر از سنگ جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری را نرم نمی‌کند که در برابر جنایات رژیم صهیونیستی موضع بگیرند؟
چرا از موج همدردی بین‌المللی با ستم‌دیدگان فلسطینی خبری نیست؟
چرا دنیایی که برای ایلان سوری اشک تمساح می‌ریخت، از قاتلان هزاران کودک فلسطینی حمایت مالی و سیاسی و نظامی می‌کند؟
وقتی در باره‌ی «کودک» صحبت می‌کنیم، در باره‌ی موجودی صحبت می‌کنیم که «نماد توسل به دیگری» است. موجود معصومی که از هر لحاظی به کمک ما وابسته است. موجودی که باید فقط با مهر و عطوفت همرایش برخورد کرد، نه با بمب و خمپاره.
دانش‌مندان اروپایی وقتی در باره‌ی «اروپا» صحبت می‌کنند، آن را «قاره کودکی» می‌خوانند. آلتوسر می‌گوید اروپا «قاره‌ی کودکی» است؛ یعنی جایی که در آن بیش از هر جای دیگر به کدام اهمیت داده می‌شود.
لوک فری، وزیر پیشین آموزش و پرورش فرانسه، می‌گوید در خانواده‌هایی حاکمیت از آنِ کودکان است: «کودک در مقام پادشاه».
اروپای که این قدر لاف کودک‌دوستی می‌زند، چرا ساکت است؟
متاسفانه جامعه جهانی و کشورهای جهان نه تنها به فریاد مظلومیتِ کودکانِ غزه گوش نمی‌سپارند، بلکه مصروف انسانیت‌زدایی از آنان نیز هستند.
به رسانه‌های بین‌المللی نگاه کنید که چگونه حملات جنایت‌بار اسراییل در غزه را «عملیات ضدتروریسم» می‌خوانند و حماس را گروه تروریستی معرفی می‌کنند.
این برچسب‌زدن‌ها و انگ‌زدن‌ها باعث می‌گردد که فلسطینی‌ها دو بار قربانی شوند: یک‌بار قربانی حملات زمینی و هوایی صهیونیست‌ها و باری دیگر قربانی حملات لفظی رسانه‌های بین‌المللی.
حملات لفظی را که رسانه‌های بین‌المللی علیه فلسطینی‌ها انجام می‌دهند، به هدف انسانیت‌زدایی از کودکان غزه و مردم مظلوم فلسطین صورت می‌گیرد.
این شبیه همان انسانیت‌زدایی است که نازی‌ها در برابر یهودیان انجام می‌دادند.
نازی‌ها، یهودیان را به سوسک و شپش و سایر حشرات موذی تشبیه کرده و می‌کشتند. در حال حاضر رسانه‌های بین‌المللی نیز ساکنان غزه را «تروریست» خوانده و زمینه را برای کشتار آنان به دست صهیونیست‌ها فراهم کنند.
