۱- کنترل روایت را از دست میدهد: رسانهها میتوانند روایت رسمی طالبان را به چالش بکشند و واقعیتهای پنهان را آشکار کنند. ۲- افشای نقض حقوق بشر: فعالان مجازی مواردی مثل سرکوب، تبعیض علیه زنان و خشونت را مستندسازی و منتشر میکنند. ۳- بسیج افکار عمومی: شبکههای اجتماعی توان ایجاد همبستگی داخلی و فشار افکار عمومی بینالمللی را دارند. ۴- تضعیف مشروعیت سیاسی: انتشار نقدها و شواهد میتواند ادعای مشروعیت و «حکمرانی دینی» طالبان را زیر سؤال ببرد. ۵- توان سازماندهی و مقاومت نرم: فعالان میتوانند بدون سلاح، با آگاهیبخشی و هماهنگی آنلاین، مقاومت مدنی ایجاد کنند.
